Wagner, Johann Franz; Wagner, Johann Caspar: Meditatio Philologico-Exegetica In Primvm Psalmvm: Svmme Venerando Et Excellentissimo Viro Ioanni Casparo Wagnero Ecclesiae Schoenbacensis Prope Graizam Variscorvm Pastori Animarvm Vigilantissimo Svb Felici Deo Favente Anni Novi Avspicio Pientissime Dedicata (Francofurti , Lipsiae , [Ulm], 1755) [VD18 11804742]

3g (o) e 17
sunt iuRa, hinc pius iniuRorum conRHa haut sequitur, (eddeteRatur; mores,
Rudia et occupationes improborum nec adprobat, nec imitatur, conuentus
derisorum veritatis atque diuini verbi et veri Numinis cuitus numquam fre-
quentat, sed vitat potius. Nimirum (aera Scriptura nos adhortatur, vt omne
aduersemurmaium, Ps. XXXiV, ty.XXXVH, 27. omnem vero perficiamus a-
Rionem bonam, DEOque acceptam. PsXXXVll,;.;7.vt timeamus sehouam
noRrum,Ecci XP, t vt amemus iilum, Pii XXXV!!, 4. Matth.XXH, ^7. vt (pe-
remus in eum, Ps.XXVH,omniaque in nomine ipsius et ChriOi, hoc eR, ad
mandatum DEt cum fiducia in Soterem noRrum efFciamus. Co). Hi, t7.
Qui vero Deum amat, timet, ipsoque deieRatur, certe omnem euitat occasio-
nem, qua ad peccatum aiiici poiTet. Quomodo (cilicet, inquit pius, tantum
suseiperem peccatum, vt Deum meum actione quadam quam auersatur,ad iram
commouercm. Gen.XXXiX, y.
Habemus igitur imaginem et ideam hominis diuino Numini noRro ac-
ceptam, adeoquePsaimus hic primus (pecuium nobis essepoteR, per quod
nos explorare, et ad quod nosmetefformare debemus, (i eam, quam tribuit ipsi
Poeta diuinus, adipisei felicitatem cupimus. Ad hoc vt eo magis inflamme-
mur, felicitatem iuRi hominis constantem magnamque adhuc consideremus.
Similitudine quadam deseribitur exoptatus ille hominis pii Ratus, quo
ipsi tum quoad vitam tum quoad omnia ex voto cedunt.
Cum arbore (c. contenditur ad aquas plantata, cui humor ad incrementum
ipsius non deeR ita qui vitam conuentus et constlia impior. deteRatur; con-
tra vero pia S.Scripturae meditatione deieRatur atque ipsius mandata exerce-
re Rudet tumLegis,tumEuangelii; inuenit in ipiaquaeuisadiumenta,quibus
in pietate potcR crescere, atque adeo DEI sibimet conciliare gratiam, qua et-
iam temporali ornatur felicitate. Felix enim eR ille , qui omnem suam in
DEO collocat spem atque ßduciam ler. XVH, 7. (q. Prrer/gs,
vCeser ρΛΚΜκ - - /e-
wcK ehvr έέκί&Ά'οκί e/?. Psi XXXVII, 2s. (q. Sunt ergo RYrerrze
Ki!e, quod arbori ad quas plantata eR. Motiua aeque ac vires leRio-
ne, quae cum oratione ac meditatione coniungitur, ipsi ad vitae (anRitatem
et iuRitiam suppeditantur , qua sibi gratiam DEI et benediAionem omnibus
in rebus comparat. Pius autem eR porro sicut arbor, quae fruRus suos de-
terminato tempore edit, et omnino fruAisera eR. luRus sc. multas exsequi-
tur iuRo tempore, quo sc.sanRitatem, charitatem atque (pem noRrammetdebe-
mus oRendere, bonas aRiones, viuitque ita, sicuti S. Scriptura , quam sedulo
euoluit, ipR praecipit; fruRus edet multos , dum sc. vitae suae integritate
aliorum animos ad dextre viuendum excitabit, dum proximum in necesiita-
tibus adiuuabit, emendabit atque in reRam ducet viam aberrantem. Fru-
Rus arboris hominem suRentat, resicit atque exhilarat; RcfruRus hominis in-
tegri alios aedificant, emendant, ad pietatem excitant, in anguRiis conser-
nant, adiuuant, solatiumque et auxilium praebent exoptatum. Bona igitur
opera sunt reuera fruAus, si ad ipsor. conseRaria respicitur, quae vtilitates ad-
ierunt maximas. Folia arbori: iRius, cum qua comparatur in Pialmo noRro
C pius,