DOI Artikel:
Staēs, Balerios N.: Souniou anaskaphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0210
Ι'ΛΚ Σοννίον άναοχαφαί νπο Β. Σιάη.
άλλων, άλλης νρονικής περιόδου, εύοημχτων του
11 οσειοωνείου τεμένους.
'^εηαίοτ άγαλμα. Ιΐλήν του έν τη πρώτΐ(] ήμών
έκθεσε! αναφερομένου γλυπτοΟ έργου (ίο. ΑΚ 1900
II/, του ·'.; τον δεύτερον (μαρμάρινον) ναόν άνή-
κοντο;. εσνομεν μεταγενεστέρως χαι έτερον γλυ-
πτον έργον, έχ των αετωμάτων τούτο του ιδίου
ναού προερχόμενον, και δ: ά. τούτο χαϊ άζιολογώ-
τερον. [Ιερί του εάρήματος τούτου άνεφέρχμεν
ήοη έν το·.; άνω I , έοημοσίευσε οι χαί ό Φίλος
ήμών αρχιτέκτων - αρχαιολόγο;, /.. Ορλάνοος,
σχετικά περ'ι αύτού έν τ/, άςιολόγω πραγματεία
αυτού έν Λ ρ/ . Λελτ. I ί'Ι.) 7. Ν ί περί των ά:-
τωι/άτων του έν Σουνίω ναού του Ποσειδώνος.
Ηοη παρέχου,εν του εύσήματος ήμών τούτου και
("εικ. ϋχ" τη; κατ ενώπιον όψεως αυτού, ώ:
I "Ιί. χ* Π?«χτ. Άρ/. Έτβιρ. 1907.
ει/ε τούτο χαι έν τω άετώματί· Οτι το γλυπτόν
τούτο έργον ποοέοχεται εχ τίνος των αετωμάτων
τού ναού χαϊ πιθχνώτερον, ω; έχ τη; θέσεως έν ή
ευρέθη, έχ του ανατολικού, ουδεμία αμφιβολία, εΐ
/.α·, μηδεμία περί του αν ύπήρν-ε γλυπτός κόσμος
έν τοις άετο'.ς τού ναου τούτου περιήλθεν εί; ή μα ς
πληροφορία, μηδέ το ελάχιστον άλλο λείψανον του
κόσμου τούτου διεσώθη. <· χ. Ορλάνδος έν τού-
τοι: έρεραίωσεν έν ττη μνησθείση ποαγματεία αυ-
τού οτ'. έν τω ουτιχω χετώαατ: διέκρινεν έν τω
τυμπάνω αυτού ήλους σιοηροΟς χρησίμους εί; την
στερέωσιν των έν αύτω αγαλμάτων, συμπεραίνει
οι ειχότως ότ; χαί έν τώ άνατολιχώ υπήρχον τοιοΟ-
το·., οηλωτιχοί της αύτής /οησιμότητος. Οντως
οε το άγαλμάτιον ήμών φέρει όπισθεν, κάτω της
Ισφΰος, τον προς στερέωσιν ήλον τούτον, 'Ι,ίς έχ
τούτου δε. άλλα καΐ έχ του μεγέθους αύτού.
τής τεχνοτροπίας, μαρτυρούσης τού; χρόνους της
οΐχοοομής τού ναου. αλλά χαϊ τής καθόλου διαθέ-
σεως τή; μορφής ή έ; άετώμχτο; προέλευσις αύτου
χαθίσταται πλέον ή ρανεοά. Ιο χγαλμάτιον είνε
χχέφαλον, έλλείπουσι δέ χύτω και χ{ /εΐρες, από
τοΟ μέσου περίπου των Βραχιόνων, ώ; κα*. οι άκροι
πόδες. *'ϋδέν έπΐ τού σώματος παρατηρείται ί/νο;
τής έπαφή; Ιπ αϋτοΰ των ^ ε ι ρ ίον και οίον νά δε-
νθώμεν οτ' ήσαν αύται ολόγλυΦο: χαϊ ύπέρ το
σώμα. II εικονιζόμενη μορφή, Νύμφη τις πάντω;
των περί τον Ποσειδώνα, Φέρεται καθήμενη ίπϊ
βοάχου ή έορα;. Ιού έργου προωρισμένου οντο;
ίνα τεθη έν άετώματί, ό τεχνίτης ήτο έλεύθερος νά.
εύθετήσ/] χατά τον ποοσρορώτερον τρόπον τα όπι-
σθεν τη; μορφής, ώστε να Φαίνεται έμπροσθεν άνέ-
τω; καθήμενη έπϊ τη; έδρας της ή του ρράχου.
ΙΙ :ο; τούτο άπέκοψε τον λίθον κατά του: γλουτοί*;
εις όρθήν γωνίαν, έφαομόσας ούτω και γομφώσας
έπ'ι τοϋ καθίσματος αύτου τό άγαλμα στερεώς.
I ο'.αύτην διάθεσιν τή; μορφής, δρωμένης τυχόν ίχ
τών πλαγίων καΐ όπισθεν, δεν θα. /δυνατό βεβαίως
το αίσθημα δε;ιοΰ γλύπτου να έπιτρίψη, αλλά
προκειμένου περί μορφή; άετιαίου τοιαύτα·. έλευ-
θερίαι έπετρέποντο, ώς βλέπομεν κα; έν άλλοις
άετώμασι, οίον τής Ολυμπίας. Κν τούτοις κα! τά
όπισθεν τής μορφή;, από του αύχένος μέχρι τής
όσφυο:, εϊσϊν είογασαένα έπιαελώς, ώσανεΐ α/
έττοόκε'.το πεοι άετιαίου άγάλαατος και τούτο ρε-
27 β ίΓ
άλλων, άλλης νρονικής περιόδου, εύοημχτων του
11 οσειοωνείου τεμένους.
'^εηαίοτ άγαλμα. Ιΐλήν του έν τη πρώτΐ(] ήμών
έκθεσε! αναφερομένου γλυπτοΟ έργου (ίο. ΑΚ 1900
II/, του ·'.; τον δεύτερον (μαρμάρινον) ναόν άνή-
κοντο;. εσνομεν μεταγενεστέρως χαι έτερον γλυ-
πτον έργον, έχ των αετωμάτων τούτο του ιδίου
ναού προερχόμενον, και δ: ά. τούτο χαϊ άζιολογώ-
τερον. [Ιερί του εάρήματος τούτου άνεφέρχμεν
ήοη έν το·.; άνω I , έοημοσίευσε οι χαί ό Φίλος
ήμών αρχιτέκτων - αρχαιολόγο;, /.. Ορλάνοος,
σχετικά περ'ι αύτού έν τ/, άςιολόγω πραγματεία
αυτού έν Λ ρ/ . Λελτ. I ί'Ι.) 7. Ν ί περί των ά:-
τωι/άτων του έν Σουνίω ναού του Ποσειδώνος.
Ηοη παρέχου,εν του εύσήματος ήμών τούτου και
("εικ. ϋχ" τη; κατ ενώπιον όψεως αυτού, ώ:
I "Ιί. χ* Π?«χτ. Άρ/. Έτβιρ. 1907.
ει/ε τούτο χαι έν τω άετώματί· Οτι το γλυπτόν
τούτο έργον ποοέοχεται εχ τίνος των αετωμάτων
τού ναού χαϊ πιθχνώτερον, ω; έχ τη; θέσεως έν ή
ευρέθη, έχ του ανατολικού, ουδεμία αμφιβολία, εΐ
/.α·, μηδεμία περί του αν ύπήρν-ε γλυπτός κόσμος
έν τοις άετο'.ς τού ναου τούτου περιήλθεν εί; ή μα ς
πληροφορία, μηδέ το ελάχιστον άλλο λείψανον του
κόσμου τούτου διεσώθη. <· χ. Ορλάνδος έν τού-
τοι: έρεραίωσεν έν ττη μνησθείση ποαγματεία αυ-
τού οτ'. έν τω ουτιχω χετώαατ: διέκρινεν έν τω
τυμπάνω αυτού ήλους σιοηροΟς χρησίμους εί; την
στερέωσιν των έν αύτω αγαλμάτων, συμπεραίνει
οι ειχότως ότ; χαί έν τώ άνατολιχώ υπήρχον τοιοΟ-
το·., οηλωτιχοί της αύτής /οησιμότητος. Οντως
οε το άγαλμάτιον ήμών φέρει όπισθεν, κάτω της
Ισφΰος, τον προς στερέωσιν ήλον τούτον, 'Ι,ίς έχ
τούτου δε. άλλα καΐ έχ του μεγέθους αύτού.
τής τεχνοτροπίας, μαρτυρούσης τού; χρόνους της
οΐχοοομής τού ναου. αλλά χαϊ τής καθόλου διαθέ-
σεως τή; μορφής ή έ; άετώμχτο; προέλευσις αύτου
χαθίσταται πλέον ή ρανεοά. Ιο χγαλμάτιον είνε
χχέφαλον, έλλείπουσι δέ χύτω και χ{ /εΐρες, από
τοΟ μέσου περίπου των Βραχιόνων, ώ; κα*. οι άκροι
πόδες. *'ϋδέν έπΐ τού σώματος παρατηρείται ί/νο;
τής έπαφή; Ιπ αϋτοΰ των ^ ε ι ρ ίον και οίον νά δε-
νθώμεν οτ' ήσαν αύται ολόγλυΦο: χαϊ ύπέρ το
σώμα. II εικονιζόμενη μορφή, Νύμφη τις πάντω;
των περί τον Ποσειδώνα, Φέρεται καθήμενη ίπϊ
βοάχου ή έορα;. Ιού έργου προωρισμένου οντο;
ίνα τεθη έν άετώματί, ό τεχνίτης ήτο έλεύθερος νά.
εύθετήσ/] χατά τον ποοσρορώτερον τρόπον τα όπι-
σθεν τη; μορφής, ώστε να Φαίνεται έμπροσθεν άνέ-
τω; καθήμενη έπϊ τη; έδρας της ή του ρράχου.
ΙΙ :ο; τούτο άπέκοψε τον λίθον κατά του: γλουτοί*;
εις όρθήν γωνίαν, έφαομόσας ούτω και γομφώσας
έπ'ι τοϋ καθίσματος αύτου τό άγαλμα στερεώς.
I ο'.αύτην διάθεσιν τή; μορφής, δρωμένης τυχόν ίχ
τών πλαγίων καΐ όπισθεν, δεν θα. /δυνατό βεβαίως
το αίσθημα δε;ιοΰ γλύπτου να έπιτρίψη, αλλά
προκειμένου περί μορφή; άετιαίου τοιαύτα·. έλευ-
θερίαι έπετρέποντο, ώς βλέπομεν κα; έν άλλοις
άετώμασι, οίον τής Ολυμπίας. Κν τούτοις κα! τά
όπισθεν τής μορφή;, από του αύχένος μέχρι τής
όσφυο:, εϊσϊν είογασαένα έπιαελώς, ώσανεΐ α/
έττοόκε'.το πεοι άετιαίου άγάλαατος και τούτο ρε-
27 β ίΓ