DOI Artikel:
Pappadakis, Nikolaos G.: Lokrikos thesmos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0140
130
Νικολάου Γ. Παππαδάκι
ΑΕ 1924
Όπωσδήποτε τό «κέρδος» ή «έ'σοδον» τοΰτο προορίζεται δια χό ΠύθιοΛ' ιερόν
δι εννέα ετών, δηλ., θά ένόμιζέ τις, δι δλον τον χρόνου 8 ετών καθ' ημάς, έπϊ 8
πλήρη έ'τη (κατά τά δια βίον, δι' ημέρας και τά συνθ. διημερεύειν, διαχειμάζειν
κλπ. Άλλ' ό ένθυμούμενος τά ομοιότατα π. Πλουτ. Άγιδι § ΙΑ' δι ετών
εννέα λαβόντες οι "Εφοροι νύκτα κα&αράν και άσέληνον οιωπη καΌ'έζονται
προς τον ονρανόν (και άν διάξη αστήρ, κρίνουσιν ασεβείας τους βασιλείς) και
βίω Λυκ. ΙΗ' Ηλείοι δι' ετών πέντε ημέρα μια (Όλνμπίοις) χρώνται τη δι-
καιοσύνη, τά Ήρ. Γ' 07 δώρα άγίνεον δια τρίτον ετεος (--κατά πάν δεύτερον
εφάπαξ) και κατωτέρω δια πεντετηρίδος, τά εν Θήβαις δι' ένναετηρίδος Δαφναφόρια
(Πρόκλ. π. Φωτ. Βιβλ. σ. 988) κλπ., θά δεχθή και έδώ μεθ' ήμών=:κατά πάνένατον
ετος,Ι τό πρώτον δηλ. τοϋ πλήρους όκταετοΰς κύκλου, δστις και έκ τόσων άλλων
γνωστόν δτι ήτο τό καθιερωμένον προ τοϋ Μέτωνος χρονολογικόν και ήμερολογικόν
σύστημα. Οΰτω νοείται και ό όχι στρογγύλος αριθμός εννέα- δεν σκοπεί απλώς την συμ-
πλήρωσιν ποσοϋ επαρκούς προς ναοδομίαν π. χ., άλλο. είναι αυτή ή ιερά (καΐ έκ τοϋ
δελφικού ατεπτηρίον ώς πυ&ική γνωστή) ένναετηρίς, περί ης ίδέ προχείρως ϋη§θΐ· εν
Ι\ν. ΜηΙΙθΓ'8 ΗάΙ). ά. Αΐί. ΛΥΪ38- I 732 § 18, Ιδία. δέ περί τοϋ έννέωρος βαοίλενε
(Μίνως) τά τοϋ Εν&ιΐ3 εις ΧΗ.8. XIV 356.
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΤΕΘΜΟΥ
Ώς ψίθυρος πηγής μικρότατης, εξ ύψηλοΰ βουνόϋ άναβλυζούσης ολίγον άλλα
διαυγές υδάτων, όμιλεϊ ο τεθμός μας έξ αύτοϋ τοϋ ?.υκαυγοϋς της Έλ?α]νικής νομοθεσίας
χωρίς νά μάς εΐπη καν τον νομοθέτην, την χρονολογίαν, ουδέ καν ατυχώς τήν πολιτείαν
του, 8 έκφράζει αμέσως τον περιωρισμένον σκοπόν του, νά ρυθμίση τά της γης κατά τον
άναδασμόν, δηλ. άκριβέστερον τήν προφανώς γενομένην ήδη ρύθμισιν νά εμπέδωση
εις γραπτάς διατάξεις- άλλ' ώς γνωστόν, έκ τοιούτων αρχικών διατάξεων μετριοφρόνων,
άς ύπηγόρευον εκάστοτε περιπτώσεις ώρισμέναι, άπετε?.έσθησαν βραδέως εν τη ιστορία
αί δεξαμεναί και ποταμοί, ους καλοϋμεν νομοθεσίας· —και ό ημέτερος ύποδηλοΐ ήδη
τήν ΰπαρξιν και άδε?αρών του, ενός μεν τουλάχιστον, τοϋ φονικοϋ, ρητώς έν στ. 13, άλλά
καΐ κληρονομικών ή οικογενειακών εμμέσως (5 έ. άγχιοτήδαν έπινεμέοϋ'ω κατ τό
δίκαιον — Άλλά και αυτός ούτος όχι ανάξια προσοχής διηγείται ή άφίνει νά ε'ικάσωμεν
περι τών πραγματικών σχέσεων, έξ ών έπήγασεν, ιδία περί τής πολιτειακής και οικονομικής
καταστάσεις των χρόνων του. Άς ϊδωμεν γοργώς τάς άφορμάς του, τήν διατύπωσιν, τάς
ρυθμιστικάς διατάξεις, τά διαφαινόμενα στοιχεία τοϋ δημοσίου ιδία βίου, και προσπαθήσω-
μεν νά συναγάγοομεν έξ αυτών ό τι δυνατόν περι τοϋ φύλου και τών χρόνων, εις ά ανήκει.
Τήν άφορμήν τοϋ άναδασμοϋ ένδεικνύει άπαραγνωρίστως ή έν στ. 18 διάταξις
«νά είναι τών εποίκων * τό ήμισυ τής άναδατουμένης γης», δηλ., ώς εϊδομεν, τής δημο-
π.χ. ΙΟ. I 32β' 44 (άν οχι και μη διανέμεσθαι, ώς οί Σίφνιοι 3 Βεβαίως κατα τό δίκαιον δύναται και τό άφηρημένον
τά γινόμενα έκ τών μετάλλων ΊΙρ. Γ' 57 ή οί 'ΑΟηναϊοι και αγραφον λά σημαίνη, άλλ' απαξ τεΟειμένου ήδη
τά Λαυρεωτικά), αλλ" οχι νά μή άναγραφή δλιος. άνδρεφονικον τεϋ/ιοϋ πιΟανο'ιτερον οτι και τό δίκαιον = τό
1 Δηλ. διαγιγνομένης περιόδου 0 ετών. ώς επιτρέπει ή σύνολον τών περί αγχιστείας ι έν κ/.ηρονομίαις) θεσμίων
φύσις τής διά. (ή νομίων, τών έκασταχοϋ, τό κοινόν, ώς λέγονται έν
2 Ώς άντίγραφον απλοϋν, οννοπτικόν, ώς ήδη έκ τούτων 334 ήδη).
πρύδηλον(πρβλ. κατωτ. σελ. 132 και σημ.). πρός άνάΟεσιν 4 Ούτοι δέν δύνανται νά είναι ο'ι έν στ. 7-9 προβλεπό-
ε'ις τό ιερόν. μενοι ώς ένδεχομένως χρειασΟησύμενοι νέοι έποικοι· ήδη ή
Νικολάου Γ. Παππαδάκι
ΑΕ 1924
Όπωσδήποτε τό «κέρδος» ή «έ'σοδον» τοΰτο προορίζεται δια χό ΠύθιοΛ' ιερόν
δι εννέα ετών, δηλ., θά ένόμιζέ τις, δι δλον τον χρόνου 8 ετών καθ' ημάς, έπϊ 8
πλήρη έ'τη (κατά τά δια βίον, δι' ημέρας και τά συνθ. διημερεύειν, διαχειμάζειν
κλπ. Άλλ' ό ένθυμούμενος τά ομοιότατα π. Πλουτ. Άγιδι § ΙΑ' δι ετών
εννέα λαβόντες οι "Εφοροι νύκτα κα&αράν και άσέληνον οιωπη καΌ'έζονται
προς τον ονρανόν (και άν διάξη αστήρ, κρίνουσιν ασεβείας τους βασιλείς) και
βίω Λυκ. ΙΗ' Ηλείοι δι' ετών πέντε ημέρα μια (Όλνμπίοις) χρώνται τη δι-
καιοσύνη, τά Ήρ. Γ' 07 δώρα άγίνεον δια τρίτον ετεος (--κατά πάν δεύτερον
εφάπαξ) και κατωτέρω δια πεντετηρίδος, τά εν Θήβαις δι' ένναετηρίδος Δαφναφόρια
(Πρόκλ. π. Φωτ. Βιβλ. σ. 988) κλπ., θά δεχθή και έδώ μεθ' ήμών=:κατά πάνένατον
ετος,Ι τό πρώτον δηλ. τοϋ πλήρους όκταετοΰς κύκλου, δστις και έκ τόσων άλλων
γνωστόν δτι ήτο τό καθιερωμένον προ τοϋ Μέτωνος χρονολογικόν και ήμερολογικόν
σύστημα. Οΰτω νοείται και ό όχι στρογγύλος αριθμός εννέα- δεν σκοπεί απλώς την συμ-
πλήρωσιν ποσοϋ επαρκούς προς ναοδομίαν π. χ., άλλο. είναι αυτή ή ιερά (καΐ έκ τοϋ
δελφικού ατεπτηρίον ώς πυ&ική γνωστή) ένναετηρίς, περί ης ίδέ προχείρως ϋη§θΐ· εν
Ι\ν. ΜηΙΙθΓ'8 ΗάΙ). ά. Αΐί. ΛΥΪ38- I 732 § 18, Ιδία. δέ περί τοϋ έννέωρος βαοίλενε
(Μίνως) τά τοϋ Εν&ιΐ3 εις ΧΗ.8. XIV 356.
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΤΕΘΜΟΥ
Ώς ψίθυρος πηγής μικρότατης, εξ ύψηλοΰ βουνόϋ άναβλυζούσης ολίγον άλλα
διαυγές υδάτων, όμιλεϊ ο τεθμός μας έξ αύτοϋ τοϋ ?.υκαυγοϋς της Έλ?α]νικής νομοθεσίας
χωρίς νά μάς εΐπη καν τον νομοθέτην, την χρονολογίαν, ουδέ καν ατυχώς τήν πολιτείαν
του, 8 έκφράζει αμέσως τον περιωρισμένον σκοπόν του, νά ρυθμίση τά της γης κατά τον
άναδασμόν, δηλ. άκριβέστερον τήν προφανώς γενομένην ήδη ρύθμισιν νά εμπέδωση
εις γραπτάς διατάξεις- άλλ' ώς γνωστόν, έκ τοιούτων αρχικών διατάξεων μετριοφρόνων,
άς ύπηγόρευον εκάστοτε περιπτώσεις ώρισμέναι, άπετε?.έσθησαν βραδέως εν τη ιστορία
αί δεξαμεναί και ποταμοί, ους καλοϋμεν νομοθεσίας· —και ό ημέτερος ύποδηλοΐ ήδη
τήν ΰπαρξιν και άδε?αρών του, ενός μεν τουλάχιστον, τοϋ φονικοϋ, ρητώς έν στ. 13, άλλά
καΐ κληρονομικών ή οικογενειακών εμμέσως (5 έ. άγχιοτήδαν έπινεμέοϋ'ω κατ τό
δίκαιον — Άλλά και αυτός ούτος όχι ανάξια προσοχής διηγείται ή άφίνει νά ε'ικάσωμεν
περι τών πραγματικών σχέσεων, έξ ών έπήγασεν, ιδία περί τής πολιτειακής και οικονομικής
καταστάσεις των χρόνων του. Άς ϊδωμεν γοργώς τάς άφορμάς του, τήν διατύπωσιν, τάς
ρυθμιστικάς διατάξεις, τά διαφαινόμενα στοιχεία τοϋ δημοσίου ιδία βίου, και προσπαθήσω-
μεν νά συναγάγοομεν έξ αυτών ό τι δυνατόν περι τοϋ φύλου και τών χρόνων, εις ά ανήκει.
Τήν άφορμήν τοϋ άναδασμοϋ ένδεικνύει άπαραγνωρίστως ή έν στ. 18 διάταξις
«νά είναι τών εποίκων * τό ήμισυ τής άναδατουμένης γης», δηλ., ώς εϊδομεν, τής δημο-
π.χ. ΙΟ. I 32β' 44 (άν οχι και μη διανέμεσθαι, ώς οί Σίφνιοι 3 Βεβαίως κατα τό δίκαιον δύναται και τό άφηρημένον
τά γινόμενα έκ τών μετάλλων ΊΙρ. Γ' 57 ή οί 'ΑΟηναϊοι και αγραφον λά σημαίνη, άλλ' απαξ τεΟειμένου ήδη
τά Λαυρεωτικά), αλλ" οχι νά μή άναγραφή δλιος. άνδρεφονικον τεϋ/ιοϋ πιΟανο'ιτερον οτι και τό δίκαιον = τό
1 Δηλ. διαγιγνομένης περιόδου 0 ετών. ώς επιτρέπει ή σύνολον τών περί αγχιστείας ι έν κ/.ηρονομίαις) θεσμίων
φύσις τής διά. (ή νομίων, τών έκασταχοϋ, τό κοινόν, ώς λέγονται έν
2 Ώς άντίγραφον απλοϋν, οννοπτικόν, ώς ήδη έκ τούτων 334 ήδη).
πρύδηλον(πρβλ. κατωτ. σελ. 132 και σημ.). πρός άνάΟεσιν 4 Ούτοι δέν δύνανται νά είναι ο'ι έν στ. 7-9 προβλεπό-
ε'ις τό ιερόν. μενοι ώς ένδεχομένως χρειασΟησύμενοι νέοι έποικοι· ήδη ή