Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

vertendo notisque illujlrando. 16y
prorumpunt. Illi irridentes contra alios lo-
quuntur m , et de throno suo edicta violenta
promulgant; verbis suis coelum infestant; eo-
rum lingua grasiatur per terrarum orbem. Qua-
propter et populares mei in eorum partes trans-
eunt, omninoque illi largam aquae copiam bi-
bunt n), et secum cogitant: Num Deus haecce
curet? Num harum rerum rationem habeat Su-
premus?— En, tales sunt improbi , feiicilli-
mi illi inter coaeuos suos o), magis indies opi-
bus aucti! At egofrustra animum integrum ser-
uo, manusque sceleris puras* Nam nihilose-
cius omni tempore miseriis excrucior, et quo-
tidie calamitates perfero. Quodsi vellem, alio-
rum exemplum secutus, sic statuere: Hi ipst
(improbi) sunt fi'ii tui dilecti!— sime perfi-
dus essem, p) Diu multumque mecum cogita-
ui, vt asiequerer rem illam; sed nimis ardua
mihi visa est; v&que dum in sanctuarium diui-
num penetrarem, et ad illorum vitae finem at-
tenderem. — Tu quidem vtique eos in prae-
cipitia ducis, atque ruinae plenae tradis q).
Eheu! quam subito in nihilum rediguntur, fa-
tis horrendis e medio sublati! Vt somnmm, vbi
eui-
*n) alii: male loquuntur.
n) alii: inuemunt, /appetit iis I. aq. copia.
«) alii : in perpetuum.
p) alii: tum quidam perfidus contra tuitores tuos age-
rem.
q) mlii: atque detrudis, tutu se tantopere efferrent.