DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0171
Α Ε 1924
1Γ.1
χουσιν ίχνη καθέτου κεραίας, ίσως έκ Ν προερχομένης- ό ελευθερωτής ούτος ήδύνατο
νά θεωρηθή άδελφός τοΰ έν στίχ. 16 Εύρείου. Των έν στίχ. 6-7 απελεύθερων ή σχέσις
«ΐναι Ουγατρός και πατρός. Τό δε κατά τον νόμον δηλοΐ πιθανώς ίδιαίτερον διάταγμα
τοΰ αύτοκράτορος Αύγουστου, καθ' δ ώφει/^ον οί έχοντες δού?^ους νά έλευθερώσωσιν
αυτούς εφάπαξ δωρεάν και άνευ καταβολής λύτρου· έχαρίζετο δέ και τό εις την πόλιν
καταβ/πμέον τίμημα- ϊσω; πρόκειται περί γενικού τίνος διατάγματος, ή αυθορμήτως
υπό τοΰ κοινοϋ των Θεσσαλών εκδοθέντος άπ' ευθείας, ή κατ' έντο/α]ν ύπό τοΰ αύτο-
κράτορος Αύγουστου, ϊνα προς άνάμνησιν λίαν σπουδαίου γεγονότος, π. χ. της έν
Άκτίω νίκης, άπελευθερωθώσιν έπι ώρισμένον χρόνον αριθμός τις δούλων έξ εκάστης
οικογενείας.
400 Α- στίχ. 8-13. Αί δύο /.έξεις ατρατηγοϋντος Θεσσαλών εγράφησαν παν-
ταχού διά μειζόνων γραμμάτων. Ό δέ αναφερόμενος Λέων Κλεΐππου Άτράγιος, νϋν
τό πρώτον καθιστάμενος γνωστός, άνήκει βεβαίως τοις ολίγον μετά τό 30 π. Χ. χρύνοις"
προγενέστεροι στρατηγοί τοΰ κοινοϋ των Θεσσαλών ύπό το όνομα Λέων, Αίουν, εμφα-
νίζονται πολλοί, μετά πατρικών και εθνικών τίνες. Πάσαι αί συμπληρώσεις είναι άσφα-
λεϊς ένεκα ύπολειφθέντοον ιχνών γραμμάτων. Κατά τό τέλος τοΰ στίχ 11 υπάρχει ΑίφΐΑ-
τό πρώτον I άΟαθέστερον τοΰ ετέρου χαραχθέν, ή προήλθε/ν είκονικώς έκ τριβής τίνος,
ή έγράφη περισσόν. Εντέλει τοΰ στίχ. 13 ύπάρχουσιν ίχνη 4-5 γραμμάτων, άποξε-
σΐΐέντων, ή απλώς τριθαί.
400 Α- στίχ. 14 -19. Περί τοΰ ονόματος Ευρείας βλ. τά έν άριθ. 392 σημειω-
θέντα. Τό όνομα Φίλοξώ εΐναι εμφανώς ύποκορισμός τοΰ Φιλοξένη (α). Έν αρχή τοΰ
στίχ. 18 διατηρούνται ίχνη ΕΛ, μετά δέ το δεύτερον Ε υπάρχει διαγραφή τις γράμματος,
ή ανωμαλία τοΰ λίθου, ήν ύπερεπήδησεν ύ χαράκτης.
400 Α- στίχ. 20-25. Έν αρχή τοΰ στίχ. 22 ύπάρχει χώρος δι'εν γράμμα, της
αντιστοιχίας έν αρχή τηρουμένης ακριβώς ύπό τοΰ χαράκτου- έν στίχ. 24, ένθα επαναλαμ-
βάνεται, τό αύτό όνομα, ύπάρχουσιν ίχνη Π, ήτοι μάλλον π, ήττον δέ Γ, έξ ου προκύπτει
τό άγνωστον έν Θεσσαλία όνομα Πάτων, έκ τοΰ πατέομαι πιθανώς σχηματισθέν πρβ.
Πατάνη κτλ. και τό σημερινύν παρά τω λαώ έπίθετον και έπώνυμον Πασπάτης. Τοΰ πα-
τρικού τής συζύγου έσώθη Ίχνος Υ και χώρος δι' έν μόνον γράμμα πρύ αύτοΰ- τό Λυσίου
άρα -έπιβάλ/.εται- ίσως αδελφός αύτής εΐναι ύ έν άριθ. 401 στίχ. 23^-24 Πεταλός. Ή
άπελευθέρα εΐναι έμφανόος φυσική θυγάτηρ τοΰ κυρίου, λαβοΰσα τιμής ένεκα τό όνομα
της νομίμου συζύγου- ή άπελευθέρωσις λοιπόν ισοδυναμεί περίπου τή υιοθεσία. Ή ακο-
λουθία: των μηνών άπό στίχ. 1 -25 Άφρίου — Πανήμου—Ερμαίου — Θύου, ών δυο είσί
τής πρώτης και δύο τής δευτέρας εξαμήνου, και ούτοι ούχί κατά τάξιν, δηλοΐ ότι αί άνα-
γραφαί αύται των άπελευθερώσεων έτελέσθησαν κατά τό τέρμα ή μετά τό τέλος τοΰ έτους
τής στρατηγίας τοΰ Λέοντος, γραφόμεναι κατά την ύφ' εκάστου, τό διαφέρον τής αναγρα-
φής έχοντος, πρόσοδον προς τούς εντεταλμένους, και επιδεικνύοντος έν γραμματείς) την
έπίσημον πράξιν.
400 Α- στίχ. 25 - 30. Ή άπελευθέρωσις αύτη Ρ, παρεμβεβλημενη μεταξύ έτερων
τοΰ αύτοΰ έτους, ανήκουσα όμως έτέρω έτει, παρέχει δυσχέρειας προς έρμηνείαν τούτου-
όύναται δέ νά άναχθή ή τω προηγουμένω έτει και νά λογισθη ούτως ώς καθυστερήσαοα,
ή τω έπομένω και κατά χάριν παρεμβληθεΐσα- πιθανώτερον είναι τό πρώτον ό στρατηγός
21
1Γ.1
χουσιν ίχνη καθέτου κεραίας, ίσως έκ Ν προερχομένης- ό ελευθερωτής ούτος ήδύνατο
νά θεωρηθή άδελφός τοΰ έν στίχ. 16 Εύρείου. Των έν στίχ. 6-7 απελεύθερων ή σχέσις
«ΐναι Ουγατρός και πατρός. Τό δε κατά τον νόμον δηλοΐ πιθανώς ίδιαίτερον διάταγμα
τοΰ αύτοκράτορος Αύγουστου, καθ' δ ώφει/^ον οί έχοντες δού?^ους νά έλευθερώσωσιν
αυτούς εφάπαξ δωρεάν και άνευ καταβολής λύτρου· έχαρίζετο δέ και τό εις την πόλιν
καταβ/πμέον τίμημα- ϊσω; πρόκειται περί γενικού τίνος διατάγματος, ή αυθορμήτως
υπό τοΰ κοινοϋ των Θεσσαλών εκδοθέντος άπ' ευθείας, ή κατ' έντο/α]ν ύπό τοΰ αύτο-
κράτορος Αύγουστου, ϊνα προς άνάμνησιν λίαν σπουδαίου γεγονότος, π. χ. της έν
Άκτίω νίκης, άπελευθερωθώσιν έπι ώρισμένον χρόνον αριθμός τις δούλων έξ εκάστης
οικογενείας.
400 Α- στίχ. 8-13. Αί δύο /.έξεις ατρατηγοϋντος Θεσσαλών εγράφησαν παν-
ταχού διά μειζόνων γραμμάτων. Ό δέ αναφερόμενος Λέων Κλεΐππου Άτράγιος, νϋν
τό πρώτον καθιστάμενος γνωστός, άνήκει βεβαίως τοις ολίγον μετά τό 30 π. Χ. χρύνοις"
προγενέστεροι στρατηγοί τοΰ κοινοϋ των Θεσσαλών ύπό το όνομα Λέων, Αίουν, εμφα-
νίζονται πολλοί, μετά πατρικών και εθνικών τίνες. Πάσαι αί συμπληρώσεις είναι άσφα-
λεϊς ένεκα ύπολειφθέντοον ιχνών γραμμάτων. Κατά τό τέλος τοΰ στίχ 11 υπάρχει ΑίφΐΑ-
τό πρώτον I άΟαθέστερον τοΰ ετέρου χαραχθέν, ή προήλθε/ν είκονικώς έκ τριβής τίνος,
ή έγράφη περισσόν. Εντέλει τοΰ στίχ. 13 ύπάρχουσιν ίχνη 4-5 γραμμάτων, άποξε-
σΐΐέντων, ή απλώς τριθαί.
400 Α- στίχ. 14 -19. Περί τοΰ ονόματος Ευρείας βλ. τά έν άριθ. 392 σημειω-
θέντα. Τό όνομα Φίλοξώ εΐναι εμφανώς ύποκορισμός τοΰ Φιλοξένη (α). Έν αρχή τοΰ
στίχ. 18 διατηρούνται ίχνη ΕΛ, μετά δέ το δεύτερον Ε υπάρχει διαγραφή τις γράμματος,
ή ανωμαλία τοΰ λίθου, ήν ύπερεπήδησεν ύ χαράκτης.
400 Α- στίχ. 20-25. Έν αρχή τοΰ στίχ. 22 ύπάρχει χώρος δι'εν γράμμα, της
αντιστοιχίας έν αρχή τηρουμένης ακριβώς ύπό τοΰ χαράκτου- έν στίχ. 24, ένθα επαναλαμ-
βάνεται, τό αύτό όνομα, ύπάρχουσιν ίχνη Π, ήτοι μάλλον π, ήττον δέ Γ, έξ ου προκύπτει
τό άγνωστον έν Θεσσαλία όνομα Πάτων, έκ τοΰ πατέομαι πιθανώς σχηματισθέν πρβ.
Πατάνη κτλ. και τό σημερινύν παρά τω λαώ έπίθετον και έπώνυμον Πασπάτης. Τοΰ πα-
τρικού τής συζύγου έσώθη Ίχνος Υ και χώρος δι' έν μόνον γράμμα πρύ αύτοΰ- τό Λυσίου
άρα -έπιβάλ/.εται- ίσως αδελφός αύτής εΐναι ύ έν άριθ. 401 στίχ. 23^-24 Πεταλός. Ή
άπελευθέρα εΐναι έμφανόος φυσική θυγάτηρ τοΰ κυρίου, λαβοΰσα τιμής ένεκα τό όνομα
της νομίμου συζύγου- ή άπελευθέρωσις λοιπόν ισοδυναμεί περίπου τή υιοθεσία. Ή ακο-
λουθία: των μηνών άπό στίχ. 1 -25 Άφρίου — Πανήμου—Ερμαίου — Θύου, ών δυο είσί
τής πρώτης και δύο τής δευτέρας εξαμήνου, και ούτοι ούχί κατά τάξιν, δηλοΐ ότι αί άνα-
γραφαί αύται των άπελευθερώσεων έτελέσθησαν κατά τό τέρμα ή μετά τό τέλος τοΰ έτους
τής στρατηγίας τοΰ Λέοντος, γραφόμεναι κατά την ύφ' εκάστου, τό διαφέρον τής αναγρα-
φής έχοντος, πρόσοδον προς τούς εντεταλμένους, και επιδεικνύοντος έν γραμματείς) την
έπίσημον πράξιν.
400 Α- στίχ. 25 - 30. Ή άπελευθέρωσις αύτη Ρ, παρεμβεβλημενη μεταξύ έτερων
τοΰ αύτοΰ έτους, ανήκουσα όμως έτέρω έτει, παρέχει δυσχέρειας προς έρμηνείαν τούτου-
όύναται δέ νά άναχθή ή τω προηγουμένω έτει και νά λογισθη ούτως ώς καθυστερήσαοα,
ή τω έπομένω και κατά χάριν παρεμβληθεΐσα- πιθανώτερον είναι τό πρώτον ό στρατηγός
21