DOI article:
Staēs, Balerios N.: Souniou anaskaphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0214
"2(Ι"2 Σουνίου άναοχαφαί' υηο Β. Στάη.
θά [3<ι)ΐαν, προερχόμενα έχ τών μηρών τοιούτων
αγαλμάτων, χλλά καΐ κορμοί ολόκληρος κρχαϊκοΟ
κούοου και το άαέσω: κατωτέρω οημοσιιυόάενον
I 1 I ·ι V
μολύβδινου τοιούτο
Μολύβδινος κοϋρος ;υψ .008] (είκ. ^3,).' 11 σπά·
/.'»'; ιιολνβδινο; κονρος.
ν.ς τού ευρήματος, ως Εκ της ΰλης ές ήςκατεσκευα-
σθη και ή θαυμάσια αύτού διατηρησις, καΟιστώσιν
αϋτο όντως πολυτίμου. ΑρχαϊκΌν άγαλμάτιον κα';
δή κούρου ίχ μολύβδου, πλην ΤόΟ εις προγενεστέ-
ραν χρονικήν περίοοον ανήκοντος Αγαλματίου Ικ
Κάμπου (πρβ ΡβιτοΙ: Ηίβί 6 είκ. ·{.').">) ήμεΐς τουλά-
χιστον οΰοεν άλλο γνωρίζομεν. Αλλ ου αόνον ώς
έκ τη; ύλης χυτού το μικροτέχνημα τούτο είναι
αςιον λογού, αλλά και δια την τεχνοτροπίανκαΐ την
λεπτεπίλεπτου έπες-ργασίαν αύτού. II καλώς δια-
τηρουμένη κεφαλή καΐ τα στέρνα μαρτυροΟσι την
προσπάθειαν του τεχνίτου προς άπόδοσιν των /.ε-
ι Ή ΐδριαΐ( ίνον.κιΤ,ν ά-;*λυ.:ίτ'·»ν κα: οϊτ, χούρ«>* ΐν το> τίίλϊ'-
νίι τϊ;ς Άθτ,νίς. ο'ίν π,ιί^ϊ: ν* ίίρ7) ί,μας ΙΪ( άναζ^τηυιν λατίίίας
»λλο« Οίοΰ Κ τβ ΓΙ|ΛΖνΐΙ τούτω. Ο'.ότ· /.»· Εν τώ ΙΙοιιιοΊυνίι.), ι'ος
ίίϊοιιίν άνιοτίρω. ηί =ν άλλο·.; ·£ίθϊ;, Ι&ρΜηοαν ΐγοίλαατι θεών
άσ/£τ·.>ν άμ:»·.); προς τόν Κ τ μ ηρένιι λατιευοαίνον χυοί,υς θεον.
Λ Ε 1917
πτοαεοειών του σώματος ίσον οίον τε 'ρυσικώτερον.
Πιστός ει; τον τύπον της συγχρόνου τέχνης ώς
προς την διάΟεσιν του σώματος, δεν παρες"έκλινεν
ή ώς προς τήν προβολήν του δεςιοΰ αντί του αρι-
στερού ποδός. Κατά τά λοιπά ακολουθεί τά πρό-
τυπα πλαστικά σύγχρονα έργα ιδία ώς προς τήν
διάταξιν της κόμης και τήν χαθήλωσιν των χειρών
έπΐ των μηρών. Ην τούτοις αί λεπτομέρεια! του
προσώπου και ή ανατομική οιάπλασις του χορμοΟ
μαρτυροΟσιν έςέλιςιν τινά έν τη τέχνη προοίοουσαν
τήν άπομίμησιν προτύπων προηγμένης τεχνοτρο-
πίας, ένθυμιζούσης τόν εκ I ενέας Απόλλωνα και
άλλους τινάς τών /.ούρων της προηγμένης αρχαϊ-
κής τέχνης.
Κοϋρος μαρμάρινος. Κατά τάς τελευταίας
άνασκα-νάς του 1915, προ: το Α.Μ. άκρον του
τεμένους και έν τη Τεχνητή αύτού επιχώσει, ευ-
ρέθη μετρίου μεγέθους αρχαϊκός κούρος *, άνευ
κεφαλής, ελλιπής δέ χ'αΐ τα κάτω άκρα μέχρι
τού γόνατος. Τεμάχιον τού οεςιοΟ σκέλους άνευ
ρέθη κατόπιν έκεΐ που πλησίον κείμενον. Αί δια-
στάσεις τού αγάλματος έ/ουσιν ούτω;: άπό τού
Λαιμού μέχρις έμφαλοΟ 0,40 και μέχρι γόνατος
0,60, πλ. στήθους <>,:{<). Ή Οέσ-.ς ένθα αί έλλει-
πουσαι '/εΐρες ήπτοντο τών μηρών είνε άπεςεσμε-
νη, ίγνωστον διά τίνα λόγον. Επίσης έν τή θέσει
τού ελλείποντος άνορικοΟ μορίου παρατηρείται
δπή χρησιμεύσασα προς άντικατάστασιν τούτου.
Φαίνεται ότ' το έργον έχρησιμοποιήθη και μεταγε-
νεστέρως προ; Οιαχόσμησιν τού ιερού. II εργασία
τού αγάλματος είνε αμελής και ή τεχνοτροπία
αύτού εντελώς χειρονακτική, μη χρηζουσα κάν
τού ελέγχου.
Τεμάχια μαρμάρινων κούρο/ν. 'ίϊς ήδη ανωτέ-
ρω ειποα,εν, έν τή έπι/ώσει του τεμένους τούτου
της Αθηνάς ευρέθησαν πλείστα τεμάχια άρχαί-
κών κούρων, προερχόμενα έκ τριών τουλάχιστον
τοιούτων αγαλμάτων, ων εν πάντιος φυσικού αε-
γέθους. Λύο τών τεμαχίων τούτων, της μηοικης
χώρας τών αγαλμάτων, οέρουσιν άναθηματικάς
έπιγραφάς, ώς τό εκ Πτώου ύπ'άρΟ. "2(1 τού Μου-
σείου ημών ΐπρ> ΒΟΗ, 1887, πιν. 13-14). Δυσ-
τυχώς αί έπιγραφαι αύται, ών παρέχομεν παρα-
ϊ ΠρΡ Α Β 1912 266.
θά [3<ι)ΐαν, προερχόμενα έχ τών μηρών τοιούτων
αγαλμάτων, χλλά καΐ κορμοί ολόκληρος κρχαϊκοΟ
κούοου και το άαέσω: κατωτέρω οημοσιιυόάενον
I 1 I ·ι V
μολύβδινου τοιούτο
Μολύβδινος κοϋρος ;υψ .008] (είκ. ^3,).' 11 σπά·
/.'»'; ιιολνβδινο; κονρος.
ν.ς τού ευρήματος, ως Εκ της ΰλης ές ήςκατεσκευα-
σθη και ή θαυμάσια αύτού διατηρησις, καΟιστώσιν
αϋτο όντως πολυτίμου. ΑρχαϊκΌν άγαλμάτιον κα';
δή κούρου ίχ μολύβδου, πλην ΤόΟ εις προγενεστέ-
ραν χρονικήν περίοοον ανήκοντος Αγαλματίου Ικ
Κάμπου (πρβ ΡβιτοΙ: Ηίβί 6 είκ. ·{.').">) ήμεΐς τουλά-
χιστον οΰοεν άλλο γνωρίζομεν. Αλλ ου αόνον ώς
έκ τη; ύλης χυτού το μικροτέχνημα τούτο είναι
αςιον λογού, αλλά και δια την τεχνοτροπίανκαΐ την
λεπτεπίλεπτου έπες-ργασίαν αύτού. II καλώς δια-
τηρουμένη κεφαλή καΐ τα στέρνα μαρτυροΟσι την
προσπάθειαν του τεχνίτου προς άπόδοσιν των /.ε-
ι Ή ΐδριαΐ( ίνον.κιΤ,ν ά-;*λυ.:ίτ'·»ν κα: οϊτ, χούρ«>* ΐν το> τίίλϊ'-
νίι τϊ;ς Άθτ,νίς. ο'ίν π,ιί^ϊ: ν* ίίρ7) ί,μας ΙΪ( άναζ^τηυιν λατίίίας
»λλο« Οίοΰ Κ τβ ΓΙ|ΛΖνΐΙ τούτω. Ο'.ότ· /.»· Εν τώ ΙΙοιιιοΊυνίι.), ι'ος
ίίϊοιιίν άνιοτίρω. ηί =ν άλλο·.; ·£ίθϊ;, Ι&ρΜηοαν ΐγοίλαατι θεών
άσ/£τ·.>ν άμ:»·.); προς τόν Κ τ μ ηρένιι λατιευοαίνον χυοί,υς θεον.
Λ Ε 1917
πτοαεοειών του σώματος ίσον οίον τε 'ρυσικώτερον.
Πιστός ει; τον τύπον της συγχρόνου τέχνης ώς
προς την διάΟεσιν του σώματος, δεν παρες"έκλινεν
ή ώς προς τήν προβολήν του δεςιοΰ αντί του αρι-
στερού ποδός. Κατά τά λοιπά ακολουθεί τά πρό-
τυπα πλαστικά σύγχρονα έργα ιδία ώς προς τήν
διάταξιν της κόμης και τήν χαθήλωσιν των χειρών
έπΐ των μηρών. Ην τούτοις αί λεπτομέρεια! του
προσώπου και ή ανατομική οιάπλασις του χορμοΟ
μαρτυροΟσιν έςέλιςιν τινά έν τη τέχνη προοίοουσαν
τήν άπομίμησιν προτύπων προηγμένης τεχνοτρο-
πίας, ένθυμιζούσης τόν εκ I ενέας Απόλλωνα και
άλλους τινάς τών /.ούρων της προηγμένης αρχαϊ-
κής τέχνης.
Κοϋρος μαρμάρινος. Κατά τάς τελευταίας
άνασκα-νάς του 1915, προ: το Α.Μ. άκρον του
τεμένους και έν τη Τεχνητή αύτού επιχώσει, ευ-
ρέθη μετρίου μεγέθους αρχαϊκός κούρος *, άνευ
κεφαλής, ελλιπής δέ χ'αΐ τα κάτω άκρα μέχρι
τού γόνατος. Τεμάχιον τού οεςιοΟ σκέλους άνευ
ρέθη κατόπιν έκεΐ που πλησίον κείμενον. Αί δια-
στάσεις τού αγάλματος έ/ουσιν ούτω;: άπό τού
Λαιμού μέχρις έμφαλοΟ 0,40 και μέχρι γόνατος
0,60, πλ. στήθους <>,:{<). Ή Οέσ-.ς ένθα αί έλλει-
πουσαι '/εΐρες ήπτοντο τών μηρών είνε άπεςεσμε-
νη, ίγνωστον διά τίνα λόγον. Επίσης έν τή θέσει
τού ελλείποντος άνορικοΟ μορίου παρατηρείται
δπή χρησιμεύσασα προς άντικατάστασιν τούτου.
Φαίνεται ότ' το έργον έχρησιμοποιήθη και μεταγε-
νεστέρως προ; Οιαχόσμησιν τού ιερού. II εργασία
τού αγάλματος είνε αμελής και ή τεχνοτροπία
αύτού εντελώς χειρονακτική, μη χρηζουσα κάν
τού ελέγχου.
Τεμάχια μαρμάρινων κούρο/ν. 'ίϊς ήδη ανωτέ-
ρω ειποα,εν, έν τή έπι/ώσει του τεμένους τούτου
της Αθηνάς ευρέθησαν πλείστα τεμάχια άρχαί-
κών κούρων, προερχόμενα έκ τριών τουλάχιστον
τοιούτων αγαλμάτων, ων εν πάντιος φυσικού αε-
γέθους. Λύο τών τεμαχίων τούτων, της μηοικης
χώρας τών αγαλμάτων, οέρουσιν άναθηματικάς
έπιγραφάς, ώς τό εκ Πτώου ύπ'άρΟ. "2(1 τού Μου-
σείου ημών ΐπρ> ΒΟΗ, 1887, πιν. 13-14). Δυσ-
τυχώς αί έπιγραφαι αύται, ών παρέχομεν παρα-
ϊ ΠρΡ Α Β 1912 266.