Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

238 C. B. Michaelis: de antiquitatibus
net huc item locus Gen. XXIII, 17. vbi Abra-
mus ab Ephrone Chettaeo emisse legitur agrum,
cum spelunca in eo sita, l(Pn IDI et omnibus
arboribus, quae intra totum illius ambitum fuis-
fent. isaacvm quoque arboribus plantandis
studuisie, euincere poiTemus ex Gen XXiV. 63.
Exierat Jfaacus circa vesperam “iT^U
si quidem certa et explorata esset harum vocum
explicatio, quam Iac. Gvssktivs in Comment.
Ling. Ebr. pag. 839- dedit; vt nempe verbum
illud mUJ*? esset denominatiuum, et sensus
commatis hic: ad saciendum m^n rpT fruti-
cem, seu arborem agri, id est, ad colendum
arbores sructiseras ac cicures tener as que. ,,^d
,,meditandum, inquit ille, interpretari solert;
,,sed si hoc voluisset Scriptor, vsus esset voce
,,recepta FPU7 per Iod: quod aliam vocem cum
,0 medio praetulit, aliud sibi in mente e sse in-
duit.” Et paulo post: „Certe (anctos, inquit,
meditatos saepe audimus, nunquam tamen il-
„le locus agri ab iis ad hoc delectus memora-
ntur. At nvvl? videmus ad agrum vt ad locum
„proprium referri. Illa ars c’rca IT'IU versans
„in arboribus serendis, transferendis, sarrien-
5.dis, collocandis, terra circa ipsas emollien-
p.da, inserendo, inoculando, plantando per
3,ordinem spatiaque idonea, alligandis ad ful-
5,cra ramis, industriam ingeniumque hominis
,,exercet.’* Sic in ea multum meditationis est.
Ve-
Deus nominis sui memoriam collocasset Deut XII,
13» 14 ; iacerdotium commune Num, XV1H, 7*