DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14280#0024
16 Θεσσαλικοί έπιγραφαί' υπό Α. Σ. ' Αρβανιτοπούλλου.
ΑΕ 1913
Το συμπίλημα τοΟ στίχ. 4 έχαράχθη βαθύτε-
ρον καί λοξώς, διά μειζόνων δε γραμμάτων ίσως
άρα είναι τυχαιον, εκ φθοράς προελθον και συγ-
κρούσεων, ή άλλως οηλοΐ σύμβολόν τι, π. χ . αρι-
θμόν κττ..
Έκ των είοημένων δυνάμεθα νά είκάσωμεν ότι
και ή στήλη αύτη άνεφέρετο είς οιακανονισμον συ-
νόρων, ώς ή ύπ' αριθ. 16ο, εξηλείφθη δε κατόπιν
δίά τινα λόγον ή έπ' αύτής επιγραφή" φαίνεται
μάλιστα ό'τι έπίσημον έξάλειψιν αντιγράφων υπο-
νοεί επιστολή του βασιλέως Φιλίππου του Ε , δη-
μοσιευθείσα άνω ύπ' αριθ. 174, έν στ. ο ειδικώς.
Πλείονα πεοι αύτη; Οά είπωμεν άν, λαμβάνον-
τες εκτυπα, διαγνώμέν τι έπ'αύτής λόγου άξιον.
ΆριΦ. 255 (καταλ. άρι$. 133 α). Μεγάλη
στήλη μαρμάρου ύπομέλανος, αριστερά μόνον ακέ-
ραιος' ή πλαγία αύτη έδρα εχει εςεργασθή επιμε-
λώς λεία δια του πυκνοΰ λιθογλυφικοΰ κτενός,
καΟ' ά αί αντίστοιχοι της άνω ύπ' αριθ. 165 δη-
μοσιευθείσης' όπισθεν είναι έξειργασμένη καλώς
διά της σφύρας.Ύψ. 0 80, πλ. 0 45, πάχ. ΟΊΟ.
Και αύτη παρέσ/ε μοι τήν έντύπωσιν ό'τι έ'ΐερε
μα'.ράν έπιγραφήν, έπίτηδες έξαλειτΛεΐσαν ύπό
τών αρχαίων ήδη διακρίνει δέ τις και νυν υπό-
λοιπα γραμμάτιυν καθ άπασαν τήν έμπροσθεν έπι-
ΐάνειαν, ών ικανά δύναται τις νά άντιγράψη, λαμ-
βάνων τά απαιτούμενα εκτυπα' τούτο ίσως θά δυ-
νηΟώμεν νά πράξωμεν ήμεΐς έν καιρώ.
Περί της χρήσεως ποτε αύτής και του λόγου
της έΗαλείψεως βλ. τά λεχθέντα έν αριθ. 2ο4.
Άρι&. 256 (καταλ. άριϋ. 193). Στήλη πλα-
τυτάτη, μαρμάρου λευκοφαίου, έκ τεσσάρων τμη-
μάτιον, αρμοζόντων άλλήλοις, σχηματισθείσα, άνω
αόνον ακέραιοι άνω λήγει ει; λίαν ίσνυοώ; ποοε-
;ένον γεΐσον υ,ετά πλατέος ύπέο αύτο οριζοντίου
μετώπου, επιμελώ; πάντων είργασμένων' επίσης
ή άνω έπιφάνεια του μετώπου έςειργάσθη λίαν επι-
μελώς δια του πυκνού λιθογλυφικοΰ κτενός. "Υψ.
σωθέν 0-465, πλάτ. σωθέν 1Ί8, ού έλλείπει έτι
έκατέρωθεν ίκανόν, ώς φαίνεται, πάχ. 0*09.
Εύρέθη περ'ι το μέσον του βουνού της ακροπό-
λεως, κατά τήν Νοτανατολικήν κλίσιν αύτής, κα-
ταπεσουσα ε κ τη; κοου^η;, ώς αί άνω ύπ' άοιθ.
2ο3 κλ..
Ή έμπροσθεν έπιφάνεια, κειμένη προς τά κάτω,
είναι μεν καθαρά, άλλά πλήρης σφυρηλασιών, διά
του πυκνοΟ λιθογλυφικοΰ κτενός πεποιημένων έπί-
τηδες προς έξάλειψιν μακράς έπιγραφής, ήν έφερε
και ής ούδέ μετά ληφθέν εκτυπον δύναται τις νά
διαγνώση σαφή γράμματα ύπολειφθέντα' φαίνεται
ό'τι ή άβαθής χάραξις, το εύθρυπτον της ύλης και
ή μετ' επιμελείας γενομένη έςαλειψις διά του κτε-
νός όέν επέτρεψαν νά διασωθή τι' ότι όμως εοεοε
πιθανώτατα έπιγραΐήν, δεικνύει το άοιστεοόν τατί-
α α κατά τό τέοιια.
Περί τών λόγων της εξαλείψεως κτό. βλ. τά
λεχθέντα έν άριθ. 2ο4.
ι[=7 Έπιγραφαί Γοννοκονδνλου Ολυμπιάδος
Παρά Λιβίω έν 39, 2ο, 16 και 44, 6 άναφέρε-
ται πόλισμα Γοννοκονδνλών (; ) ή Τ^ονίΌκοι-^υ/Ιον
(το) ή άπλώς Κόνδυλον, όπερ μετέπειτα εκλήθη
Ολυμπιάς 1- τούτο και τά μετ' αύτο έτεοα πολί-
σματα και φρούρια άνεζήτησεν ό Γ,β&ΐίθ έπϊ τών
έκ Γόννων προς τήν νΰν 'Ραψάνην ορέων άλλ' η-
μείς εύρομεν αύτο και τά μετ αύτό έπΐ τη; έκ
του νυν Αερελ'ι προς τον Νεζερόν άτραποΰ' βλ.
ΠΑΕ 1910 243 κέ. κα'ι 191 1 320 κέ'.
Κείται δέ ό Γοννοκόνδυλος παρά τήν θέσιν
Τσιούρβα Μαντριά είς τό μέσον που της μνημο-
νευθείσης όδοΰ και κατέχει όχυράν θέσιν έκατέ-
ρωθεν του μεγάλου κα'ι άείρρου ρεύματος, του κα-
λουμένου νυν Δύο Δέντρα· κα'ι το μεν τετειχισμέ-
νον ήμισυ κατά τήν δεςιάν όχθην αύτου θά έκα-
λεΐτο είδικώτερο / ΖΤοΐ'ΐΌ?ίθΐ'(5υΛος, το δέ κατά τήν
άριστεράν ομοίως Ολυμπιάς- το όνομα, το γενι-
κ<ύτερον, θά ήτο τό πρώτον, φαίνεται δέ προελθον
' Τίιβ883ΐί8 3ΐκ3ί1'3 Ρ6π·1ΐ3βΙ)ί βοηηοβοηάι/Ιηιη, ψιοά
ΡΙι'Πρριΐδ ΟΙι/ηιρίαάβηι 3ρρβϋ3νβΓ3ί, Ρβπ-Ι^θ&'ββ ίαϊβββ,
θί υΐ 3ΪΙ>" ΓββΙϊίΐΙΘΓβΙΐΙΙ', 3£βΐ33ηί· ταϋτα συνέί'αινον τώ 185
γ.Χ. 11 λέξις Ελληνιστί Ο» ήτο κατά τήν έκφρασιν ταύτην τό Γον-
νοκόνδνλον, ή ό Γοννοκόνδνλος, διότι δεν ήτο δυνατόν ό /ονΐ'οκοΐ'-
δυ^άν (-ώνο;) νά ιιετενενΟή είς τό Λατινιών ώς ανω, τταραβλεπο-
ιιένου τοΰ Ω. Έν τω έτέρω νωρίω ό Λίβιος, άναφέρων τά; είς Μα-
κεδονίαν εισόδους έκ Γόννων, λέγει ότι /.ατεί'/οντο αί στρατηγικά!
αύται θέσεις τω 169 πΧ ϋιτό φρουρών τοΰ [Ιερσέως και ησαν ή μεν
7τρο')Τη παρ'αυτήν τήν εισοδον τών Τεμπών έγγυς τών Γόννων, ητοι
έναντι τοΰ νΰν Μπαμπά, ή δέ δευτέρα έν Κονδΰλφ ^ηάγ\θ, 03-
8ΐβ11θ Ϊηθχρυ^113ΐ>ϊ1ϊ' νοεί δέ τόν Κόνδυλον τών Γόννων, ττερί ου
ό λόγος, ήτοι τόν Γοννοκόνδυλον τοΰ έν άρ-/ή παρατεΟέντος χωρίου,
δν έξ άοσενικοΰ αετέτρεψ-ν είς ούδέτερον, έκ της γνωριαωτέρας αιτια-
τικής ορμηθείς, ώς φαίνεται εύ'λογον νά είκάσιοαεν.
ΑΕ 1913
Το συμπίλημα τοΟ στίχ. 4 έχαράχθη βαθύτε-
ρον καί λοξώς, διά μειζόνων δε γραμμάτων ίσως
άρα είναι τυχαιον, εκ φθοράς προελθον και συγ-
κρούσεων, ή άλλως οηλοΐ σύμβολόν τι, π. χ . αρι-
θμόν κττ..
Έκ των είοημένων δυνάμεθα νά είκάσωμεν ότι
και ή στήλη αύτη άνεφέρετο είς οιακανονισμον συ-
νόρων, ώς ή ύπ' αριθ. 16ο, εξηλείφθη δε κατόπιν
δίά τινα λόγον ή έπ' αύτής επιγραφή" φαίνεται
μάλιστα ό'τι έπίσημον έξάλειψιν αντιγράφων υπο-
νοεί επιστολή του βασιλέως Φιλίππου του Ε , δη-
μοσιευθείσα άνω ύπ' αριθ. 174, έν στ. ο ειδικώς.
Πλείονα πεοι αύτη; Οά είπωμεν άν, λαμβάνον-
τες εκτυπα, διαγνώμέν τι έπ'αύτής λόγου άξιον.
ΆριΦ. 255 (καταλ. άρι$. 133 α). Μεγάλη
στήλη μαρμάρου ύπομέλανος, αριστερά μόνον ακέ-
ραιος' ή πλαγία αύτη έδρα εχει εςεργασθή επιμε-
λώς λεία δια του πυκνοΰ λιθογλυφικοΰ κτενός,
καΟ' ά αί αντίστοιχοι της άνω ύπ' αριθ. 165 δη-
μοσιευθείσης' όπισθεν είναι έξειργασμένη καλώς
διά της σφύρας.Ύψ. 0 80, πλ. 0 45, πάχ. ΟΊΟ.
Και αύτη παρέσ/ε μοι τήν έντύπωσιν ό'τι έ'ΐερε
μα'.ράν έπιγραφήν, έπίτηδες έξαλειτΛεΐσαν ύπό
τών αρχαίων ήδη διακρίνει δέ τις και νυν υπό-
λοιπα γραμμάτιυν καθ άπασαν τήν έμπροσθεν έπι-
ΐάνειαν, ών ικανά δύναται τις νά άντιγράψη, λαμ-
βάνων τά απαιτούμενα εκτυπα' τούτο ίσως θά δυ-
νηΟώμεν νά πράξωμεν ήμεΐς έν καιρώ.
Περί της χρήσεως ποτε αύτής και του λόγου
της έΗαλείψεως βλ. τά λεχθέντα έν αριθ. 2ο4.
Άρι&. 256 (καταλ. άριϋ. 193). Στήλη πλα-
τυτάτη, μαρμάρου λευκοφαίου, έκ τεσσάρων τμη-
μάτιον, αρμοζόντων άλλήλοις, σχηματισθείσα, άνω
αόνον ακέραιοι άνω λήγει ει; λίαν ίσνυοώ; ποοε-
;ένον γεΐσον υ,ετά πλατέος ύπέο αύτο οριζοντίου
μετώπου, επιμελώ; πάντων είργασμένων' επίσης
ή άνω έπιφάνεια του μετώπου έςειργάσθη λίαν επι-
μελώς δια του πυκνού λιθογλυφικοΰ κτενός. "Υψ.
σωθέν 0-465, πλάτ. σωθέν 1Ί8, ού έλλείπει έτι
έκατέρωθεν ίκανόν, ώς φαίνεται, πάχ. 0*09.
Εύρέθη περ'ι το μέσον του βουνού της ακροπό-
λεως, κατά τήν Νοτανατολικήν κλίσιν αύτής, κα-
ταπεσουσα ε κ τη; κοου^η;, ώς αί άνω ύπ' άοιθ.
2ο3 κλ..
Ή έμπροσθεν έπιφάνεια, κειμένη προς τά κάτω,
είναι μεν καθαρά, άλλά πλήρης σφυρηλασιών, διά
του πυκνοΟ λιθογλυφικοΰ κτενός πεποιημένων έπί-
τηδες προς έξάλειψιν μακράς έπιγραφής, ήν έφερε
και ής ούδέ μετά ληφθέν εκτυπον δύναται τις νά
διαγνώση σαφή γράμματα ύπολειφθέντα' φαίνεται
ό'τι ή άβαθής χάραξις, το εύθρυπτον της ύλης και
ή μετ' επιμελείας γενομένη έςαλειψις διά του κτε-
νός όέν επέτρεψαν νά διασωθή τι' ότι όμως εοεοε
πιθανώτατα έπιγραΐήν, δεικνύει το άοιστεοόν τατί-
α α κατά τό τέοιια.
Περί τών λόγων της εξαλείψεως κτό. βλ. τά
λεχθέντα έν άριθ. 2ο4.
ι[=7 Έπιγραφαί Γοννοκονδνλου Ολυμπιάδος
Παρά Λιβίω έν 39, 2ο, 16 και 44, 6 άναφέρε-
ται πόλισμα Γοννοκονδνλών (; ) ή Τ^ονίΌκοι-^υ/Ιον
(το) ή άπλώς Κόνδυλον, όπερ μετέπειτα εκλήθη
Ολυμπιάς 1- τούτο και τά μετ' αύτο έτεοα πολί-
σματα και φρούρια άνεζήτησεν ό Γ,β&ΐίθ έπϊ τών
έκ Γόννων προς τήν νΰν 'Ραψάνην ορέων άλλ' η-
μείς εύρομεν αύτο και τά μετ αύτό έπΐ τη; έκ
του νυν Αερελ'ι προς τον Νεζερόν άτραποΰ' βλ.
ΠΑΕ 1910 243 κέ. κα'ι 191 1 320 κέ'.
Κείται δέ ό Γοννοκόνδυλος παρά τήν θέσιν
Τσιούρβα Μαντριά είς τό μέσον που της μνημο-
νευθείσης όδοΰ και κατέχει όχυράν θέσιν έκατέ-
ρωθεν του μεγάλου κα'ι άείρρου ρεύματος, του κα-
λουμένου νυν Δύο Δέντρα· κα'ι το μεν τετειχισμέ-
νον ήμισυ κατά τήν δεςιάν όχθην αύτου θά έκα-
λεΐτο είδικώτερο / ΖΤοΐ'ΐΌ?ίθΐ'(5υΛος, το δέ κατά τήν
άριστεράν ομοίως Ολυμπιάς- το όνομα, το γενι-
κ<ύτερον, θά ήτο τό πρώτον, φαίνεται δέ προελθον
' Τίιβ883ΐί8 3ΐκ3ί1'3 Ρ6π·1ΐ3βΙ)ί βοηηοβοηάι/Ιηιη, ψιοά
ΡΙι'Πρριΐδ ΟΙι/ηιρίαάβηι 3ρρβϋ3νβΓ3ί, Ρβπ-Ι^θ&'ββ ίαϊβββ,
θί υΐ 3ΪΙ>" ΓββΙϊίΐΙΘΓβΙΐΙΙ', 3£βΐ33ηί· ταϋτα συνέί'αινον τώ 185
γ.Χ. 11 λέξις Ελληνιστί Ο» ήτο κατά τήν έκφρασιν ταύτην τό Γον-
νοκόνδνλον, ή ό Γοννοκόνδνλος, διότι δεν ήτο δυνατόν ό /ονΐ'οκοΐ'-
δυ^άν (-ώνο;) νά ιιετενενΟή είς τό Λατινιών ώς ανω, τταραβλεπο-
ιιένου τοΰ Ω. Έν τω έτέρω νωρίω ό Λίβιος, άναφέρων τά; είς Μα-
κεδονίαν εισόδους έκ Γόννων, λέγει ότι /.ατεί'/οντο αί στρατηγικά!
αύται θέσεις τω 169 πΧ ϋιτό φρουρών τοΰ [Ιερσέως και ησαν ή μεν
7τρο')Τη παρ'αυτήν τήν εισοδον τών Τεμπών έγγυς τών Γόννων, ητοι
έναντι τοΰ νΰν Μπαμπά, ή δέ δευτέρα έν Κονδΰλφ ^ηάγ\θ, 03-
8ΐβ11θ Ϊηθχρυ^113ΐ>ϊ1ϊ' νοεί δέ τόν Κόνδυλον τών Γόννων, ττερί ου
ό λόγος, ήτοι τόν Γοννοκόνδυλον τοΰ έν άρ-/ή παρατεΟέντος χωρίου,
δν έξ άοσενικοΰ αετέτρεψ-ν είς ούδέτερον, έκ της γνωριαωτέρας αιτια-
τικής ορμηθείς, ώς φαίνεται εύ'λογον νά είκάσιοαεν.