Valeriano, Pierio; Horapollo; Hoeschel, David: Ioannis Pierii Valeriani Bellvnensis Hieroglyphica Sive De Sacris Aegyptiorvm aliarumq[ue] gentium literis, commentariorum libri LVIII: cum duobus alijs ab eruditissimo viro annexis (Köln, 1614) [VD17 547:631387F]

Hieroglyshicorum Lib. X VIL
* hsrc»anem siib asio R.egeconfpecl:am quatuor capitib.
insisnem, laetistimumq; srugum omnium prouentum
subiecutum.
yER. ET HYEMS. Cap. XXXV.
SVnt qui per venicntem Grucm, tempus vernum;
pcrabcui temyhyemem fignificari tradant: quado- . ^ MBSk- SMtlv auTty
quidemeaalesomninoeft veris&hycmisnuncia,mo- ^^rJw-P^m mnciat
do veniens,modo recedens:propterea quod calorem&
srigus pcregregieprasfcntiat. Itaq; cum frigus ingruit,
alte fublatavaitum quid indamat: cum vero clemen-
tiuseftnacfoccelum,per interualla vocem emittit, &
taciturnapropemodumallabitur: atq; ita velex accef-
fu,vel receflu,& ex earum voce,nunc veris,nunc hyemis admonemur.


Grut.ver
eme

B

DE M I L V I O. Cap. XXXVI.
NE vero pidurse desint,ex quibus temporum qualitates indiccntur, cum sessatem Cicada, autu-
mnalem vindemiam Epops, brumale tempus Alcyone, ver Cuculus, Lufcinia, &aliquotalia*9,,
aduolat huc Miluius,in huiufmodi ipfe quoq;»hieroglyphicorum caueam includendus.
VERNVM TEMPVS. Cap. XXXVTI.
ERat enim Miluius ipfe quoque verni temporis hieroglyphicum, propterea quodales^eaverno
primum temporeincipitapparere,certiiTimumq; sitciusnuncium. Vndeetianr pr.oucrbiume-
manaric,Af/^iw/>w«?«fe:quiscilicetpauperum fitmos, hycme iam deseuiente,qua male semper
amciuntur,aduentatibus Miluiis procumbere eo genuum cultu,quo Kcgcs coli sok nt, vt apud Sui-
tlamlcgas.Arirtophanesaitjeoapparentecontrarium autiimnotempusingruere,adesseq;tondendi '^^\IV
C opportunitatem.Nomen autem illi h-nvp apud Graecos in aduentu,quod tanto fcilieetdesiderio cx- »
pectatusaccedat. Hancautemlocitemporisq; cognitionem sacra etiamnoftrse litcraeperMiluium ya ^romu
oftendunt,in quibushabetur:Miluius in soelo non ignorat tempussuum:Turdus &Hirundo}&Ciconiajem- viturad
pus ipft quoque aduentusfui obferuauere.populus autem tneus iudicium Domini non cognouit.. Miluios.
LOCVPLES. C a p. XXXVIII. Ssmpt&m
..... .„ auibusA-
SVnt qui locupletem hominem, latisq; agrorum poflefsionibus dititfimum, per Miluii volantis riftophanis.
hieroglyphicum sigraificari tradant: fiquidem is dum prcdam enanciscitur,spaciositfima aeris in-
terualla vno oberrat impetu,quafi latifundia descripturus. In huiusmodi hgnisicatum Iuuenalis Sa-
tyra nona: Tot Miluis intra tua pafcua lasiis.
Et Perfius prius dixerat; Diues arat Curibus quantum non Miluus oberret.
R.AP ACITA S. Cap. XXXIX.
SEdenimPhilosophiantiquioresilli,quido&rinamab-dSgyptiismagnaexparte mutuatifunt,
deq; hominum moribus per palingenesiaesigmentadifseruere,cuiusmodi eftPlato,quiq; eum fe-
eutifunt Plotinus &Harpocration,Boethus & Numenius,rapacitatem peralitem huiufmodi intel-
ligi tradidere,hominesq; eos.qui auaritias ftuduissent, promptiq; semper acparati ad imbecilliorum
expilationes,& rapinas,& violentas tyranides fuiftent,in Miluios ac lupos conuerti,vt Socrates,Phe--
done,difputat,abireq; omniain eagenera opinatifunt, quorum in vita moribus fimiles fuiflent. In
Diuinis quoq; literis Miluus pro graflatore prgedoneve ponitur,Pfalmo,vbi fecundum Hebraeos ha-
beri ait Eucherius,Miluiabies domus eft Ariftophanes ad hanc alludens rapacitatem, U-nv* dixit w
tfybiipov £ fyncty*T?zQM,alitemomnituumacrapacemMiluum.Admimur^^^ rapacisftma&ra- Miluuso
mdicam femper auem,nihil rapere vmquam ex funerum ferculis, quae vetereserant adfepulchra af- mnituw.
serre foliti: p$ifuafi fcilicet dcfun&orum animas eumdem tenere fenfum, & iifdem afsici voluptati-
Dd 3 bus,