DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.2603#0820
ibor De appellatlonibus recipiendis, &c. 16oz
pellare. poreſt intra biduum. FRAN c.
a JNum. id eſt an.
b nterfuiſſe. videtur enim quod quia iniuſtam exercuiſti ap-
ellatiouem, tenearis actione mandati.
Appelure c uadei Colige?
poteſt, qui iu- ergo quod qui in iudi-
dicio interfuit cio interfuit, appellat
eriamſi non etiam ſi non inter-
interſit. ſr: vt quia iuſte ſuccu-
buit.AceVRS.
d5 Intéreſt exempla
ſunt ſupr de app. l. ab
executore. S. j. vſque ad
S. ſi procurator. & l. à
ſententia in prin. & S.j.
S Et ſic elt arg quod
hi non poſſunt eſſe te-
6 Teſtes eſſe ſtes b. quod dic vt no.
non poſſunt C de teſti. l. omnibus. in
hi, quorum-
inrereſt in prine.
cauſa. e Quia verum eſt.
bona ratio: vt ſuprà l.
prox.S. in propria.
f 5 Quando. id eſt
quia.
g Excludit. No qui
dicie contrariae, non
auditur ſic C. de fur l.j.
& de cõdil. fi. & de her.
act.l. vt debitum. & ſu-
prà de condit. inſtit. l. ſi
Titius. & de condit. &
demon.Titio.
h J Appellare. niſi de
nouo fiat procurator,
vel niſi gerat nego-
tium domini: vt j. tit.
jlj.
1 T Probatur. vt poſ-
ſit appellare ſe. Ace.
e J Appellare. ſuo
nomine, non quaſi de-
fenſor: vt ſuprà de app.
lnon tantum. & S.l.j.
in propria. & ſup. de lib.
caul.j..
l Neceſſaria. maxi-
me:vt l.non tantum. Vel
ſecundûm quoſdam
vbi neceſſaria perſona,
tunc biduum. vbi non,
tunc triduum. quod
non placet.
m 5 Defendit. ad
quod ſuprà de appel. l.
non tantum.
Llu. CASVS. Iu-
dex cauſe noſtr
cû m ſcribere vellet ad
principem tenorem
cauſ & actorum, &
ab eo habere conſi-
lium, oſtendit literas
partibus, in quibus acta
& tenor cauſe conti-
nebantur: & partibus
hoc placuit: deinde
princeps reſcripſit: di-
citur quod non poteſt
appellari per aliquam
partium ab illis literis.
FRANC.
n Editum ſit. quod
faciendum eſt: vt C.de
rela. l. j. & ij.
oS Conſenſiſſe arg. d
quod ſatiſdatione iu-
dici preſtita non poſſito
e Contraria
allegans non
auditur.
4 Conſentire
actis factis per
iudicem, pars
viderur ſi non
contradicat: &
in eis actis
praſumitur
obſeruata o¬
mnis ſolemni-
tas. hoc verum
in his qu ſunt
parui præiudi-
cijſecus ſi ma-
gni. Bolng.
* Gratian. 2.
. 6.c. 26. addi
non poteſt, quia
qui tunc, &e.
J Et dicit
quod non,
quia, &c. vt ſe-
quitur. Dy. &
Ia. de A.
d Imô poſt ſa-
tifdationem
praſtitam
obiicitur lite-
risl & recuſa-
tur iudex Au-
thent-offeratur.
C.de litis conte-
ftat.
iur.l.non videtur.
3. Vel ſuprà eod loquitur
tur princeps.
I procuratorio nomine ege-
ris, & victus appellaueris, de-
inde iniuſta appellatio tua fue-
rit pronuntiata, poteſt dubitari
num ſecundo die appellari de-
beas, quia cum de tua appellatio-
ne iniuſta pronuntiatum ſir, tua
interfuiſſe b videtur. Sed rectius
dicetur, tertia die appellare te
poſſe: quia nihilominus alienam
cauſam defenderis.
1. 5Sed ſi alius quam qui
iudicioe expertus eſt, appellet,
qualis eſt cuius intereſt: an et-
iam tertia die appellare poſſit, vi-
deamus. Sed dicendum eſt, ſecun-
da die appellare eum debe-
re: quia verum eſt eum ſuam
cauſam defendere. contrarium ei
eſt, ſi dicat idcirco ſibi licere intra
triduum appellare, quia videtur
uaſi alieno nomine appellare.
quando f ſi velit cauſam ſuam
alienam videri, ſemetipſum ex-
cludits: quia in aliena cauſa ei qui
iudicio expertus non eſt, appella-
re non liceat.
2. Si is qui ex libertinitate
in ingenuitatem ſe defendebat,
victus appellare omiſerit:an pater
eius appellare poſſit, maxime ſi di-
cat eum in poteſtate ſua eſſe, que-
ritur. Sed ſi poteſt, quod magis
probatur leſecunda die vt in pro-
pria cauſa appellare debet.
3. 5 Si pro eo qui capite pu-
niri iuſſus eſt, neceſſarial perſo-
na appellet, an tertia die audiri
poſſſt, Paulus dubitat. ſed dicen-
dum eſt, hanc quoque perſonam,
vt in propria cauſa, ſecunda die
appellare debere, quia qui ſua in-
tereſſe dicit, propriam cauſam
defendit r.
III.IDE M libro ſecundo de Appel-
lationibus.
ILlud videamus ſi cum Iupe-
ratori ſcriberetur, exemplum
literarum litigatori editum ſitP,
neque is appellauerit, & poſtea
contra eum reſcriptum ſit: an ap-
pellare à literis pridem ſibi edi-
tis * poſſit f: quia qui tunc non
appellauit, vera eſſe quæ ſcripta
ſunt, conſenſiſſee videtur: nec au-
biici literis. ſic Cod. de re iud. l. abſolutio-
nem. & ſuprà de ſepara. l.j. S. illud. Sed arg:contra j.eolfi. & jdere.
p Necaudiendus. Contra ſuprà eo.lj jjreſpon. Sol.non conce-
ditur ei appellare à lireris, quia eis conſenſit: vt hic dicitur. ſed
poteſt appellare à ſententia, quaſi mendaciis referentis, non lite-
ris ſibi editis fuerit oneratus. Ioan.2. Vel hîc quœrendo, non re-
ſpondendo loquitur. H. & eod modo ſolue Sde app.lj.S-j-in princ.
quando poſt ſententiam, hic anté ſolui-
ff. N ouu m.
DE APPELLATIONIBVS
recipiendis, vel non.
dNOn ſeee l rer r veea eeeuniarirer ve s de ap l a Aepanre
vel b affectione: vtS. de app.lnon tantum. & hoc in eis, qui liti non
diendus Peſt ſi dicat euentum re-
ſcripti ſacri ſe ſuſtinuiſſe.
DE APPELLATIONI.
BVS RECIPIENDIS,
vel non.
TITVLVS V.
Non tantum appellationem eius recipit
qui iudicio expertus eſt, ſed etiam eius cuius
intereſt vel procuratoris etiam voluntarij,
ſi modo poſtea dominus ratum habeat, &
matris pro filio & cuiuſcumque pro eo qui
ad ſupplicium ducitur.vt l. tit 1.Et ſi non
recipiatur appellatio quæ recipienda fuit,
adiri principem, vt l. 25. tit. 1. vel eum ad
quem appellatur intra dies xxx. Non eſſe
recipiẽd appellationem eorum quos dam-
natos ſtatim puniri publice intereſtvt lr6.
tit. 1. non ab executione vel interlocutione
iuſsove aliquo, non eius qui hanc ſolam
cauſam ſuæ appellationis reddit. quod non
expectari. iudex quoad ipſe reſcriptum quod
ſperabat tenuiſſet à principe, non ſi res dila-
tionem non recipiat qua geritur ex legis
praſcripto, veluti de aperiendis tabulis te-
ſtamenti ſtatim poſt mortem teſtatoris, &
de mittendo herede in poſſeſſionem ex lege
viceſima hereditatum & edicto Hadriani,
non quæ alia appellatio moratoria, qua mo-
ratur forte coëmptionem annonæ militaris
vel diſtractionem in poſſeſſionem qua fit ex
edicto pratoris, non ſi tertium appelletur.
Semel & iterum interpoſitæ appellationis
exemplum inuenio l. 2. tit. 4. non tertium.
CVIAC.
I.VLPIANVS libro vicenſimo-
nono ad Edictum.
a On ſolent audiri
ar appellantes, niſi hi
quorum intereſt,
vel quibus manda-
tum eſt, vel qui ne-
gotium alienum gerunt quod
mox f ratum haberur?.
1. Sed & [ſi) cum mater filij
remt ſententia euerſam animad-
uerteret, prouocauerit, pietati
dans, dicendum eſt & hanc audiri
debere. & ſi litem praparandam
curare * maluerit, intercedere
non videtur: licet ab initio defen-
dere non poteſt.
Ab interlocutoria quæ infert gra-
uamen quod non poteſt reparari-per
appeltionem à definitiua appella-
tur. h. d. ſecundum lect. Ioan. qua
placet ſola. BART.
II.SSCVOLA libro quarto
Regularum.
ANre ſententiam y appelarn
poteſt, ſi quaeſtionem* in
uam ſententiam. Iten vbilibet vbi h ſententia interlocutoria tue-
tur executionem, id eſt ſtatim mandatur execurionitvt norſuprà
dam eſſe dictum gratia
inter fuerunt
- va
hi tantum
poſſunt quo-
rum intereſt
vel pecuniari-
ter vel affe-
ctione.
b Id quod in-
rereſt, aliud
pecuniarium,
aliud affectio-
nis.
e Eius intereſ-
ſe non dicitur
qui iuſte con-
demnatus eſt.
d Hœc vera
quia raum
habere debet
intra illud
tempus quo
poteſt appel-
lari.l. bonornm
ſuprà ratam
ree.
e Iudicium
nullum eſt vbi
procurator ſi-
ne mandat
vel ratihabi-
tione interue-
nit.
f Appellari
non debet à
iudicio null
hoc eſt à iudi-
cio quod nul-
lum eſt.
qui non interfuerunt
in lite: aliàs etiã ſi non
interſit, appellat: vtc
quia iuſté condemna-
tus eſt: vt ſuprà tit. j. l.
pen. S ſed ſi alius.
r Quod moxid eſt
intra biduõ d: vt ſuprà
rem r. ha. l. bonorum.
Vel aliter:vt in eotit.l.
quo enim.6.j.
ſ Habetur. ſi t enim
ratum nõ habetur, iu-
dicium nullum eſt, &
controuerſiæ null:
ideoq; fappellatio nul-
la:vt C. de procur.l. licet.
t Remid eſt vtili-
tatem filij.
u Euerſam. id eſt
amiſſam.
x J Curare. id eſt exe-
qui pro filio conue-
niente aliũ. duo enim
vidẽtur huic matri at-
tribui, ſcilicet quod ap-
pellet: & quod exequa-
tur appellationenm.
quôd ſi fiilus erat con-
uentus & damnatus:
ibi neceſſe habes vt di-
cas eam intercedere,
quia neceſſe habet ſa-
tiſdare iudi. ſol, vt Inſt.
de ſatiſd. S. fi. Reſpon.
vere intercedit, ſed nõ
habet Velleiani auxi-
lium, quaſi non videa-
tur intercedere in cau-
ſa appellationis: aliud
in principali: vt ſub-
iungit:vt ſupr ad Velle-
ia. ij. S. fin. niſi in caſu
quando parentes vel
liberi morbo aut æta-
te impediantur:vt S de
procu. l fœminæ.
Nte.J CASVS.
Iuſſit udex ſeruú
torqueri in cauſa ciui-
li vel in cauſa crimina-
li, non ea tamen pra-
ceſſerant per quæ poſ-
ſet vel deberet torque-
ri. dicitur quod ab iſta
interlocutoria poteſt
appellari. ERANC.
y J Ante ſententiam.
ſe definitiuam.ACC. & quemad
2 SQueſtionem ſer.-& dn aemr
uorum ſcilicet per interlocutoria
tormenta. IOAN. 2. ſententia.
Alij verô exponunt de h Appellatur
quaſtione principali, ab interlocu-
quam iudex interlocu- perut a e¬
toria ſententia definit. tionem,hoc eſt
quod Ion non placet. ab ea quæ me-
Appellari an
3. Item hoc dicunt qui- retur execu-
tionem, vt hie.
Imô ab ea non
appellatur in
-r momentanea
executioni poſſeſſione.1.
mandare ante definiti¬C.ſt de momen.
paſſeſ. Sed dic,
ab interlocu-
toria appellari
exempli, vnde dicunt
idem eſſe ſi vellet ſen-
tentiam
2
de minori-l-intra. & ſuprà de prauuricl- prauuricationis. & ſuprà qui que id graua-
ſatiſcog.l. arbitrio. & ſic ſecundumeos poreſt appellari ſecundum men conrinet
ll. icur ſecundum canones. ſcihicet quotiens grauatur aliquis quod deſiniti-
contra ius litigatoris. 4. Nos autem ſecundum Azo & H tantûm
hoc caſu intellgimus hanc leg. regulariter autem contra: vrC. de
ep au l.ij-& Caquoup. lante, & adde quod ibi not-
ua reparari n
poteſt.
t Vide hic Bar-
tolum: cui hc
Sed tunc ob. . qui ſatiſda. cog.l.arbitrio. Sol. hic i ſpeciale, expoſitio non
vt ibi: prout ponis ibi. quod cauſam principalem commiſit, & ſatisfacit.
FFF
incidenter
pellare. poreſt intra biduum. FRAN c.
a JNum. id eſt an.
b nterfuiſſe. videtur enim quod quia iniuſtam exercuiſti ap-
ellatiouem, tenearis actione mandati.
Appelure c uadei Colige?
poteſt, qui iu- ergo quod qui in iudi-
dicio interfuit cio interfuit, appellat
eriamſi non etiam ſi non inter-
interſit. ſr: vt quia iuſte ſuccu-
buit.AceVRS.
d5 Intéreſt exempla
ſunt ſupr de app. l. ab
executore. S. j. vſque ad
S. ſi procurator. & l. à
ſententia in prin. & S.j.
S Et ſic elt arg quod
hi non poſſunt eſſe te-
6 Teſtes eſſe ſtes b. quod dic vt no.
non poſſunt C de teſti. l. omnibus. in
hi, quorum-
inrereſt in prine.
cauſa. e Quia verum eſt.
bona ratio: vt ſuprà l.
prox.S. in propria.
f 5 Quando. id eſt
quia.
g Excludit. No qui
dicie contrariae, non
auditur ſic C. de fur l.j.
& de cõdil. fi. & de her.
act.l. vt debitum. & ſu-
prà de condit. inſtit. l. ſi
Titius. & de condit. &
demon.Titio.
h J Appellare. niſi de
nouo fiat procurator,
vel niſi gerat nego-
tium domini: vt j. tit.
jlj.
1 T Probatur. vt poſ-
ſit appellare ſe. Ace.
e J Appellare. ſuo
nomine, non quaſi de-
fenſor: vt ſuprà de app.
lnon tantum. & S.l.j.
in propria. & ſup. de lib.
caul.j..
l Neceſſaria. maxi-
me:vt l.non tantum. Vel
ſecundûm quoſdam
vbi neceſſaria perſona,
tunc biduum. vbi non,
tunc triduum. quod
non placet.
m 5 Defendit. ad
quod ſuprà de appel. l.
non tantum.
Llu. CASVS. Iu-
dex cauſe noſtr
cû m ſcribere vellet ad
principem tenorem
cauſ & actorum, &
ab eo habere conſi-
lium, oſtendit literas
partibus, in quibus acta
& tenor cauſe conti-
nebantur: & partibus
hoc placuit: deinde
princeps reſcripſit: di-
citur quod non poteſt
appellari per aliquam
partium ab illis literis.
FRANC.
n Editum ſit. quod
faciendum eſt: vt C.de
rela. l. j. & ij.
oS Conſenſiſſe arg. d
quod ſatiſdatione iu-
dici preſtita non poſſito
e Contraria
allegans non
auditur.
4 Conſentire
actis factis per
iudicem, pars
viderur ſi non
contradicat: &
in eis actis
praſumitur
obſeruata o¬
mnis ſolemni-
tas. hoc verum
in his qu ſunt
parui præiudi-
cijſecus ſi ma-
gni. Bolng.
* Gratian. 2.
. 6.c. 26. addi
non poteſt, quia
qui tunc, &e.
J Et dicit
quod non,
quia, &c. vt ſe-
quitur. Dy. &
Ia. de A.
d Imô poſt ſa-
tifdationem
praſtitam
obiicitur lite-
risl & recuſa-
tur iudex Au-
thent-offeratur.
C.de litis conte-
ftat.
iur.l.non videtur.
3. Vel ſuprà eod loquitur
tur princeps.
I procuratorio nomine ege-
ris, & victus appellaueris, de-
inde iniuſta appellatio tua fue-
rit pronuntiata, poteſt dubitari
num ſecundo die appellari de-
beas, quia cum de tua appellatio-
ne iniuſta pronuntiatum ſir, tua
interfuiſſe b videtur. Sed rectius
dicetur, tertia die appellare te
poſſe: quia nihilominus alienam
cauſam defenderis.
1. 5Sed ſi alius quam qui
iudicioe expertus eſt, appellet,
qualis eſt cuius intereſt: an et-
iam tertia die appellare poſſit, vi-
deamus. Sed dicendum eſt, ſecun-
da die appellare eum debe-
re: quia verum eſt eum ſuam
cauſam defendere. contrarium ei
eſt, ſi dicat idcirco ſibi licere intra
triduum appellare, quia videtur
uaſi alieno nomine appellare.
quando f ſi velit cauſam ſuam
alienam videri, ſemetipſum ex-
cludits: quia in aliena cauſa ei qui
iudicio expertus non eſt, appella-
re non liceat.
2. Si is qui ex libertinitate
in ingenuitatem ſe defendebat,
victus appellare omiſerit:an pater
eius appellare poſſit, maxime ſi di-
cat eum in poteſtate ſua eſſe, que-
ritur. Sed ſi poteſt, quod magis
probatur leſecunda die vt in pro-
pria cauſa appellare debet.
3. 5 Si pro eo qui capite pu-
niri iuſſus eſt, neceſſarial perſo-
na appellet, an tertia die audiri
poſſſt, Paulus dubitat. ſed dicen-
dum eſt, hanc quoque perſonam,
vt in propria cauſa, ſecunda die
appellare debere, quia qui ſua in-
tereſſe dicit, propriam cauſam
defendit r.
III.IDE M libro ſecundo de Appel-
lationibus.
ILlud videamus ſi cum Iupe-
ratori ſcriberetur, exemplum
literarum litigatori editum ſitP,
neque is appellauerit, & poſtea
contra eum reſcriptum ſit: an ap-
pellare à literis pridem ſibi edi-
tis * poſſit f: quia qui tunc non
appellauit, vera eſſe quæ ſcripta
ſunt, conſenſiſſee videtur: nec au-
biici literis. ſic Cod. de re iud. l. abſolutio-
nem. & ſuprà de ſepara. l.j. S. illud. Sed arg:contra j.eolfi. & jdere.
p Necaudiendus. Contra ſuprà eo.lj jjreſpon. Sol.non conce-
ditur ei appellare à lireris, quia eis conſenſit: vt hic dicitur. ſed
poteſt appellare à ſententia, quaſi mendaciis referentis, non lite-
ris ſibi editis fuerit oneratus. Ioan.2. Vel hîc quœrendo, non re-
ſpondendo loquitur. H. & eod modo ſolue Sde app.lj.S-j-in princ.
quando poſt ſententiam, hic anté ſolui-
ff. N ouu m.
DE APPELLATIONIBVS
recipiendis, vel non.
dNOn ſeee l rer r veea eeeuniarirer ve s de ap l a Aepanre
vel b affectione: vtS. de app.lnon tantum. & hoc in eis, qui liti non
diendus Peſt ſi dicat euentum re-
ſcripti ſacri ſe ſuſtinuiſſe.
DE APPELLATIONI.
BVS RECIPIENDIS,
vel non.
TITVLVS V.
Non tantum appellationem eius recipit
qui iudicio expertus eſt, ſed etiam eius cuius
intereſt vel procuratoris etiam voluntarij,
ſi modo poſtea dominus ratum habeat, &
matris pro filio & cuiuſcumque pro eo qui
ad ſupplicium ducitur.vt l. tit 1.Et ſi non
recipiatur appellatio quæ recipienda fuit,
adiri principem, vt l. 25. tit. 1. vel eum ad
quem appellatur intra dies xxx. Non eſſe
recipiẽd appellationem eorum quos dam-
natos ſtatim puniri publice intereſtvt lr6.
tit. 1. non ab executione vel interlocutione
iuſsove aliquo, non eius qui hanc ſolam
cauſam ſuæ appellationis reddit. quod non
expectari. iudex quoad ipſe reſcriptum quod
ſperabat tenuiſſet à principe, non ſi res dila-
tionem non recipiat qua geritur ex legis
praſcripto, veluti de aperiendis tabulis te-
ſtamenti ſtatim poſt mortem teſtatoris, &
de mittendo herede in poſſeſſionem ex lege
viceſima hereditatum & edicto Hadriani,
non quæ alia appellatio moratoria, qua mo-
ratur forte coëmptionem annonæ militaris
vel diſtractionem in poſſeſſionem qua fit ex
edicto pratoris, non ſi tertium appelletur.
Semel & iterum interpoſitæ appellationis
exemplum inuenio l. 2. tit. 4. non tertium.
CVIAC.
I.VLPIANVS libro vicenſimo-
nono ad Edictum.
a On ſolent audiri
ar appellantes, niſi hi
quorum intereſt,
vel quibus manda-
tum eſt, vel qui ne-
gotium alienum gerunt quod
mox f ratum haberur?.
1. Sed & [ſi) cum mater filij
remt ſententia euerſam animad-
uerteret, prouocauerit, pietati
dans, dicendum eſt & hanc audiri
debere. & ſi litem praparandam
curare * maluerit, intercedere
non videtur: licet ab initio defen-
dere non poteſt.
Ab interlocutoria quæ infert gra-
uamen quod non poteſt reparari-per
appeltionem à definitiua appella-
tur. h. d. ſecundum lect. Ioan. qua
placet ſola. BART.
II.SSCVOLA libro quarto
Regularum.
ANre ſententiam y appelarn
poteſt, ſi quaeſtionem* in
uam ſententiam. Iten vbilibet vbi h ſententia interlocutoria tue-
tur executionem, id eſt ſtatim mandatur execurionitvt norſuprà
dam eſſe dictum gratia
inter fuerunt
- va
hi tantum
poſſunt quo-
rum intereſt
vel pecuniari-
ter vel affe-
ctione.
b Id quod in-
rereſt, aliud
pecuniarium,
aliud affectio-
nis.
e Eius intereſ-
ſe non dicitur
qui iuſte con-
demnatus eſt.
d Hœc vera
quia raum
habere debet
intra illud
tempus quo
poteſt appel-
lari.l. bonornm
ſuprà ratam
ree.
e Iudicium
nullum eſt vbi
procurator ſi-
ne mandat
vel ratihabi-
tione interue-
nit.
f Appellari
non debet à
iudicio null
hoc eſt à iudi-
cio quod nul-
lum eſt.
qui non interfuerunt
in lite: aliàs etiã ſi non
interſit, appellat: vtc
quia iuſté condemna-
tus eſt: vt ſuprà tit. j. l.
pen. S ſed ſi alius.
r Quod moxid eſt
intra biduõ d: vt ſuprà
rem r. ha. l. bonorum.
Vel aliter:vt in eotit.l.
quo enim.6.j.
ſ Habetur. ſi t enim
ratum nõ habetur, iu-
dicium nullum eſt, &
controuerſiæ null:
ideoq; fappellatio nul-
la:vt C. de procur.l. licet.
t Remid eſt vtili-
tatem filij.
u Euerſam. id eſt
amiſſam.
x J Curare. id eſt exe-
qui pro filio conue-
niente aliũ. duo enim
vidẽtur huic matri at-
tribui, ſcilicet quod ap-
pellet: & quod exequa-
tur appellationenm.
quôd ſi fiilus erat con-
uentus & damnatus:
ibi neceſſe habes vt di-
cas eam intercedere,
quia neceſſe habet ſa-
tiſdare iudi. ſol, vt Inſt.
de ſatiſd. S. fi. Reſpon.
vere intercedit, ſed nõ
habet Velleiani auxi-
lium, quaſi non videa-
tur intercedere in cau-
ſa appellationis: aliud
in principali: vt ſub-
iungit:vt ſupr ad Velle-
ia. ij. S. fin. niſi in caſu
quando parentes vel
liberi morbo aut æta-
te impediantur:vt S de
procu. l fœminæ.
Nte.J CASVS.
Iuſſit udex ſeruú
torqueri in cauſa ciui-
li vel in cauſa crimina-
li, non ea tamen pra-
ceſſerant per quæ poſ-
ſet vel deberet torque-
ri. dicitur quod ab iſta
interlocutoria poteſt
appellari. ERANC.
y J Ante ſententiam.
ſe definitiuam.ACC. & quemad
2 SQueſtionem ſer.-& dn aemr
uorum ſcilicet per interlocutoria
tormenta. IOAN. 2. ſententia.
Alij verô exponunt de h Appellatur
quaſtione principali, ab interlocu-
quam iudex interlocu- perut a e¬
toria ſententia definit. tionem,hoc eſt
quod Ion non placet. ab ea quæ me-
Appellari an
3. Item hoc dicunt qui- retur execu-
tionem, vt hie.
Imô ab ea non
appellatur in
-r momentanea
executioni poſſeſſione.1.
mandare ante definiti¬C.ſt de momen.
paſſeſ. Sed dic,
ab interlocu-
toria appellari
exempli, vnde dicunt
idem eſſe ſi vellet ſen-
tentiam
2
de minori-l-intra. & ſuprà de prauuricl- prauuricationis. & ſuprà qui que id graua-
ſatiſcog.l. arbitrio. & ſic ſecundumeos poreſt appellari ſecundum men conrinet
ll. icur ſecundum canones. ſcihicet quotiens grauatur aliquis quod deſiniti-
contra ius litigatoris. 4. Nos autem ſecundum Azo & H tantûm
hoc caſu intellgimus hanc leg. regulariter autem contra: vrC. de
ep au l.ij-& Caquoup. lante, & adde quod ibi not-
ua reparari n
poteſt.
t Vide hic Bar-
tolum: cui hc
Sed tunc ob. . qui ſatiſda. cog.l.arbitrio. Sol. hic i ſpeciale, expoſitio non
vt ibi: prout ponis ibi. quod cauſam principalem commiſit, & ſatisfacit.
FFF
incidenter