16 φ (o) 3g
na de ChriAo nobis dilucidius exponitur, et omnia aeque legis mo-
ralis praecepta EccleAae N. foederis iniunguntur, ad quae obser-
uanda Vetus tenebatur.
Libri ergo sandi EuangeliAarum atque ApoAolorum etiam
Amt ΠΙΠ^ Γ)ΎΙΓ) eumdem habent cum Aio sis et Prophetarum scri-
ptis originem eumdem Unem; hinc etiam eamdem audoritatem,
virtutes atque valorem.
Sicuti itaque membrum illud EccleAae V. T. felicitati suae Au-
debat, quod illos Scripturae libros, qui tum exltabant, diligenter et
cum eifedu meditatum fuit; sic eandem animae suae agit curam,
qui omnes iam S. Codicis Libros Audio cum indefeAo perlegit at-
que in vsum suum convertit. Oeconomiae V. T. Ratio non dilu-
cidiorem requiliuit inRrudionem , ex DEI voluntate , de MeAia
atque de caetero salutis noArae ordine ; sed enim noAraeEcclesiae
Oeconomia omnino indigebat dodrina euangelica et apoAolica in-
Aitutione. Hinc Librorum V.T. audoritati et ad falutem luAicien-
tiae nihil detrahitur acceslione N.T. scriptorum; nec hi minus neceA
Atrii a nobis sunt habendi. Beatus igitur eA ille etiam ex mente
Audoris Plalmi noAri, qui totam in vniuersum Scripturam sacram
diligenter meditatur; magna cum deledatione perArutatur, illam-
que fontem eile lalutis noArae AiAicientem credit, vnicam abiolu-
tiHimamque.
En ergo peruerAtatem eorum , qui Ubi adhaerentibus
litterarum sandiorum ledionem. Peccant profedo , vehementiA
Ame fallunt fallunturque, quum suos in eum ducunt Ratum, in quo
felicitatis maximae neutiquam posTunt Aeri participes. Beatus eA il-
le , qui diligenter et cum voluptate voluntatem diuinam in libro
reuelationis contemplatur; num igitur et illi felices, qui omnem
negligere de&ent euolutionem paginarum diuinarum ? quibus non li-
cet scrutari atque eRodere theiauros, quos nullus nobis eripit, et
qui nos diuites reddunt aeternis opibus ipiritualibusque ? Num fe-
lix ille, qui recludit alteri fontem omnium felicitatum?
Ex Pialmo no Aro apparet, pium eAe illum, qui adiones Aias
cum voluptate ad voluntatem diuinam componit; hinc Poeta no-
Aer diurnus de homine, quem canit, omnia remouet adionum ge-
nera, quae impietatem ipirant,iniuAitiamque. Praecepta DEI
Amt
na de ChriAo nobis dilucidius exponitur, et omnia aeque legis mo-
ralis praecepta EccleAae N. foederis iniunguntur, ad quae obser-
uanda Vetus tenebatur.
Libri ergo sandi EuangeliAarum atque ApoAolorum etiam
Amt ΠΙΠ^ Γ)ΎΙΓ) eumdem habent cum Aio sis et Prophetarum scri-
ptis originem eumdem Unem; hinc etiam eamdem audoritatem,
virtutes atque valorem.
Sicuti itaque membrum illud EccleAae V. T. felicitati suae Au-
debat, quod illos Scripturae libros, qui tum exltabant, diligenter et
cum eifedu meditatum fuit; sic eandem animae suae agit curam,
qui omnes iam S. Codicis Libros Audio cum indefeAo perlegit at-
que in vsum suum convertit. Oeconomiae V. T. Ratio non dilu-
cidiorem requiliuit inRrudionem , ex DEI voluntate , de MeAia
atque de caetero salutis noArae ordine ; sed enim noAraeEcclesiae
Oeconomia omnino indigebat dodrina euangelica et apoAolica in-
Aitutione. Hinc Librorum V.T. audoritati et ad falutem luAicien-
tiae nihil detrahitur acceslione N.T. scriptorum; nec hi minus neceA
Atrii a nobis sunt habendi. Beatus igitur eA ille etiam ex mente
Audoris Plalmi noAri, qui totam in vniuersum Scripturam sacram
diligenter meditatur; magna cum deledatione perArutatur, illam-
que fontem eile lalutis noArae AiAicientem credit, vnicam abiolu-
tiHimamque.
En ergo peruerAtatem eorum , qui Ubi adhaerentibus
litterarum sandiorum ledionem. Peccant profedo , vehementiA
Ame fallunt fallunturque, quum suos in eum ducunt Ratum, in quo
felicitatis maximae neutiquam posTunt Aeri participes. Beatus eA il-
le , qui diligenter et cum voluptate voluntatem diuinam in libro
reuelationis contemplatur; num igitur et illi felices, qui omnem
negligere de&ent euolutionem paginarum diuinarum ? quibus non li-
cet scrutari atque eRodere theiauros, quos nullus nobis eripit, et
qui nos diuites reddunt aeternis opibus ipiritualibusque ? Num fe-
lix ille, qui recludit alteri fontem omnium felicitatum?
Ex Pialmo no Aro apparet, pium eAe illum, qui adiones Aias
cum voluptate ad voluntatem diuinam componit; hinc Poeta no-
Aer diurnus de homine, quem canit, omnia remouet adionum ge-
nera, quae impietatem ipirant,iniuAitiamque. Praecepta DEI
Amt