Wagner, Anton [Bearb.]: Kurze Einleitung zur Lateinischen Sprache: mit einigen aus der Deutschen Sprachlehre beygesetzten Anmerkungen, zum Gebrauche der Oesterreichischen Schulen auf allerhöchsten Befehl ausgefertigt (Zweyter Theil) (Freyburg in Breißgau: Verlegts Anton Wagner, Universitäts-Buchhändler, 1768) [VD18 90935349]

112

DIALOGI

LIN

enim sum memoria. F. At mihi nihil elabitur,
quod aliquando condidici. G. Felicem te , cui
omnia tam alte infixa haereant F. Tibi nihilo-
minus obsequat G. Benigne facis. Tu age
praeceptoris partes; ego agam discipuli. F. Quo-
niam ita vis ; claude librum, & recita. - Aber-
ras pronunciando , male recitas ; dic sensim;
ne praecipites verba ; satius est tarditate, quam
celeritate peccare. Sis praefenti animo; metus
officit memoriae. G. Heu me ! nimium mihi
vacillat memoria ! Si me hodie nominaverit ma·
gister, male metuo, ut res cedat ex fententia.
F. Non injuria metuis ; nam tibi effluxerunt
propemodum omnia. G. Quid jam consilii ca-
piendum ? F. Haec mente percurre, quantum
potes, antequam magrer veniat. G. Tempus
foreve est , vix operae pretium tulero. F. Hoc
/breve tamen est aliquid. 'G. Re&e mones. Te
itaque obtestor, ut coram magistro , si palam
recitandum sit, mihi opituleris. F. Quam opem
ilagitas ? G. Tu mihi recitanti clam suggere;
si adhaesero, dissimulanter insusurra. R Quid
si praeceptor senferit ? Vereor , ne uterque
'nostrum poenas demus. G. At non sentiet, non
animadvertet. Ah Ferdinande mi! Sine, te
exorem ; ne hic me destitue. Cum opera mea
tibi utilis esse potero, rependam beneficium.
F. Etiam cum tuo periculo ? G. Etiam. F.
Spunden' firmiter ? G .Spondeo, miFerdinand
de ! F. Age ergo! bono sis animo ! faciam,
quod postulas, G. Me gratum experiere. F..Stl
tace 1

|jaoi2te
Censor ac
Minis.
BQL
LUC
^daftui
^m don
tbin
^ scrip
έredden
mtisti?
Ipartem,
^ Quae
1111011poss
hihi hi
's Nolo
iterfaria,
h)buta
^hanc
^§st,
Kut I
Injicias,
'Non
^insimi
Haddas,
Uc
'liudagi
ranis,
ΜLwj