DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.24102#0287
PAL. LAT. 1053
87r-88v: Martinus Rentz, Descriptio et usus astrolabii. Circa usum astrolabü
notandum, quod corpus superficiale astrolabii dicitur facies, aliapars opposita hinc dici-
tur dorsum. Annulus sive circulus, quo suspenditur, armilla dicitur... - 89r-94v leer.
95r-96v: Martinus Rentz, Quaestio quodlibetalis. >Ab erudito viro magistro
Burckhardo Wenck de Herrenberg in presentiorum de quolibet disputatore dignissimo
nuper assignata est mihi questio principalior, ista videlicet:< Utrum primo localiter mo-
bili inter octo modos essendi modus magis propinquus, qui est, esse in loco conveniat.
Honorabüis domine quodlibetarie, adhuius questionis materiam, subiciendo tarnen me
vestre directione [!], intentum perstrinxi meum duobus in discursibus sylogisticis ... Li-
cet sit modorum essendi in [!] numerus octenarius ... Zitiert wird Albertus Magnus.
Burckhard Wenck von Herrenberg ("f"30. XII. 1485), Heidelberger Mag. art. viae anti-
quae (1453) und Prof. theok, Rektor 1470 und 1482, vgl. Toepke 3 (Register) und Rit-
ter, Geschichte (Register). - 97r leer.
97v: Martinus Rentz, Nota de loco caeli. Arguitur: finitum in se non indiget...
(30 Zeilen).
98ra-101rb: Quaestio de universalibus. Queritur, utrum unwersalia sint res preter
actum intellectus ab ommbus singularibus distincta. Arguitur primo quod non, quia, si
sit, sequeretur, quod aliquid universale esset substantia ...
101v: Martinus Rentz, Quaestio de universalibus. Utrum universale sit ens, ar-
guitur quod non, quia quid terminat [?] omne predicamentum, non est ens ... - 102r-
103vleer.
104r: Martinus Rentz, Notizen. De orbibus inferioribus dicitur, quod sunt in loco ...
(5 Zeilen), sonst leer.
104v: Martinus Rentz, Quaestio quodlibetalis. >Ab erudito viro magistro Pal-
lante Spangel de Nova civitate in presentiorum de quolibet disputatore sagacissimo nu-
per assignata est mihi questio principalior, ista videlicet.< Utrum deus Simplex et perpe-
tuus in genere princvpali sit collocandus. Honorabüis ac erudite domine quodlibetarie
... (ähnliche Anredeformel wie 95r). Compositio ac omms corporalitas ab ente increato
perfidem est negata... Pallas Spangel aus Neustadt/Hardt (f 1512), Heidelberger Mag.
art. (1466) und Dr. theol. (1484), Lehrer Melanchthons, vgl. Toepke 3 (Register);
V. Probst, Philipp Melanchthons Studienjahre in Heidelberg, in: Mannheimer Ge-
schichtsblätter N. F. 4 (1997), S. 83-105, hier: S. 94 ff.
105r Federprobe, sonst leer. - 105v-107v leer.
108r-118v: Johannes de Nova Domo, Tractatus de esse et essentia. Secundum
sententiam peripatheticorum, quam tradidit eis venerabilis dominus Albertus Magnus,
movebuntur alique questiones, pro quarum solucione ponentur proposiciones extracte
ex diversis locis suorum librorum ....... quomodo accidens innascitur substancie. >Ex-
plicit tractatus de ente et essentia traditus Parisius a venerabili viro Johanne de Nova
Domo finitus anno domini 1469.< Hrsg. von G.G. Meersseman, Geschichte des Al-
bertismus, Bd. 1: Die Pariser Anfänge des Kölner Albertismus, Paris 1933 (Dissertatio-
nes historicae 3), S. 91-191 (diese Hs). Johannes de Nova Domo (Maisonneuve), Mag.
219
87r-88v: Martinus Rentz, Descriptio et usus astrolabii. Circa usum astrolabü
notandum, quod corpus superficiale astrolabii dicitur facies, aliapars opposita hinc dici-
tur dorsum. Annulus sive circulus, quo suspenditur, armilla dicitur... - 89r-94v leer.
95r-96v: Martinus Rentz, Quaestio quodlibetalis. >Ab erudito viro magistro
Burckhardo Wenck de Herrenberg in presentiorum de quolibet disputatore dignissimo
nuper assignata est mihi questio principalior, ista videlicet:< Utrum primo localiter mo-
bili inter octo modos essendi modus magis propinquus, qui est, esse in loco conveniat.
Honorabüis domine quodlibetarie, adhuius questionis materiam, subiciendo tarnen me
vestre directione [!], intentum perstrinxi meum duobus in discursibus sylogisticis ... Li-
cet sit modorum essendi in [!] numerus octenarius ... Zitiert wird Albertus Magnus.
Burckhard Wenck von Herrenberg ("f"30. XII. 1485), Heidelberger Mag. art. viae anti-
quae (1453) und Prof. theok, Rektor 1470 und 1482, vgl. Toepke 3 (Register) und Rit-
ter, Geschichte (Register). - 97r leer.
97v: Martinus Rentz, Nota de loco caeli. Arguitur: finitum in se non indiget...
(30 Zeilen).
98ra-101rb: Quaestio de universalibus. Queritur, utrum unwersalia sint res preter
actum intellectus ab ommbus singularibus distincta. Arguitur primo quod non, quia, si
sit, sequeretur, quod aliquid universale esset substantia ...
101v: Martinus Rentz, Quaestio de universalibus. Utrum universale sit ens, ar-
guitur quod non, quia quid terminat [?] omne predicamentum, non est ens ... - 102r-
103vleer.
104r: Martinus Rentz, Notizen. De orbibus inferioribus dicitur, quod sunt in loco ...
(5 Zeilen), sonst leer.
104v: Martinus Rentz, Quaestio quodlibetalis. >Ab erudito viro magistro Pal-
lante Spangel de Nova civitate in presentiorum de quolibet disputatore sagacissimo nu-
per assignata est mihi questio principalior, ista videlicet.< Utrum deus Simplex et perpe-
tuus in genere princvpali sit collocandus. Honorabüis ac erudite domine quodlibetarie
... (ähnliche Anredeformel wie 95r). Compositio ac omms corporalitas ab ente increato
perfidem est negata... Pallas Spangel aus Neustadt/Hardt (f 1512), Heidelberger Mag.
art. (1466) und Dr. theol. (1484), Lehrer Melanchthons, vgl. Toepke 3 (Register);
V. Probst, Philipp Melanchthons Studienjahre in Heidelberg, in: Mannheimer Ge-
schichtsblätter N. F. 4 (1997), S. 83-105, hier: S. 94 ff.
105r Federprobe, sonst leer. - 105v-107v leer.
108r-118v: Johannes de Nova Domo, Tractatus de esse et essentia. Secundum
sententiam peripatheticorum, quam tradidit eis venerabilis dominus Albertus Magnus,
movebuntur alique questiones, pro quarum solucione ponentur proposiciones extracte
ex diversis locis suorum librorum ....... quomodo accidens innascitur substancie. >Ex-
plicit tractatus de ente et essentia traditus Parisius a venerabili viro Johanne de Nova
Domo finitus anno domini 1469.< Hrsg. von G.G. Meersseman, Geschichte des Al-
bertismus, Bd. 1: Die Pariser Anfänge des Kölner Albertismus, Paris 1933 (Dissertatio-
nes historicae 3), S. 91-191 (diese Hs). Johannes de Nova Domo (Maisonneuve), Mag.
219