DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0145
ΑΕ 1917
Θεσσαλικαί έπιγραφαί' υπο Ά. Αρβανιτοποΰλου. 133
πΧ έχατονταετηρίδκ, μάλιστα την Ε , ώς είδομεν
έν ΑΕ 1913 180· δέν υπάρχει δ' έπΐ των έδρών
τούτων ούτε μιβτεζεργασία τι; ούτε έξάλειψις.—
"Γψ. μετά του γόμφου 0 /θ."), πλ. τοΟ μετώπου
040, τής στήλη; ύπ' αύτο 0395, έπ! τοΟ μέσου
αυτής 0415, κατωτατω 0428, πάχ. 0083.
Ύπό το γεϊσον παρίσταται έν μετρίως βαθεΤ
αναγλύφω, έν αριστερά μέν θεωμένω, νεανίας, ό
αποθανών βεβαίως, όρθός ιστάμενος, κατά τον δε-
ξιόν καί τι πλέον κρόταφον' το μείζον βάρος τοΟ
σώματος φέρει έπϊ τοΟ δεξιού σκέλους, προεκβάλ-
λει δε όλίγον το άριστερόν, πατών πλήρως δι' αμ-
φοτέρων των πελμάτων, ώς έν τέρματι πορείας,
και ουχί έν δλως άτενεϊ στάσει' φορεί χιτώνα βρα-
χύν, διήκοντα μέχρι που των γονάτων, έζωσμένον
περί την οσφΟν, κα'ι χλαμύδα, περιβάλλουσαν τον
κορμόν, ής έν μεν πτύγμα είναι έρριμμένον έπϊ
τοΟ δεξιού" ώμου προς το όμώνυμον πλευρόν, το
δέ άκρον κατέρχεται όπίσω ευρέως" ή κόμη αύτου
παρεστάθη έκτενισμένη έπιμελώς εις κυματοειδείς
πλοκαμίσκους, έκ της κορυφής έκατέρωθεν βαίνον-
τας, είναι οέ άναδεδεμένη δι' άφανοΟς στενής ται-
νίας" προσκλίνει δέ όλίγον την κεφαλήν και διευθύ-
νει το βλέμμα ούχΐ κατ' εύθεϊαν έμπρός, άλλ' όλί-
γον προς τά κάτο;, ου ένεκα προσδίδεται τή φυσιο-
γνωμία αύτοϋ* σεμνότης και μετριοφροσύνη" τά
χείλη αΰτοΰ είναι διεσκευασμένα εις τρόπον, ώστε
παρέχουσι τή εκφράσει τοΟ ήθους αύτοΟ αγαθότητα
καί τι ϋπολανθάνον θλιβερόν μειδίαμα μελαγχο-
λίας" την δεξιάν χείρα καταβιβάζει ήρεμα, καί
προεκβάλλει όλίγον, κρατών έν τή παλάμη προς
τά άνω μετ ήπιότητος πτηνόν, άποσχισθέν τά
πολλά, την δέ άριστεράν άνυψοϊ, κεκαμμένην παρά
τό όμώνυμον πλευρόν, κα'ι φέρει προ του προσώ-
που, εις τό φυσικον ΰψος έναντι τής σιαγόνος, μετά
συνεπτυγμένοον έλαφρώς τών δακτύλων, μάλλον
ώς εί έκράτει βακτηρίαν ή δόρυ, όπερ εΐχεν άπο-
δοθή διά βαφής μόνον και έγένετο έξίτηλον, ή ώς
εϊ ώμίλει και διελέγετο.
Ενώπιον δέ αΰτοΰ παρίσταται νεανις όμήλιξ,
όλίγον μικροτέριον διαστάσεων έκείνου, κατά τόν
συνήθη φυσικον νόμον, όρθή επίσης ίσταμένη, κατά
τον άριστερόν κρόταφον άποδοθεΤσα" το μείζον βά-
οος τοΰ σώματος φέρει έπϊ του αριστερού" σκέλους,
ήπίως διά τοΰτο τεταμένου, έν ω τό δεξιον προεκ-
27 8 17
βάλλει όλίγον, κεκαμμένον και άναπαυόμενον, πα-
τοΰσα πλήρως δι' αμφοτέρων των πελμάτων οί
άκροι πόδες αύτής παρεστάθησαν ούχί γυμνοί, ώς
οί τοΰ νεανίου, άλλά κεκαλυμμένοι διά σανδα-
λίων, ών ζωηρά βαφή, ώς και πάντων τών υπο-
λοίπων τής ό'λης παραστάσεως, θά απέδιδε το
χρώμα, συνήθως έρυθρόν, ώς βλέπομεν έν ταϊς
γραπταΐς στήλαις Δημητριάδος—Παγασών, και ώς
βεβαιοΰσιν αυτόχρημα τοιαΰτα σανδάλια, άτινα
εύρομεν έν τάφοις τής Δημητριάδος" φορεί δέ ή
νεανις χιτώνα ποδήρη, μέχρι τών άστραγάλων
διήκοντα, ήμιχειρίδωτον, καθέτων φυσικώς πτυ-
χών, έζωσμένον βεβαίως περί την όσφΰν, και
βραχύ διπλοίδιον, έρριμμένον τό μεν ήμισυ έμπρο-
σθεν έπϊ τοΰ στήθους καϊ καλύπτον και την όσφΰν,
τό δ' έτερον έπϊ τών νώτων, ούτινος τό άριστερόν
άκρον κρατεί ήπίως, προεκβάλλουσα διά τής αρι-
στεράς χειρός, κατερχομένης φυσικώς" την δέ δε-
ξιάν, έχουσα παρά τό όμώνυμον πλευρόν καϊ μη
φαινομένην, προεκβάλλει μετά τής παλάμης προς
τά κάτω, ώς εϊ προ όλίγου έναπέθηκεν έπϊ τής τοΰ,
νεανίου τό πτηνόν, ή προς σκοπόν τοΰ νά ψαύση
αύτο και έπιτηρή, μήπως έκφύγη' ή κόμη αύτής
παρίσταται ομοίως διατεθειμένη καϊ άναδεδεμένη,
ώς ή του νεανίου, άλλ' υπέρ τόν τράχηλον συνη-
γμένη προς τά άνω, καϊ έκεϊ όπισθεν του κρανίου
συγκρατουμένη" προσκλίνει δ' ετι μάλλον την κε-
φαλήν, καϊ βλέπει ετι κατωτέρω έκείνου, όπερ
άποτελεϊ δείγμα μείζονος σεμνότητος και μετριο-
φροσύνης άρμοζούσης ταϊς κόραις" ή διασκευή τών
χειλέων αύτής είναι παραπλήσια τής του νεανίου
καϊ παρέχει ομοίως μειδίαμα θλιβερόν και σκεπτι-
κόν μετά παραπόνου, έν ω ή φυσιογνωμία απο-
δίδεται ώς έκφράζουσα αγαθότητα, απλότητα καϊ
την συνήθη παρά ταϊς σεμναΐς νεάνισιν αίσχυν-
τηλότητα.
Εν τή επεξεργασία τών λεπτομερειών, τοΰ νεα-
νίου ιδίως, διακρίνεται τις άρχαϊκή άδρότης καϊ
δυσκαμψία, τά δέ μέλη ένιαχοΰ οιατηροΰσιν ετι
βαρύτητά τινα καϊ ογκον, καίπερ μετ' άληθείας
και εκτάκτου παρατηρητικότητος τής φύσεως άπο-
δεδομένα" αϊ πτυχαϊ τών ένδυμάτων είναι γενικώ-
τεραι και έστερημέναι λεπτολογιών και επιδείξεων,
όπερ καϊ προς την έν τή φύσει άλήθειαν κείται
έγγύτερον" διότι οί έκεϊ άνθρωποι Ιφόρουν χονδρό-
Θεσσαλικαί έπιγραφαί' υπο Ά. Αρβανιτοποΰλου. 133
πΧ έχατονταετηρίδκ, μάλιστα την Ε , ώς είδομεν
έν ΑΕ 1913 180· δέν υπάρχει δ' έπΐ των έδρών
τούτων ούτε μιβτεζεργασία τι; ούτε έξάλειψις.—
"Γψ. μετά του γόμφου 0 /θ."), πλ. τοΟ μετώπου
040, τής στήλη; ύπ' αύτο 0395, έπ! τοΟ μέσου
αυτής 0415, κατωτατω 0428, πάχ. 0083.
Ύπό το γεϊσον παρίσταται έν μετρίως βαθεΤ
αναγλύφω, έν αριστερά μέν θεωμένω, νεανίας, ό
αποθανών βεβαίως, όρθός ιστάμενος, κατά τον δε-
ξιόν καί τι πλέον κρόταφον' το μείζον βάρος τοΟ
σώματος φέρει έπϊ τοΟ δεξιού σκέλους, προεκβάλ-
λει δε όλίγον το άριστερόν, πατών πλήρως δι' αμ-
φοτέρων των πελμάτων, ώς έν τέρματι πορείας,
και ουχί έν δλως άτενεϊ στάσει' φορεί χιτώνα βρα-
χύν, διήκοντα μέχρι που των γονάτων, έζωσμένον
περί την οσφΟν, κα'ι χλαμύδα, περιβάλλουσαν τον
κορμόν, ής έν μεν πτύγμα είναι έρριμμένον έπϊ
τοΟ δεξιού" ώμου προς το όμώνυμον πλευρόν, το
δέ άκρον κατέρχεται όπίσω ευρέως" ή κόμη αύτου
παρεστάθη έκτενισμένη έπιμελώς εις κυματοειδείς
πλοκαμίσκους, έκ της κορυφής έκατέρωθεν βαίνον-
τας, είναι οέ άναδεδεμένη δι' άφανοΟς στενής ται-
νίας" προσκλίνει δέ όλίγον την κεφαλήν και διευθύ-
νει το βλέμμα ούχΐ κατ' εύθεϊαν έμπρός, άλλ' όλί-
γον προς τά κάτο;, ου ένεκα προσδίδεται τή φυσιο-
γνωμία αύτοϋ* σεμνότης και μετριοφροσύνη" τά
χείλη αΰτοΰ είναι διεσκευασμένα εις τρόπον, ώστε
παρέχουσι τή εκφράσει τοΟ ήθους αύτοΟ αγαθότητα
καί τι ϋπολανθάνον θλιβερόν μειδίαμα μελαγχο-
λίας" την δεξιάν χείρα καταβιβάζει ήρεμα, καί
προεκβάλλει όλίγον, κρατών έν τή παλάμη προς
τά άνω μετ ήπιότητος πτηνόν, άποσχισθέν τά
πολλά, την δέ άριστεράν άνυψοϊ, κεκαμμένην παρά
τό όμώνυμον πλευρόν, κα'ι φέρει προ του προσώ-
που, εις τό φυσικον ΰψος έναντι τής σιαγόνος, μετά
συνεπτυγμένοον έλαφρώς τών δακτύλων, μάλλον
ώς εί έκράτει βακτηρίαν ή δόρυ, όπερ εΐχεν άπο-
δοθή διά βαφής μόνον και έγένετο έξίτηλον, ή ώς
εϊ ώμίλει και διελέγετο.
Ενώπιον δέ αΰτοΰ παρίσταται νεανις όμήλιξ,
όλίγον μικροτέριον διαστάσεων έκείνου, κατά τόν
συνήθη φυσικον νόμον, όρθή επίσης ίσταμένη, κατά
τον άριστερόν κρόταφον άποδοθεΤσα" το μείζον βά-
οος τοΰ σώματος φέρει έπϊ του αριστερού" σκέλους,
ήπίως διά τοΰτο τεταμένου, έν ω τό δεξιον προεκ-
27 8 17
βάλλει όλίγον, κεκαμμένον και άναπαυόμενον, πα-
τοΰσα πλήρως δι' αμφοτέρων των πελμάτων οί
άκροι πόδες αύτής παρεστάθησαν ούχί γυμνοί, ώς
οί τοΰ νεανίου, άλλά κεκαλυμμένοι διά σανδα-
λίων, ών ζωηρά βαφή, ώς και πάντων τών υπο-
λοίπων τής ό'λης παραστάσεως, θά απέδιδε το
χρώμα, συνήθως έρυθρόν, ώς βλέπομεν έν ταϊς
γραπταΐς στήλαις Δημητριάδος—Παγασών, και ώς
βεβαιοΰσιν αυτόχρημα τοιαΰτα σανδάλια, άτινα
εύρομεν έν τάφοις τής Δημητριάδος" φορεί δέ ή
νεανις χιτώνα ποδήρη, μέχρι τών άστραγάλων
διήκοντα, ήμιχειρίδωτον, καθέτων φυσικώς πτυ-
χών, έζωσμένον βεβαίως περί την όσφΰν, και
βραχύ διπλοίδιον, έρριμμένον τό μεν ήμισυ έμπρο-
σθεν έπϊ τοΰ στήθους καϊ καλύπτον και την όσφΰν,
τό δ' έτερον έπϊ τών νώτων, ούτινος τό άριστερόν
άκρον κρατεί ήπίως, προεκβάλλουσα διά τής αρι-
στεράς χειρός, κατερχομένης φυσικώς" την δέ δε-
ξιάν, έχουσα παρά τό όμώνυμον πλευρόν καϊ μη
φαινομένην, προεκβάλλει μετά τής παλάμης προς
τά κάτω, ώς εϊ προ όλίγου έναπέθηκεν έπϊ τής τοΰ,
νεανίου τό πτηνόν, ή προς σκοπόν τοΰ νά ψαύση
αύτο και έπιτηρή, μήπως έκφύγη' ή κόμη αύτής
παρίσταται ομοίως διατεθειμένη καϊ άναδεδεμένη,
ώς ή του νεανίου, άλλ' υπέρ τόν τράχηλον συνη-
γμένη προς τά άνω, καϊ έκεϊ όπισθεν του κρανίου
συγκρατουμένη" προσκλίνει δ' ετι μάλλον την κε-
φαλήν, καϊ βλέπει ετι κατωτέρω έκείνου, όπερ
άποτελεϊ δείγμα μείζονος σεμνότητος και μετριο-
φροσύνης άρμοζούσης ταϊς κόραις" ή διασκευή τών
χειλέων αύτής είναι παραπλήσια τής του νεανίου
καϊ παρέχει ομοίως μειδίαμα θλιβερόν και σκεπτι-
κόν μετά παραπόνου, έν ω ή φυσιογνωμία απο-
δίδεται ώς έκφράζουσα αγαθότητα, απλότητα καϊ
την συνήθη παρά ταϊς σεμναΐς νεάνισιν αίσχυν-
τηλότητα.
Εν τή επεξεργασία τών λεπτομερειών, τοΰ νεα-
νίου ιδίως, διακρίνεται τις άρχαϊκή άδρότης καϊ
δυσκαμψία, τά δέ μέλη ένιαχοΰ οιατηροΰσιν ετι
βαρύτητά τινα καϊ ογκον, καίπερ μετ' άληθείας
και εκτάκτου παρατηρητικότητος τής φύσεως άπο-
δεδομένα" αϊ πτυχαϊ τών ένδυμάτων είναι γενικώ-
τεραι και έστερημέναι λεπτολογιών και επιδείξεων,
όπερ καϊ προς την έν τή φύσει άλήθειαν κείται
έγγύτερον" διότι οί έκεϊ άνθρωποι Ιφόρουν χονδρό-