DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0144
ΑΕ 191 7
346' στ. 1-5. Προ τοΰ έν στ. 1 ευδιάκριτου
Καίσαρος υπάρχει συμπίλημα 8, και προ κύτοΟ
άσαφή ίχνη Δ" ίσως άρα ύπόκειται το δγδοον έτος
τοΟ αύτοκράτορος Κλαυδίου, ούχ'ι τοΰ Αύγουστου,
διότι τό τε σχήμα των γραμμάτων, ον μεταγενέ-
στερον αύτού, απαγορεύει, και ο άριθ. 331, ήτοι
τό 48-49 μΧ κατά την άρίθμησιν τού ΗϊΙΙθγ έν
τω πίνακι των 1(5 IX,. Τό βλον Οά έξεφέρετο κατά
την ΙΟ IX, 13 έπιγραφήν [έτουςσεβαστού όγ\δ\ό ον
Κ[α]ίσαρο ς Γερμανικού κτλ]. Τό όνομα τοΟ τα-
μίου είναι ασφαλές, τό δε τοΰ πατρός αύτοΟ πιθα-
νώτατον Ιχ των περισωθέντων γραμμάτων και ιχνών
δ έν άριθ. 316 στ. 5 ταμίας φαίνεται ών υίός τού-
του, ο δ' έν άριθ. 324 στ. 1-3 εγγονός ή δισέγ-
γονος" άπαντες συμπληροΰνται αμοιβαίως. Ό δέ
στρατηγός θεμιστογένης, πιθανώτατος έκ των
ιχνών, του μηνός Θεμίστιου μή άρμόττοντος αύ-
τοΐς, όσον έκεΐνος, ανήκει τή μεγάλη έκ Γυρτώνος
οικογένεια, ώς είπομεν έν αριθ. 340 στ. 1-8.
Άρι&. 347 (είκ. 37· ΜΕ 129 =10 ΙΧ3 351,
ΑΕ 1913 153). Επιτύμβιος στήλη, έρυθροφαίου
μαρμάρου κροκα/,οπαγοΰς, έκ των πλευρών μόνον
ακέραιος" άνωτάτω ύπάρχει βάθυσμα μετά πλαισίου
καϊ κυματίου, έπιμελώς είργασμένου, ένθα ήτο
γεγραμμένη πολύχρωμος παράστασις, ήτις έγένετο
έ:ίτηλος" το όλον τοΰτο μιμείται ςύλινον πίνακα
ύπ' αύτο ύπαρχε ι δεύτερον δμοιον βάθυσμα, ούχ'ι
ομοίως επιμελώς έζιιργασμένον, έφ οδ ύπήρχεν ανά-
γλυφος πχράστασις, ής έσώΟη κατά τό μέσον μέ-
ρος της κεφαλής άνθρωπου, ίσως νεαρού.— "Γψ.
070, πλ. 0555, πάχ. 017.
II επιγραφή έχαράχθη έπ'ι της βάσεως τού
πρώτου πλαισίου, λίαν βαθέως και καλώς' υψ.
γραμμ. 0014-0019, οιάστιχ. 0004.
■ΊΤ (ΐπιγρ. άρι&. ·Ί47): ϊπιινμβιος επιγραφή ίν Χνρειι'ακ.
Ή[ρ]ακλέων Κο. . . . ας τ[ής ε-
αυτόν γυναικός- [μνή]μης χ[άριν.
Έν 77. I προ τού ας ύπάρ/ει ίχνος λοςή: /.·.-
ρέας, έξ Α- Δ" Λ" Χ προερχομένης, μετά δέ το Κο
αβέβαια ίχνη, άλλά μή προερχόμενα σαφώς έξ Υ
ή Ρ. Κατά ταύτα δέν είναι πιθανή ή έν ΑΚι 1913
153 συμπλήρωσίς μου Κο\υάρτ\ας, και δη είναι
άπιθανωτέρα τής ύπό τού Κθγπ προταθείσης Κο-
[ρίνν]ας. Ίσιος συμπληρωτέον Κο σμίχ ας παρά τό
Κοσμία.
Άριϋ>. 348 ίπίναξ 3· ΜΕ 92). Επιτύμβιος
στήλη, λευκού μαρμάρου, όλίγον ύπομέλανος κα'ι
χονδρόκοκκου, άκέραιος, πλήν μικρών άνω κατά
τάς άκμάς και κάτω παρά τάς γωνίας αποσχίσεων
έκ τών πλευρών έξειργάσθη λεία διά τού λεπτού και
πυκνού λιθογλυφικοΰ κτενός, όπισθεν δέ άδρώς διά
τής σφύρας" λήγει δέ κατωτάτω εις γόμφον, σχη-
ματισθέντα δι αποκοπής τών κάτω γωνιών, έχοντα
πλ.033 κα'ι ύψ. 0055, ίνα άρμόση έν τόρμω βά-
θρου" άνω λήγει εις ήπίως προεξέχον απλούν όρι-
ζόντιον μέτωπον μετά δύο κατά τά άκρα άκριοτη-
ρίων, ών μόλις περιεσώθησαν ίχνη" το μέτωπον
τούτο δέν έφερεν άρχήθεν έπιγραφήν, έμφανώ;
διότι αύτη ήτο έπιγεγραμμένη έπ'ι τού βάθρου,
όπερ εύρομεν ένι'οτε συμβαίνον έν ταϊς γραπταΐς
στήλαις και μνημείοις τής Δημητριάδος-Παγα-
σών" διότι, άν ύπήρχεν έπιγραφή και έςηλείφετο,
θά διεκρίνετο ή μετεξεργασία, ει μή και γραμμά-
των αποκόμματα" άλλ' ή σμίλευσις τού τε μετώ-
που κα'ι τού ύπολοίπου τής έμπροσθεν έπιφανείας
είναι ή αυτή. Τήν έλλειψιν ταύτην ίδών τις μετά
τέσσαρας τουλάχιστον αιώνας, έπέγραψεν έπ'ι τοΰ
κενού τούτου μετώπου τήν έν ΐΟ IX, 353= ΑΕ
1913 154 έπιγραφήν
Πρεΐμος Κρατεΰα πατ[ρ]ί
μνήμης χάριν,
μηδεμίαν σχέσιν έχουσαν προς τήν ύποκειμένην
παράστασιν έχαράχθη δέ κύτη ύπό τού αύτοΟ πι-
πιθανώτατα τεχνίτου, ό'στις έγραψε και τάς ύπ
άριθ. 354τ κα'ι 354δ , κατά τήν Α μΧ έκατον-
ταετηρίδα, βαθέως και έπιμελώς, προς δευτέραν
χρήσιν τής στήλης. Δέν έμφανίζεται δ' έπιγραφη
τις, ούδέ ίχνος, έπ'ι ούδετέρας τών πλαγίων εδρών,
έφ ών πολλάκις έπέγραφον έπιτυμβίους άναθέσεις
οί τών περί: τόπων τεχνΐται κατά τήν Ε' και Α
346' στ. 1-5. Προ τοΰ έν στ. 1 ευδιάκριτου
Καίσαρος υπάρχει συμπίλημα 8, και προ κύτοΟ
άσαφή ίχνη Δ" ίσως άρα ύπόκειται το δγδοον έτος
τοΟ αύτοκράτορος Κλαυδίου, ούχ'ι τοΰ Αύγουστου,
διότι τό τε σχήμα των γραμμάτων, ον μεταγενέ-
στερον αύτού, απαγορεύει, και ο άριθ. 331, ήτοι
τό 48-49 μΧ κατά την άρίθμησιν τού ΗϊΙΙθγ έν
τω πίνακι των 1(5 IX,. Τό βλον Οά έξεφέρετο κατά
την ΙΟ IX, 13 έπιγραφήν [έτουςσεβαστού όγ\δ\ό ον
Κ[α]ίσαρο ς Γερμανικού κτλ]. Τό όνομα τοΟ τα-
μίου είναι ασφαλές, τό δε τοΰ πατρός αύτοΟ πιθα-
νώτατον Ιχ των περισωθέντων γραμμάτων και ιχνών
δ έν άριθ. 316 στ. 5 ταμίας φαίνεται ών υίός τού-
του, ο δ' έν άριθ. 324 στ. 1-3 εγγονός ή δισέγ-
γονος" άπαντες συμπληροΰνται αμοιβαίως. Ό δέ
στρατηγός θεμιστογένης, πιθανώτατος έκ των
ιχνών, του μηνός Θεμίστιου μή άρμόττοντος αύ-
τοΐς, όσον έκεΐνος, ανήκει τή μεγάλη έκ Γυρτώνος
οικογένεια, ώς είπομεν έν αριθ. 340 στ. 1-8.
Άρι&. 347 (είκ. 37· ΜΕ 129 =10 ΙΧ3 351,
ΑΕ 1913 153). Επιτύμβιος στήλη, έρυθροφαίου
μαρμάρου κροκα/,οπαγοΰς, έκ των πλευρών μόνον
ακέραιος" άνωτάτω ύπάρχει βάθυσμα μετά πλαισίου
καϊ κυματίου, έπιμελώς είργασμένου, ένθα ήτο
γεγραμμένη πολύχρωμος παράστασις, ήτις έγένετο
έ:ίτηλος" το όλον τοΰτο μιμείται ςύλινον πίνακα
ύπ' αύτο ύπαρχε ι δεύτερον δμοιον βάθυσμα, ούχ'ι
ομοίως επιμελώς έζιιργασμένον, έφ οδ ύπήρχεν ανά-
γλυφος πχράστασις, ής έσώΟη κατά τό μέσον μέ-
ρος της κεφαλής άνθρωπου, ίσως νεαρού.— "Γψ.
070, πλ. 0555, πάχ. 017.
II επιγραφή έχαράχθη έπ'ι της βάσεως τού
πρώτου πλαισίου, λίαν βαθέως και καλώς' υψ.
γραμμ. 0014-0019, οιάστιχ. 0004.
■ΊΤ (ΐπιγρ. άρι&. ·Ί47): ϊπιινμβιος επιγραφή ίν Χνρειι'ακ.
Ή[ρ]ακλέων Κο. . . . ας τ[ής ε-
αυτόν γυναικός- [μνή]μης χ[άριν.
Έν 77. I προ τού ας ύπάρ/ει ίχνος λοςή: /.·.-
ρέας, έξ Α- Δ" Λ" Χ προερχομένης, μετά δέ το Κο
αβέβαια ίχνη, άλλά μή προερχόμενα σαφώς έξ Υ
ή Ρ. Κατά ταύτα δέν είναι πιθανή ή έν ΑΚι 1913
153 συμπλήρωσίς μου Κο\υάρτ\ας, και δη είναι
άπιθανωτέρα τής ύπό τού Κθγπ προταθείσης Κο-
[ρίνν]ας. Ίσιος συμπληρωτέον Κο σμίχ ας παρά τό
Κοσμία.
Άριϋ>. 348 ίπίναξ 3· ΜΕ 92). Επιτύμβιος
στήλη, λευκού μαρμάρου, όλίγον ύπομέλανος κα'ι
χονδρόκοκκου, άκέραιος, πλήν μικρών άνω κατά
τάς άκμάς και κάτω παρά τάς γωνίας αποσχίσεων
έκ τών πλευρών έξειργάσθη λεία διά τού λεπτού και
πυκνού λιθογλυφικοΰ κτενός, όπισθεν δέ άδρώς διά
τής σφύρας" λήγει δέ κατωτάτω εις γόμφον, σχη-
ματισθέντα δι αποκοπής τών κάτω γωνιών, έχοντα
πλ.033 κα'ι ύψ. 0055, ίνα άρμόση έν τόρμω βά-
θρου" άνω λήγει εις ήπίως προεξέχον απλούν όρι-
ζόντιον μέτωπον μετά δύο κατά τά άκρα άκριοτη-
ρίων, ών μόλις περιεσώθησαν ίχνη" το μέτωπον
τούτο δέν έφερεν άρχήθεν έπιγραφήν, έμφανώ;
διότι αύτη ήτο έπιγεγραμμένη έπ'ι τού βάθρου,
όπερ εύρομεν ένι'οτε συμβαίνον έν ταϊς γραπταΐς
στήλαις και μνημείοις τής Δημητριάδος-Παγα-
σών" διότι, άν ύπήρχεν έπιγραφή και έςηλείφετο,
θά διεκρίνετο ή μετεξεργασία, ει μή και γραμμά-
των αποκόμματα" άλλ' ή σμίλευσις τού τε μετώ-
που κα'ι τού ύπολοίπου τής έμπροσθεν έπιφανείας
είναι ή αυτή. Τήν έλλειψιν ταύτην ίδών τις μετά
τέσσαρας τουλάχιστον αιώνας, έπέγραψεν έπ'ι τοΰ
κενού τούτου μετώπου τήν έν ΐΟ IX, 353= ΑΕ
1913 154 έπιγραφήν
Πρεΐμος Κρατεΰα πατ[ρ]ί
μνήμης χάριν,
μηδεμίαν σχέσιν έχουσαν προς τήν ύποκειμένην
παράστασιν έχαράχθη δέ κύτη ύπό τού αύτοΟ πι-
πιθανώτατα τεχνίτου, ό'στις έγραψε και τάς ύπ
άριθ. 354τ κα'ι 354δ , κατά τήν Α μΧ έκατον-
ταετηρίδα, βαθέως και έπιμελώς, προς δευτέραν
χρήσιν τής στήλης. Δέν έμφανίζεται δ' έπιγραφη
τις, ούδέ ίχνος, έπ'ι ούδετέρας τών πλαγίων εδρών,
έφ ών πολλάκις έπέγραφον έπιτυμβίους άναθέσεις
οί τών περί: τόπων τεχνΐται κατά τήν Ε' και Α