181
Go Sacke'.
n mei'm Lewe geh' ich uit mehr zu mei'm Unkel Iakobb
un' zu meinere Dante Iulche' noch Zwääbrücke uf B'such
— nn' wann ich hunnert Iohr alt werre sollt'.
Warum — des will ich jetzert verzähle.
Ulei' Unkel Iakobb un' mei' Dante Iulche' sin' arg große
Patriote', rni' hawwe drei Buwe nn' drei 5chwiegersöhn'. Wie
letzt der Urieg ausgebroche' is. Hab' ich gedenkt, ich wollt' emol
noch Zwääbrücke fahre', for de junge Leitcher Adieu zu sage'
un' die alte Leit zu tröschte, wann's 'n schwer um's Herz
wär'. Liewer Himmel, mer wääß jo, wie's dhut, wann mer selwer
Zwää Buwe inuß sortziehe' losse.
Wie ich also in die Näh' vum Unkel Iakobb sei'm heische
kumm, do hör' ich bis uf die Gaff' 'eraus schbektakle: „Gewitter-
dunnerkeitel noch emol, die Ulalefizfranzose' g'höre' doch verrobbt
un' verrisse'! 's is ’it halt zu wohl, d'rum muffe' se wieder ihr'
Prüggel kriege'."
Um mich e' bißche' bemerklich zu mache', klopp ich mit mei'm
Sunuebarebleh an die Fenschterscheiwe — der Unkel Iakobb schbitzt
eraus — un' gleich drus schteht 'r vor mer, schtreckt mer sei' zwää
martialische' Händ' entgege' — zieht mich an sei' patriotisch' Herz
— gebt mer ’tt Ruß uf die Schtärn, ään uf de rechte Backe,
ään uf die linke Backe, un' die Dante sulche' kummt hinnerher
gewackelt un' macht's eweso.
„Liewi," segt der Unkel Iakobb, un' die Helle' Träne' sin'
’m iwwer sei' runde, rote Backe' geloffe — „Liewi, des rechn'
ich D'r hoch an, daß D' knmme bischt! Wääscht, morge' müsse'
die Buwe fort, heit hawwe mer Abschiedskaffee."
An der Dheer sin' mer mei' drei Vettre — der Heiner, der
^Angufcht un' der Lnis — entgege'kumme — jeder Hot mer zwää
Küff' appliziert un' fascht die Händ' zu Brei verdrückt.
In der Schtubb sin' mer die drei Bäscher — die Guschtel,
die Sannche un' die Fränzel — um de' Hals g'falle', dann hawwe
mich ihr' Männer begrüßt, nn' unner zwää Küff' vnn jedern is
es aa wieder uit ab'gange'.
Wie mer endlich am Kaffeedisch sitze' — 's war e' groß! Dafel
un' in der Mitt' is immer abwechslungsweis' e' (Huetscheküchel
un' e' Zimmetküchel gschtanne, un' jedes war mit zwää bloo-
weiße Fähncher verziert — geht die Dheer uf un' fünf klääne
Trawantc schtolpere 'erei'. „Sin' se nit goldig?" — Hot der Groß-
babba g'sagt, wie se ihr' Meilcher gschbitzt hawwe, for mir 'n
Kuß zu gewwe. Ich Hab' also jedes uf de Schoß nemme un'
extra bewunnere müsse', un' der Helle Angschtschwääß wege' aller-
hand Befärchtunge for mei' schwarz- un' weißgedippelt Satin-
Kläädche is mer uf der Schtärn gschtanne. Wie jetzt die Kirnier
glücklich drauß' wäre' - ich Hab' mer g'rad' e' Schtückelche ÜZuetsche-
kuche noch all dem Schreck' zu Gemiet führe' wolle' — do schellt's,
un' der Unkel Iakobb ruft feele'vergniegt: „So is recht — als
erei'schbaziert, jetzt kumme die Schmiggereltre!" Er Hot mich
dann vorgschtellt nn' wupxdich, eh' ich mich recht verguckt Hab'
rechts 'n Kuß — links ’rt Kuß — wahrhaftig sechsmal nach-
knanner.
Zufällig Hab' ich dann uf die Uhr geguckt — „Ieffes, Jesses,
halwer sechs« — in re Värtelschtund geht mei' Zug."
So schnell mer's mei' leerer Mage' erlaabt Hot, bin ich in
Mein' Reggemantel g'schlupxt, Hab' mei' Hütche' in die Hand
Tenumme — nn' — ach Gott — do sin' se all' in Reih' un'
®Itcb gschtanne, die drei Schmiggereltre — die drei Vettre —
drei Bäscher mit ihre' drei Männer', der Unkel Iakobb un die
2ante Iulche', un' jedes hot mer zwää Küff' gewwe — bloß der
Unkel un' die Dante nit, die hawe mer nämlich je drei gewwe. Wer
wääß, for was es gut war, daß ich 'n leere' Mage' g'habt Hab'.
Wie ich unner der Dheer gschtanne bin, Hot der Unkel Iakobb
g'sagt: „Liewi, ich werr Dich doch nit allää gehe' losse, des wär'
noch fchääner l" Die Vettre hawwe aa' gleich ihr' Panama ufg'setzt
un' sin' mit an de' Bahnhof geloffe. Do war wieder die nämlich'
Küfferei, un' ganz schachmatt Hab' ich mich im Zug in e' Lckelche
g'setzt un' die Aage zugemacht, un' Gott gedankt, daß ich mei'
Ruh' Hab'.
„Linche," ruft's do newwer mer, „Du wärscht entschuldige',
ich Hab' D'r jo noch kään Gruß au Dei' Buwe ufgetrage — gell,
gebscht jedem 'n Kuß vun mer." So Hab' ich halt nolens volens
noch emal drei Küff' in Empfang nemme müsse'.
Wie mich mei' Kinner dehääm abg'holt hawwe, sin' se ganz
verschrocke', wie erbärmlich ich aussehe' dhät. Kää wunner, aus-
gerechnet 92 Küff', un' des aa noch patriotische - do g'höre'
Nerve' dezu. — In mei'm Lewe geh' ich uit mehr zu mei'm
Unkel Iakobb un' zu meinere Dante Iulche noch Zwääbrücke uf
B'such — un' wann ich hunnert Iohr alt werre sollt'.
Detaillierung der 92 Küsse.
Unkel Iakobb nn' Dante Iulche' jedes 2 — 6
Drei Vettre.a 2= 6
Drei Bäscher.ä 2 = 6
De' Bäscher ihr' Ukänner'.ä 2= 6
Fünf Trawante. =5
Drei Schwiggereltre.ä 2 — 12
Repetiert.. =■ 4 (
Bahnhof Unkel Iakobb . 2
Drei Vettre.ä 2= 6
Unkel Iakobb im Eoupe. 2
Summa summarum 95.
- £inn Sommer.
Der Stratege, s»—
Go Sacke'.
n mei'm Lewe geh' ich uit mehr zu mei'm Unkel Iakobb
un' zu meinere Dante Iulche' noch Zwääbrücke uf B'such
— nn' wann ich hunnert Iohr alt werre sollt'.
Warum — des will ich jetzert verzähle.
Ulei' Unkel Iakobb un' mei' Dante Iulche' sin' arg große
Patriote', rni' hawwe drei Buwe nn' drei 5chwiegersöhn'. Wie
letzt der Urieg ausgebroche' is. Hab' ich gedenkt, ich wollt' emol
noch Zwääbrücke fahre', for de junge Leitcher Adieu zu sage'
un' die alte Leit zu tröschte, wann's 'n schwer um's Herz
wär'. Liewer Himmel, mer wääß jo, wie's dhut, wann mer selwer
Zwää Buwe inuß sortziehe' losse.
Wie ich also in die Näh' vum Unkel Iakobb sei'm heische
kumm, do hör' ich bis uf die Gaff' 'eraus schbektakle: „Gewitter-
dunnerkeitel noch emol, die Ulalefizfranzose' g'höre' doch verrobbt
un' verrisse'! 's is ’it halt zu wohl, d'rum muffe' se wieder ihr'
Prüggel kriege'."
Um mich e' bißche' bemerklich zu mache', klopp ich mit mei'm
Sunuebarebleh an die Fenschterscheiwe — der Unkel Iakobb schbitzt
eraus — un' gleich drus schteht 'r vor mer, schtreckt mer sei' zwää
martialische' Händ' entgege' — zieht mich an sei' patriotisch' Herz
— gebt mer ’tt Ruß uf die Schtärn, ään uf de rechte Backe,
ään uf die linke Backe, un' die Dante sulche' kummt hinnerher
gewackelt un' macht's eweso.
„Liewi," segt der Unkel Iakobb, un' die Helle' Träne' sin'
’m iwwer sei' runde, rote Backe' geloffe — „Liewi, des rechn'
ich D'r hoch an, daß D' knmme bischt! Wääscht, morge' müsse'
die Buwe fort, heit hawwe mer Abschiedskaffee."
An der Dheer sin' mer mei' drei Vettre — der Heiner, der
^Angufcht un' der Lnis — entgege'kumme — jeder Hot mer zwää
Küff' appliziert un' fascht die Händ' zu Brei verdrückt.
In der Schtubb sin' mer die drei Bäscher — die Guschtel,
die Sannche un' die Fränzel — um de' Hals g'falle', dann hawwe
mich ihr' Männer begrüßt, nn' unner zwää Küff' vnn jedern is
es aa wieder uit ab'gange'.
Wie mer endlich am Kaffeedisch sitze' — 's war e' groß! Dafel
un' in der Mitt' is immer abwechslungsweis' e' (Huetscheküchel
un' e' Zimmetküchel gschtanne, un' jedes war mit zwää bloo-
weiße Fähncher verziert — geht die Dheer uf un' fünf klääne
Trawantc schtolpere 'erei'. „Sin' se nit goldig?" — Hot der Groß-
babba g'sagt, wie se ihr' Meilcher gschbitzt hawwe, for mir 'n
Kuß zu gewwe. Ich Hab' also jedes uf de Schoß nemme un'
extra bewunnere müsse', un' der Helle Angschtschwääß wege' aller-
hand Befärchtunge for mei' schwarz- un' weißgedippelt Satin-
Kläädche is mer uf der Schtärn gschtanne. Wie jetzt die Kirnier
glücklich drauß' wäre' - ich Hab' mer g'rad' e' Schtückelche ÜZuetsche-
kuche noch all dem Schreck' zu Gemiet führe' wolle' — do schellt's,
un' der Unkel Iakobb ruft feele'vergniegt: „So is recht — als
erei'schbaziert, jetzt kumme die Schmiggereltre!" Er Hot mich
dann vorgschtellt nn' wupxdich, eh' ich mich recht verguckt Hab'
rechts 'n Kuß — links ’rt Kuß — wahrhaftig sechsmal nach-
knanner.
Zufällig Hab' ich dann uf die Uhr geguckt — „Ieffes, Jesses,
halwer sechs« — in re Värtelschtund geht mei' Zug."
So schnell mer's mei' leerer Mage' erlaabt Hot, bin ich in
Mein' Reggemantel g'schlupxt, Hab' mei' Hütche' in die Hand
Tenumme — nn' — ach Gott — do sin' se all' in Reih' un'
®Itcb gschtanne, die drei Schmiggereltre — die drei Vettre —
drei Bäscher mit ihre' drei Männer', der Unkel Iakobb un die
2ante Iulche', un' jedes hot mer zwää Küff' gewwe — bloß der
Unkel un' die Dante nit, die hawe mer nämlich je drei gewwe. Wer
wääß, for was es gut war, daß ich 'n leere' Mage' g'habt Hab'.
Wie ich unner der Dheer gschtanne bin, Hot der Unkel Iakobb
g'sagt: „Liewi, ich werr Dich doch nit allää gehe' losse, des wär'
noch fchääner l" Die Vettre hawwe aa' gleich ihr' Panama ufg'setzt
un' sin' mit an de' Bahnhof geloffe. Do war wieder die nämlich'
Küfferei, un' ganz schachmatt Hab' ich mich im Zug in e' Lckelche
g'setzt un' die Aage zugemacht, un' Gott gedankt, daß ich mei'
Ruh' Hab'.
„Linche," ruft's do newwer mer, „Du wärscht entschuldige',
ich Hab' D'r jo noch kään Gruß au Dei' Buwe ufgetrage — gell,
gebscht jedem 'n Kuß vun mer." So Hab' ich halt nolens volens
noch emal drei Küff' in Empfang nemme müsse'.
Wie mich mei' Kinner dehääm abg'holt hawwe, sin' se ganz
verschrocke', wie erbärmlich ich aussehe' dhät. Kää wunner, aus-
gerechnet 92 Küff', un' des aa noch patriotische - do g'höre'
Nerve' dezu. — In mei'm Lewe geh' ich uit mehr zu mei'm
Unkel Iakobb un' zu meinere Dante Iulche noch Zwääbrücke uf
B'such — un' wann ich hunnert Iohr alt werre sollt'.
Detaillierung der 92 Küsse.
Unkel Iakobb nn' Dante Iulche' jedes 2 — 6
Drei Vettre.a 2= 6
Drei Bäscher.ä 2 = 6
De' Bäscher ihr' Ukänner'.ä 2= 6
Fünf Trawante. =5
Drei Schwiggereltre.ä 2 — 12
Repetiert.. =■ 4 (
Bahnhof Unkel Iakobb . 2
Drei Vettre.ä 2= 6
Unkel Iakobb im Eoupe. 2
Summa summarum 95.
- £inn Sommer.
Der Stratege, s»—
Werk/Gegenstand/Objekt
Pool: UB Fliegende Blätter
Titel
Titel/Objekt
"Der Stratege"
Weitere Titel/Paralleltitel
Serientitel
Fliegende Blätter
Sachbegriff/Objekttyp
Inschrift/Wasserzeichen
Aufbewahrung/Standort
Aufbewahrungsort/Standort (GND)
Inv. Nr./Signatur
G 5442-2 Folio RES
Objektbeschreibung
Maß-/Formatangaben
Auflage/Druckzustand
Werktitel/Werkverzeichnis
Herstellung/Entstehung
Künstler/Urheber/Hersteller (GND)
Entstehungsdatum
um 1914
Entstehungsdatum (normiert)
1909 - 1919
Entstehungsort (GND)
Auftrag
Publikation
Fund/Ausgrabung
Provenienz
Restaurierung
Sammlung Eingang
Ausstellung
Bearbeitung/Umgestaltung
Thema/Bildinhalt
Thema/Bildinhalt (GND)
Literaturangabe
Rechte am Objekt
Aufnahmen/Reproduktionen
Künstler/Urheber (GND)
Reproduktionstyp
Digitales Bild
Rechtsstatus
In Copyright (InC) / Urheberrechtsschutz
Creditline
Fliegende Blätter, 141.1914, Nr. 3611, S. 181
Beziehungen
Erschließung
Lizenz
CC0 1.0 Public Domain Dedication
Rechteinhaber
Universitätsbibliothek Heidelberg