'et,quod
!^&
p"^m i
pk'b|Φ
ersüll
^ peri
perfere;
Tiumob
^ totius
e suiseo·
Will#
^,b
gno^
ssimosp
:ferant,
rindicii
mexή
ratump
naretur;
orixdp
homki
imnes di
magni
:: per^
imcivit^
Interbi
?rfö
Nempe $·
, 3 T»
eftatum^
,^^
LIBER I, 97
ob eam rem incitata, armis jus suum exequi
conaretur, multitudinemque hominum ex agris
magistratus cogerent, Orgetorix mortuus est:
neque abest sulpicio, ut Helvetii arbitrantur,
quin ipse sibl mortem consciverit,
V. Post ejus mortem nihilo minus Helve-
tii id , quod constituerant, facere conantur, ut
e finibus silis exeant. Ubi jam se ad eam rem
paratos esse arbitrati surit, oppida sua omnia,
numero ad duodecim, vicos ad quadringentos,
reliqua privata aedificia incendunt, frumentum
omne, praeter quod secum portaturi erant,com-
burunt, ut domum reditionis spe sublata, pa-
ratiores ad omnia pericula subeunda essent : tri-
um mehsium molita cibaria 1 sibi quemque
domo efferre jubent: persuadent Rauracis, &
Tulingis, & Latobrigis finitimis , uti eodem
usi coniilio, oppidis fais, vicisque exustis, una
cum iis proficiscantur : Bojosque, qui trans Rhe-
num incoluerant, & in agrum Noricum tran-
sierant, Noreiamque oppugnarant, receptos ad
se socios sibi adsciscunt
VI. Erant omnino itinera duo, quibus iti-
neribus domo exire possent. Unum per Sequa-
nos, angustum & difficile, inter montem Ju-
ram, & ssumen Rhodinum, vix qua singuli
carri ducerentur; mons autem altissimut im-
pendebat, ut facile perpauci prohibere possent:
alterum per provinciam nostram, multo facilius,
G; atque
I Nempe frumente in sarinam reda&a, ut inde facile
cibi confici possent.
!^&
p"^m i
pk'b|Φ
ersüll
^ peri
perfere;
Tiumob
^ totius
e suiseo·
Will#
^,b
gno^
ssimosp
:ferant,
rindicii
mexή
ratump
naretur;
orixdp
homki
imnes di
magni
:: per^
imcivit^
Interbi
?rfö
Nempe $·
, 3 T»
eftatum^
,^^
LIBER I, 97
ob eam rem incitata, armis jus suum exequi
conaretur, multitudinemque hominum ex agris
magistratus cogerent, Orgetorix mortuus est:
neque abest sulpicio, ut Helvetii arbitrantur,
quin ipse sibl mortem consciverit,
V. Post ejus mortem nihilo minus Helve-
tii id , quod constituerant, facere conantur, ut
e finibus silis exeant. Ubi jam se ad eam rem
paratos esse arbitrati surit, oppida sua omnia,
numero ad duodecim, vicos ad quadringentos,
reliqua privata aedificia incendunt, frumentum
omne, praeter quod secum portaturi erant,com-
burunt, ut domum reditionis spe sublata, pa-
ratiores ad omnia pericula subeunda essent : tri-
um mehsium molita cibaria 1 sibi quemque
domo efferre jubent: persuadent Rauracis, &
Tulingis, & Latobrigis finitimis , uti eodem
usi coniilio, oppidis fais, vicisque exustis, una
cum iis proficiscantur : Bojosque, qui trans Rhe-
num incoluerant, & in agrum Noricum tran-
sierant, Noreiamque oppugnarant, receptos ad
se socios sibi adsciscunt
VI. Erant omnino itinera duo, quibus iti-
neribus domo exire possent. Unum per Sequa-
nos, angustum & difficile, inter montem Ju-
ram, & ssumen Rhodinum, vix qua singuli
carri ducerentur; mons autem altissimut im-
pendebat, ut facile perpauci prohibere possent:
alterum per provinciam nostram, multo facilius,
G; atque
I Nempe frumente in sarinam reda&a, ut inde facile
cibi confici possent.