DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.43362#0010
Historia
i architektura
zamków
krzyżackich
2F akon Szpitala Najświętszej Marii
Panny Domu Niemieckiego w Jero-
J zolimie, w skrócie: zakon krzyżacki,
powstał w 1190 r. podczas oblężenia Akki
w trakcie III wyprawy krzyżowej. Pierwotnie
skromna organizacja szpitalników stała się
trzecim, po joannitach i templariuszach,
wielkim zakonem rycerskim w państwach
krzyżowych. Od początku XIII w. zakon
usiłował uzyskać suwerenność swoich po-
siadłości. Po nieudanej próbie osiedlenia się
na wschodnich rubieżach Węgier, podjęta
została brzemienna w skutki decyzja przyję-
cia zaproszenia Konrada I, polskiego księcia
dzielnicowego, do obrony jego włości przed
Prusami. W efekcie prawdopodobnego
fałszerstwa dokumentów rycerze Najświęt-
szej Marii Panny otrzymali na własność
ziemię chełmińską — obszar zamykający się
w trójkącie pomiędzy Wisłą, Osą i Drwęcą,
nominalnie należący do dóbr Konrada I,
a w rzeczywistości całkowicie lub częściowo
zajęty przez Prusów, który najpierw musiano
zbrojnie odzyskać. Osiedlenie rycerzy zako-
nu wydawać się mogło stosunkowo niewielką
ceną za spokój, przy czym z pewnością
książę nawet nie przypuszczał, że rodzące się
w trakcie jego panowania państwo krzyżackie
stanie się w XIV i XV w. głównym rywalem
Polski. Wielki mistrz zakonu Hermann von
Salza sprytnie zadbał o całkowitą niezależ-
Die Geschichte
und die Burgen-
architektur
des Deutschen
Ordens
Der Orden der Brüder vom Deutschen
Haus Sankt Mariens in Jerusalem, kurz
Deutscher Orden DO, wurde im Jahre
1190 während der Belagerung von Akkon im Dritten
Kreuzzug gegründet. Der ursprünglich bescheidene
Krankenpflegerorden wurde, neben den Johannitern
und den Tempelherren, zum drittgrößten Ritterorden
in den Kreuzfahrerstaaten in Palästina. Seit Beginn
des 13. Jhs. waren die Ordensbrüder bestrebt, die
Souveränität für die von ihnen eroberten Gebiete
zu erlangen. Nach dem misslungenen Versuch, sich
in der östlichen ungarischen Grenzmark anzusie-
deln, wurde eine schwerwiegende Entscheidung
getroffen. Man nahm die Einladung Konrads von
Masowien, dem polnischen Teilherzog, an und half
ihm, sein Gebiet vor den Prußen zu schützen. Auf
Grundlage einer mutmaßlich gefälschten Urkunde
ließen sich die Ritter Sankt Mariens in den Besitz
des Kulmer Landes (poln. Ziemia Chełmińska)
verbriefen - ein zwischen den Flüssen Ossa (poln.
Osa), Drewenz (poln. Drwęca) und Weichsel (poln.
Wisła) eingebettetes Gebiet. Das Kulmer Land
gehörte nominell dem Herzog, aber in Wirklichkeit
einige Jahre zuvor von Prußen besetzt worden war
und musste rückerobert werden. Die Ansiedlung des
Ordens schien dem Herzog kein hoher Preis zu sein,
dass nun sein Herzogtum vor Raubzügen der Prußen
geschützt war. Der Herzog wird damals kaum geahnt
haben, dass sich der zu seiner Zeit konsolidierende
Deutschordensstaat im 14. und 15. Jh. zum größten
Gegner Polens entwickeln wird. Der Hochmeister
i architektura
zamków
krzyżackich
2F akon Szpitala Najświętszej Marii
Panny Domu Niemieckiego w Jero-
J zolimie, w skrócie: zakon krzyżacki,
powstał w 1190 r. podczas oblężenia Akki
w trakcie III wyprawy krzyżowej. Pierwotnie
skromna organizacja szpitalników stała się
trzecim, po joannitach i templariuszach,
wielkim zakonem rycerskim w państwach
krzyżowych. Od początku XIII w. zakon
usiłował uzyskać suwerenność swoich po-
siadłości. Po nieudanej próbie osiedlenia się
na wschodnich rubieżach Węgier, podjęta
została brzemienna w skutki decyzja przyję-
cia zaproszenia Konrada I, polskiego księcia
dzielnicowego, do obrony jego włości przed
Prusami. W efekcie prawdopodobnego
fałszerstwa dokumentów rycerze Najświęt-
szej Marii Panny otrzymali na własność
ziemię chełmińską — obszar zamykający się
w trójkącie pomiędzy Wisłą, Osą i Drwęcą,
nominalnie należący do dóbr Konrada I,
a w rzeczywistości całkowicie lub częściowo
zajęty przez Prusów, który najpierw musiano
zbrojnie odzyskać. Osiedlenie rycerzy zako-
nu wydawać się mogło stosunkowo niewielką
ceną za spokój, przy czym z pewnością
książę nawet nie przypuszczał, że rodzące się
w trakcie jego panowania państwo krzyżackie
stanie się w XIV i XV w. głównym rywalem
Polski. Wielki mistrz zakonu Hermann von
Salza sprytnie zadbał o całkowitą niezależ-
Die Geschichte
und die Burgen-
architektur
des Deutschen
Ordens
Der Orden der Brüder vom Deutschen
Haus Sankt Mariens in Jerusalem, kurz
Deutscher Orden DO, wurde im Jahre
1190 während der Belagerung von Akkon im Dritten
Kreuzzug gegründet. Der ursprünglich bescheidene
Krankenpflegerorden wurde, neben den Johannitern
und den Tempelherren, zum drittgrößten Ritterorden
in den Kreuzfahrerstaaten in Palästina. Seit Beginn
des 13. Jhs. waren die Ordensbrüder bestrebt, die
Souveränität für die von ihnen eroberten Gebiete
zu erlangen. Nach dem misslungenen Versuch, sich
in der östlichen ungarischen Grenzmark anzusie-
deln, wurde eine schwerwiegende Entscheidung
getroffen. Man nahm die Einladung Konrads von
Masowien, dem polnischen Teilherzog, an und half
ihm, sein Gebiet vor den Prußen zu schützen. Auf
Grundlage einer mutmaßlich gefälschten Urkunde
ließen sich die Ritter Sankt Mariens in den Besitz
des Kulmer Landes (poln. Ziemia Chełmińska)
verbriefen - ein zwischen den Flüssen Ossa (poln.
Osa), Drewenz (poln. Drwęca) und Weichsel (poln.
Wisła) eingebettetes Gebiet. Das Kulmer Land
gehörte nominell dem Herzog, aber in Wirklichkeit
einige Jahre zuvor von Prußen besetzt worden war
und musste rückerobert werden. Die Ansiedlung des
Ordens schien dem Herzog kein hoher Preis zu sein,
dass nun sein Herzogtum vor Raubzügen der Prußen
geschützt war. Der Herzog wird damals kaum geahnt
haben, dass sich der zu seiner Zeit konsolidierende
Deutschordensstaat im 14. und 15. Jh. zum größten
Gegner Polens entwickeln wird. Der Hochmeister