DOI Artikel:
Staēs, Balerios N.: Souniou anaskaphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0205
Σουνίου ανασκαφώ ϋπο Β. Στάη. \\)'Λ
1895 -. 6) καί Καλυβίων-Κουβαρα |ΑΕ 1902 π.
3-4) ούτε οί άλλοι ες Αττικής χοΟροι* ενουσιν
δμοιότητα τινά ή τγίσιν προς του; έχ Σουνίου.
Αλλά χαί προ; αύτον τον έχ ΚεραμειχοΟ χοΟρον
ό του Σουνίου διαφέρει ώς πρδς λεπτομερείας τινάς,
οία λ. ·/. ή διαμόρφωσις του ώτός, της θηλή; του
στήθους, του όμοαλου και εν μέρει της κόμης.
Καθ όλα ταΰτα ό ημέτερος κούρος εμφανίζει πρω-
τοτυπίαν παράοοςον, δηλωτικήν της προσπαθείας
του τεννίτου προς νεωτερισμόν καί άπαλλαγήν αύ-
τοϋ του τετριμμένου τύπου, του κυρίαρχοΟντος έπ'ι
άλλων προγενεστέρων ή καί συγχρόνων έργων. II
προσπάθεια αΰτη ίχδηλουμένη καί εις τό μέγεθος
και τάς όιαστάσεις του έργου, διαφέροντος των
λοιπών ομοιότυπων αγαλμάτων της Αττικής "',
εϊνε έμφανεστάτη ιδία εις την διατύπωσιν των λε-
πτομερειών, οία ή των ώτων σπειροειόής διαμόρ-
φωσις, ή ένθυμίζουσα διακοσμητικούς τύπους άρνι·
τεκτονικής·, ή των όφθαλμών ταξοειδής διάπλα-
σις, ή είς ούοέν των σωζομένων άρναΐχών έργων
καϋ' δμοιον εντελώς άπαντώσα τρόπον, ή της θη-
λής άστεροειδής έμφάνισις, ή κοχλιοειδής περί το
μέτωπον διάταζις της κόμης, της οι επαλλήλων
ταινιών, κατά τρόπον ό'λιυς πρωτότυπον*, περι-
στεφομένης, διότι οι /.ο^λιοειοεΐς πλόκαμοι δεν
εφάπτονται, ώς συνήθιυς, τοΰ μετώπου άλλα της
έπί τούτου ταινίας ής ετέρα επάλληλος όια/.λάόω-
σις στέφει τό υπεράνω τών κονλιοειδών πλοκάμων
τμήμα της κεφαλής (ε'ίκ. β^^. Πάντα ταύτα
μαρτυροΟσι τήν —ροσπάΟειαν του τε/νίτου δπως
ύπεχφύγη τό σύνηθες καί τετριμμένον, μη δυνά-
αενος οέ ούτος νά νεωτερίση ώς ποό; τον καθολι-
κον τύπον και τήν διάθεσιν του όλου σώματος,
περιωρίσθη είς τάς λεπτομέρειας. Οΰτως άπέφυγεν
έπιαελώς τήν συνήθη διατύπωσιν τοΟ μειδιάματος,
1 Πρβ. Ι)βοη3 Ινβ. άνι.ιτ. ζ. 13814.").
2 Μόνον ο έχ Μεγάρων χοϋρο; (ΠβΟΙΙΗ Νβ 77 7. 180) ϋ-ερε·.-
/«ν ώ; ι:ν,; 70 μέ ·εθο; τον IX Σουνίου, άλ/.' ή Μϊ4βΤ·β<< ίί; ην
περιήλθεν ε·!; ήαα; ό /.οραο; αϋτοϋ. 0£ν επιτρέπει ούτε σύγ/.ρισιν ούτι
παραόολήν τε/νιχήν. Πιθανοί; δέ εϊνε χ»! νεώτερος τοΰ ημετέρου έχ
Σουνίου ζατά δεχάδα τινα ένιαυτών.
Π ΊΙ ε^/άτω; εν ταί; άνασχαϊαϊ; τοΰ Κεραμει/.οϋ ευρεθείσα χι-
φα/.», /.ούρου (αριθ. Μ. 3372), ή άνέζδοτο; εισέτι, βέρε; παρεμιερη
διαμοριρωίιν των ώτων, Ό τύπο; όμω; του προσώπου εν γένει ιΐνι
βλως διάφορο;.
4 Ομοιότητα τινα ό»; προς τήν λεπτομέρειαν ταύτην Ινιι ή έζ
Λήλου χΐϊαλή. ή δημοσιευθείσα έν ΒΟΗ 1881 π. 11 σ. 809.
του έπιπολάγοντος εν τοις κοΰροις τούτοις, συστε'.-
λας μάλλον τά '/είλη καί σμικρύνας ουσαναλόγως
τό άνοιγμα του στόματος. Αί παρατηρήσεις αύται
^εοουσιν ήμας είς τήν σκέψιν, ότι όέν πρόκειται
ββ ι κϊο αΐή κούροι·.
~ερί έογου τών πρωτογενών καί αρχαιοτάτων ώς
ήθέλησάν τίνες νά χαρακτηρίσωσι τούτο. Εϊνε έρ-
γον ώριμου τέχνης καί ό γλύπτης αϋτοϋ εί/ε παν-
τως ύπ' όψιν αΰτοΰ προγενέστερα ομοιότυπα τε-
χνουργήματα, ών άπέβυγε τήν οουλιχήν άπομίμη-
σιν. Κατά ταύτα Οέτομεν ύμεϊς τήν έκτέλεσ'ιν τοΰ
έργου ουχί περί τά μέσα της Γ>ης πΧ έκατονταετη-
ρίόος ώς προύτά.Οη παρά τινο;ν καί αυτός οέ ό
ΏβοπΗ υπαινίσσεται, άλλα περί τά τέλη αυτού.
Η χρονολογία οέ αύτη συμφωνεί καί προς τά έκ
τών άνασκαφών πορίσματα. Οί κολοσσοί ούτοι
πεοιέβαλλον τον πώρινον έν Σουνίω ναόν, τον ύπο
τών Περσών καταστραφέντα, όποτε καί τά πέριξ
αγάλματα ασφαλώς κατεκρημνίσΟησαν, έτάφησαν
όέ μετά τά Περσικά καί τήν άνέγερσιν του μκρ-
ααοίνου ναού. Ο πώοινος ναό; έκτίσΟη πάντως
περί τά τέλη της Γ»ης έκατονταετηρίοος, ώς προ-
1895 -. 6) καί Καλυβίων-Κουβαρα |ΑΕ 1902 π.
3-4) ούτε οί άλλοι ες Αττικής χοΟροι* ενουσιν
δμοιότητα τινά ή τγίσιν προς του; έχ Σουνίου.
Αλλά χαί προ; αύτον τον έχ ΚεραμειχοΟ χοΟρον
ό του Σουνίου διαφέρει ώς πρδς λεπτομερείας τινάς,
οία λ. ·/. ή διαμόρφωσις του ώτός, της θηλή; του
στήθους, του όμοαλου και εν μέρει της κόμης.
Καθ όλα ταΰτα ό ημέτερος κούρος εμφανίζει πρω-
τοτυπίαν παράοοςον, δηλωτικήν της προσπαθείας
του τεννίτου προς νεωτερισμόν καί άπαλλαγήν αύ-
τοϋ του τετριμμένου τύπου, του κυρίαρχοΟντος έπ'ι
άλλων προγενεστέρων ή καί συγχρόνων έργων. II
προσπάθεια αΰτη ίχδηλουμένη καί εις τό μέγεθος
και τάς όιαστάσεις του έργου, διαφέροντος των
λοιπών ομοιότυπων αγαλμάτων της Αττικής "',
εϊνε έμφανεστάτη ιδία εις την διατύπωσιν των λε-
πτομερειών, οία ή των ώτων σπειροειόής διαμόρ-
φωσις, ή ένθυμίζουσα διακοσμητικούς τύπους άρνι·
τεκτονικής·, ή των όφθαλμών ταξοειδής διάπλα-
σις, ή είς ούοέν των σωζομένων άρναΐχών έργων
καϋ' δμοιον εντελώς άπαντώσα τρόπον, ή της θη-
λής άστεροειδής έμφάνισις, ή κοχλιοειδής περί το
μέτωπον διάταζις της κόμης, της οι επαλλήλων
ταινιών, κατά τρόπον ό'λιυς πρωτότυπον*, περι-
στεφομένης, διότι οι /.ο^λιοειοεΐς πλόκαμοι δεν
εφάπτονται, ώς συνήθιυς, τοΰ μετώπου άλλα της
έπί τούτου ταινίας ής ετέρα επάλληλος όια/.λάόω-
σις στέφει τό υπεράνω τών κονλιοειδών πλοκάμων
τμήμα της κεφαλής (ε'ίκ. β^^. Πάντα ταύτα
μαρτυροΟσι τήν —ροσπάΟειαν του τε/νίτου δπως
ύπεχφύγη τό σύνηθες καί τετριμμένον, μη δυνά-
αενος οέ ούτος νά νεωτερίση ώς ποό; τον καθολι-
κον τύπον και τήν διάθεσιν του όλου σώματος,
περιωρίσθη είς τάς λεπτομέρειας. Οΰτως άπέφυγεν
έπιαελώς τήν συνήθη διατύπωσιν τοΟ μειδιάματος,
1 Πρβ. Ι)βοη3 Ινβ. άνι.ιτ. ζ. 13814.").
2 Μόνον ο έχ Μεγάρων χοϋρο; (ΠβΟΙΙΗ Νβ 77 7. 180) ϋ-ερε·.-
/«ν ώ; ι:ν,; 70 μέ ·εθο; τον IX Σουνίου, άλ/.' ή Μϊ4βΤ·β<< ίί; ην
περιήλθεν ε·!; ήαα; ό /.οραο; αϋτοϋ. 0£ν επιτρέπει ούτε σύγ/.ρισιν ούτι
παραόολήν τε/νιχήν. Πιθανοί; δέ εϊνε χ»! νεώτερος τοΰ ημετέρου έχ
Σουνίου ζατά δεχάδα τινα ένιαυτών.
Π ΊΙ ε^/άτω; εν ταί; άνασχαϊαϊ; τοΰ Κεραμει/.οϋ ευρεθείσα χι-
φα/.», /.ούρου (αριθ. Μ. 3372), ή άνέζδοτο; εισέτι, βέρε; παρεμιερη
διαμοριρωίιν των ώτων, Ό τύπο; όμω; του προσώπου εν γένει ιΐνι
βλως διάφορο;.
4 Ομοιότητα τινα ό»; προς τήν λεπτομέρειαν ταύτην Ινιι ή έζ
Λήλου χΐϊαλή. ή δημοσιευθείσα έν ΒΟΗ 1881 π. 11 σ. 809.
του έπιπολάγοντος εν τοις κοΰροις τούτοις, συστε'.-
λας μάλλον τά '/είλη καί σμικρύνας ουσαναλόγως
τό άνοιγμα του στόματος. Αί παρατηρήσεις αύται
^εοουσιν ήμας είς τήν σκέψιν, ότι όέν πρόκειται
ββ ι κϊο αΐή κούροι·.
~ερί έογου τών πρωτογενών καί αρχαιοτάτων ώς
ήθέλησάν τίνες νά χαρακτηρίσωσι τούτο. Εϊνε έρ-
γον ώριμου τέχνης καί ό γλύπτης αϋτοϋ εί/ε παν-
τως ύπ' όψιν αΰτοΰ προγενέστερα ομοιότυπα τε-
χνουργήματα, ών άπέβυγε τήν οουλιχήν άπομίμη-
σιν. Κατά ταύτα Οέτομεν ύμεϊς τήν έκτέλεσ'ιν τοΰ
έργου ουχί περί τά μέσα της Γ>ης πΧ έκατονταετη-
ρίόος ώς προύτά.Οη παρά τινο;ν καί αυτός οέ ό
ΏβοπΗ υπαινίσσεται, άλλα περί τά τέλη αυτού.
Η χρονολογία οέ αύτη συμφωνεί καί προς τά έκ
τών άνασκαφών πορίσματα. Οί κολοσσοί ούτοι
πεοιέβαλλον τον πώρινον έν Σουνίω ναόν, τον ύπο
τών Περσών καταστραφέντα, όποτε καί τά πέριξ
αγάλματα ασφαλώς κατεκρημνίσΟησαν, έτάφησαν
όέ μετά τά Περσικά καί τήν άνέγερσιν του μκρ-
ααοίνου ναού. Ο πώοινος ναό; έκτίσΟη πάντως
περί τά τέλη της Γ»ης έκατονταετηρίοος, ώς προ-