Wagner, Anton [Oth.]: Kurze Einleitung zur Lateinischen Sprache: mit einigen aus der Deutschen Sprachlehre beygesetzten Anmerkungen, zum Gebrauche der Oesterreichischen Schulen auf allerhöchsten Befehl ausgefertigt (Pars Quarta): Syntaxis Ornata. Ratio Scribendi Epistolas. Prosodia: Ad Usum Scholarum Austriacarum (Freyburg in Breißgau: Verlegts Anton Wagner, Universitäts-Buchhandler, 1769) [VD18 90935187]

4 EPISTOLA SELECTE
omnia cum maxima dignitate es confecutus: quod-
que in omnibus rebus meis optatis fortuna respon-
dit. Breve est, quod me praecipere incredibilis in
te amor cogit : tanta est exspe&atio vel animi,
vel ingenii tui, ut ego te obsecrare , obtestarique
non dubitem , sic ad nos confirmatus revertare,
ut quam exspe&ationem tui concitasti, hanc susti-
nere, ac tueri possis. Et quoniam meam tuorum
erga me meritorum memoriam ulla nunquam dele*
bit oblivio, te rogo, ut memineris, quantaecunque
tibi accessiones fient & fortunae & dignitatis, eas
te non potuisse consequi, nisi meis puer olim fide-
lissimis , atque amantissimis consiliis paruisses.
Quare hoc animo in nos esse debebis, ut artas no-
stra jam ingravescens, in amore, atque in adole·
scentia tua conquiescat: Vale.
M. T. C. C. CURIONI S. D.
2.
Grayi teste privatus sum amoris summi erga te
mei i patre tuo, clarissimo viro: qui cum suis
laudibus, tum vero te filio superasset omnium sortu-
nam, si ei contigisset, ut te ante videret, quam e
vita excederet Sed spero nostram amicitiam non
egere testibus. Tibi patrimonium Dii fortunent.
Me certe habebis, cui & carus aeque sis, & ju-
cundus, ac fuisti patri. Vale.
Μ. Z C. CURIONI S. D.
Rupae studium non defuit declarandorum mune-
rum tuo nomine: sed nec mihi placuit, nec
cui-

EX
fa tuorui
§ cum veniss
id sentiam,
rt, ne ad ea
mque conti
(te in meam
b apud ani
ici, fiqn
Ium tuum
bi tamen sic
1 reditum i
^udio, fori
iamplissima
tribus: quo
Μ (estt
M^uam<
Sliter, atqu
Mendam
^ hanc di
Summa si
^peftari,
^ exspe&
^ (ssuor
^ Wierib
^ & ,
'S mihi i
"'e quemqi