DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.20670#0393
38i
zijne letterkundige studiën voltrok aan het collegie der Ant-
werpsche Jezuïeten. Deze jongste Rubens was met eenen
buitengewonen aanleg begaafd, zoodat hij, binst korten tijd,
zijnen geest met vele kennissen wist te verrijken. Immers, in
latere jaren sprak en schreef hij zijne moedertaal, Latijn,
Spaansch, Italiaansch, Fransch, Engelsch en Duitsch. Zijne
moeder oordeelde hem spoedig genoegzaam volleerd, om
eens in de diplomatische wereld eene rol te vervullen. Met
dit vooruitzicht zocht zij hem eene plaats aan het Hof van
Margaretha de Ligne, de weduwe van Philips, Graaf de La-
laing, te doen verkrijgen. De jeugdige page gaf echter zoo vele
blijken van aanleg voor de schilderkunst, dat zijne moeder
genoodzaakt werd hem terug naar Antwerpen te laten komen,
om zich aldaar voor goed aan de studie der beeldende kunsten
te wijden. Of zulks der moeder welgevallig was, weten wij
niet. Zeker is het eventwel, dat de schitterende opvoeding,
die zij hare zonen liet genieten, veel geld kostte, waaraan zij
nochtans geenen overvloed had. Terwijl zij haar « in de voor-
gaend e turbulente regeringe gewillichlijck vuyt dese stadt
heeft geexuleert ende haer gehouden tot Guelen, » had Andries
Symons, dien zij hier als haren zaakgelastigde aanstelde, haar
in verre na niet trouw of eerlijk gediend.1 Zelfs had hij « frau-
duleuselijck verswegen ende naegelaeten in den ontfanck te
brengen twee jaeren verloops van XL guldens erfflijck, bij
hem van dese stadt ontfangen in den jaere 1586. » Om
zich daarover en nog over verscheidene andere zaken recht
te verschaffen, was zij genoodzaakt vervolgingen in te
spannen, wat haren geldelijken toestand luttel verbetering
1 Requestboek der stad Antwerpen, 1596, fol. i49 v°.
zijne letterkundige studiën voltrok aan het collegie der Ant-
werpsche Jezuïeten. Deze jongste Rubens was met eenen
buitengewonen aanleg begaafd, zoodat hij, binst korten tijd,
zijnen geest met vele kennissen wist te verrijken. Immers, in
latere jaren sprak en schreef hij zijne moedertaal, Latijn,
Spaansch, Italiaansch, Fransch, Engelsch en Duitsch. Zijne
moeder oordeelde hem spoedig genoegzaam volleerd, om
eens in de diplomatische wereld eene rol te vervullen. Met
dit vooruitzicht zocht zij hem eene plaats aan het Hof van
Margaretha de Ligne, de weduwe van Philips, Graaf de La-
laing, te doen verkrijgen. De jeugdige page gaf echter zoo vele
blijken van aanleg voor de schilderkunst, dat zijne moeder
genoodzaakt werd hem terug naar Antwerpen te laten komen,
om zich aldaar voor goed aan de studie der beeldende kunsten
te wijden. Of zulks der moeder welgevallig was, weten wij
niet. Zeker is het eventwel, dat de schitterende opvoeding,
die zij hare zonen liet genieten, veel geld kostte, waaraan zij
nochtans geenen overvloed had. Terwijl zij haar « in de voor-
gaend e turbulente regeringe gewillichlijck vuyt dese stadt
heeft geexuleert ende haer gehouden tot Guelen, » had Andries
Symons, dien zij hier als haren zaakgelastigde aanstelde, haar
in verre na niet trouw of eerlijk gediend.1 Zelfs had hij « frau-
duleuselijck verswegen ende naegelaeten in den ontfanck te
brengen twee jaeren verloops van XL guldens erfflijck, bij
hem van dese stadt ontfangen in den jaere 1586. » Om
zich daarover en nog over verscheidene andere zaken recht
te verschaffen, was zij genoodzaakt vervolgingen in te
spannen, wat haren geldelijken toestand luttel verbetering
1 Requestboek der stad Antwerpen, 1596, fol. i49 v°.