DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.2603#0855
1671
a Retinemus
facilius à no-
bis quâm ab
aliis quaſita.
b Quod virtu-
te noſtra que-
(
& Ci d lab hoſtibus. & diyi ſupr.l ſi captiuus.S.j.
a J Redit. niſi prius aliduius noſtrum fuerit.
b Erat. ne ſit prœda duorum. Et ſic not. quodrfirmis. a oc-
cupata prius quam ſua propria ſeruantur er: & ita magis eſt b
meum quod per meam probitateim quro, quàm id quod per
anteceſſores. ad quod
S. de inter. & releg. l. iij.
ſiuimus, magis AcCVRS.
noſtrum eſt,
c Pace facta de primo
quam quod à pello ante ſecundum.
maioribug-ac-
ceptu nde
Poëta de vir-
tute loquens,
Et qua non fe-
eimus ipſ, vix
oa oſtra vooe
dRedderentur. facit
S.eo.l.in bello.s. facta &
de pactis.ll conuentionum.
AcCVRS.
Sl A.
SVS. Captus ab ho-
ſtibus, & reuerſus, ni-
hil potuit interim vſu-
capere, niſi per ſeruum
qui nomine peculiari
aliquid poſſediſſet: cõ
& eo modo, ſcilicet
per ſeruun ea igne
rans dominus vſuca-
pit. & hereditas capti
capto defuncto, & nõ-
dum nato poſthumo,
per talem ſeruum po-
teſt augeriFRANC.
e Vſucapere e J Potuisti ad hoce
poreſt qui in
oſtium pote-
ſtate eſt. ve in
dicitur.
Vſucapere
captiuus per
ſerunm ſuum S. l. in bello. S. factæ. &
quibus ex cau. ma. l. aitt
prator.S hi plane.
i Inſcientes. id eſt.
poteſt.
J. de regu iu. l qui in
ſeruituie. & j.l in bello..
Gloſſa preximis facta.
a Peculij nomine. L.t.
Sitem adquirimus.S. de
adquir poſſeſſ. CVIAC.
f Siatu. id eſt in ca-
puuitate.
g Ideoaliàs medio.
h Vſucapere dVt S.
de vſucap. l, iuſtoS fi &
e Vſucapere ignorantes e:vt & ſupr,
inſcij & igno- de vſucap.l.Labeo. & pro
rantes poſſu- emptore l.ij. S. Celſus. &
mus.
pro ſolu l. ij.
e Hereditas. ſcilicet
fHereditãs ca- capti. & ffac. ſuprà de
ptiui augeri
per,, ſeruun
ereditarium
poteſt.
vſucap.liuſto. Snondum.
& ſuprà eo. bona. pen.
& l.in bello. S.j.
Augeri per ſeruum
hereditarium. Vide ſeri-
pta ad l.9. Cod. depoſiti.
CVIAc.
IHereditarium. ſe-
cundum quoſdam lo-
quitur de inchoata an-
te captiuitatem domi-
ni. Nec ob Sde vſucap.
t¬
Imô ſi in bello captus, pace fa-
cta demum refugit, deinde reno-
uato bello capitur: poſtliminio
redit? ad eum à quo priore bello
captus erat t: ſi modô non con-
uenerit in pace, vt captiui red-
derentur d.
Captus ab hostibus, per ſe nihil
poteſt vſucapere: ſed per ſeruum
ſuum ſic ſi ſeruus aliquid poſſidet pe-
culiari nomine. & ponit ſimile in fin
leg.
XxIX.IDEM libro ſexto Pithanon à
Paulo epitomatorum.
Sa poſtliminio redſti: nihil
dum in hoſtium poteſtate fui-
ſti, vſucapere potuiſti S. PAVL.
Imô ſi quid ſeruus tuus peculij
nomine a dum in eo ſtatu i eſſes,
poſſederit: ideo é quoque tem-
pore vſucapere l poteris: quo-
niam eas res etiam inſcientes!
vſucapere ſolemus: & eo modo
etiam hereditas * nondum nato
poſthumo, aut nondum adita, au-
geri per ſeruum hereditarium l
ſolet.
Seruus captus abhoſtibus, licet in-
tr- fines populi Romani venerit, non
tamen intelligitur poſtliminio reuer-
ſus:niſi venerit in poteſtatem domini,
vel alicui ſeruiat. hoc dicit.
xx.IIEEM libro octaus Pithanon à
Paulo epitomatorum.
Sl id quod noſtrum hoſtes ce-
perunt, eius generis eſt, vt
poſtliminio redire poſſit: ſimul
atque ad nos redeundi cauſa pro-
fugit ab hoſtibus, & intra fines
imperij noſtri eſſe cœpit, poſtli-
minio rediſſe exiſtimandum eſt.
PAVL Imô cum ſeruus ciuis no-
Lf. S fin contra. quibus ob. in eo titu. l iuſte. S fi. vbi dicit inchoari. vnde
dic vt not.S. l. in bello S facta. 2. Vel ibi de hereditate non capti. hic
capti. AcCVRS.
Lid quod CASVS. Seruus meus captus ab hoſtibus, inde au-
fugit ſtatim cum extuit manum hoſtium, & intra fines no-
ſtros venit, dicitur poſtliminio reuerſus. ſed Paulus contra. ſi
enim ſeruus meus captus ab hoſtibus fugit abeis, & iuit Romam,
neque ſub poteſtare mea domini ſit, neque vlli ſeruiat: non dici-
tur reuerſus poſtlimini FRANc.
mJ Redire nam aliqua ſunt quæ non poſſunt:vt SL-iij. & l poſtli-
miun ſ a & aias ie uliss nnnuleis legib huius tit Aecvves.
n Poteſtate ſit. tunc enim eſſet poſtliminio reuerſus: vt S eo.l.in
bello.S manumittendo. contra. habet ergo poſtlimivt liber: vt C.eo l.
ſicut qua eſt contra. ſed non tam cit vt liber.AccVRS.
DE
RE MILITARI.
ſi Iles.CAAVS. Qui ſtererat cum principe: habita licentia
M reeedendi ſinon reuertitur non dieitur amodo abeſſe cau-
ſa reipublica.FRANe.
0 JAgit. vagando.vt non obſt. ſuprà qui.ex cau mal.qui mittun-
tur. S j. & fac.l. ſi cui. S tamdiu eo tit.
Mlnm s e as V, Deiſta mitun aut ſunt propria, aut
*N communia: & ſic pena aut propria eſt, aut communis.
& propriõ delictum militare eſt quod quis vti miles facit. 2. Se-
cundô dicit:miles ſi dat ſe cui non licet, id eſt deputat ſe, vt con-
Digeſtorum Liber xlix. Titxvj.
tur qualitate perſon.vt magnus miles grauius puniatur,
paruus. AcevRS.
ducendo agros, vel ſimilia inhibita militibus faciat, grauiter pu
nitur. 3. Tertiô dicit: Delictum proprium id eſt militare, auge-
e¬
quam
p Et perſecutio i. pœna. & eſt propria: vt j. hat l.& j. l. proxi.
ſtri ab hoſtibus captus, inde au-
fugit, & vel in vrbe Roma ita
eſt, vt neque in domini ſui pore-
ſtate ſitP, neque vlli ſeruiat: non-
dum poſtliminio rediſſe exiſti-
mandum * eſt.
DE RE MILITA-
R I .
TITVLVS XVI.
Iuribus captiuitatum & poſtliminiorum
nemo non videt proximam eſſe tracta-
tionem de re militari. id eſt diſciplina mi-
litari, & de delictis peeniſque militum.
CVIACIVS.
I. VLPIANVS libre ſexto ad
Edictum.
agit,
non videtur rei-
publice cauſa ab-
eſſe.
Enumerat militum delicta, vſque
adl. qui cum vno. & plana eſt li-
ter.
II. ARRIVS MENANDER
libro primo de re militari.
Ilitum delicta ſiue ad-
miſſa, aut propria ſunt, aut
cum cteris communia:vnde &
perſecutioPaut propria, aut com-
munis eſt. Proprium militare eſt
delictum, quod quis vri miles
admittit.
q Daret ſe militem cui non
licet, graue crimen habetur: &
augeturs, vt in cœteris deli-
ctis dignitate, gradu*, ſpecie
militiæ.
per totum.
qVti pro vt. Ace
r Dare. a pone ve
S.tit.j. l. poſtliminio ea
rent. & l potliminium..
ranfuge. . Vel ve; d
eoll qui cum. S j-ij, & iij
3. Vel largé, id eſt de-
putare. ad quod C.loca.
l milites. & lfi. & de con-
dict. ob ca . l. ſi militem.
& per totum hunc ti-
tulum.
ſ Augetur. ſcilicet
hoc crimen, vt det ſe
cui non licet, & quod
ſubiicit, vt in cæteris,
ſcilicet militaribus de-
lictis. 2. Vel die deli-
ctum militare, ſiue
proprium, augetur
qualitate perſone. ſicut
& communia varian-
tur qualitate perſo-
n c. illa tamen mi-
nuuntur:vt . de pœnl.
aut facta.S perſona hæc
augéntur, vt hic, &
arg. C. de epiſe. & cleril.
presbyteri. & fac. j.eodl.
non omnes, in prine.
t Gradu. nam tironi
parcitur:vt j. ol iij Sſi
plures.
Eſertorem. JCA-
D’nrtr il les d¬
lertor accuſatus corã
prſide, remittendus
eſt ad iudicem ſuum:
niſi graue ſit delictum.
tune enim ipſe praſes
puniet eum. Secundô
dicit qua poenæ poſ-
ſunt imponi. Tertiô
dicit quis ſit emanſor,
& quis ſit deſertor.
Quartô dicit, qui iuit
videre hoſtes contra
prohibitionem, ſine
dolo tamen, aut qui à
foſſato recedit, capite
punitur. Quintô dicit:
qui munus ſiue offi-
cium ſtationis reli-
quit: pro modo delicti
punitur. & ſtationis
officium habet miles
deputatus ad tuendam
popularium quietem: qui per ciuitatem diſeurrit ad ſciendum in
qua parte ciuitatis ſit rixa. Sextô dicit: qui non obedit pracepto
præſidis vel poreſtatis, pœna deſertoris tenetur.
Sr AD DIEM. J Dic caſum vt in glo. quae incipit, id eſt
die poſito, &c. Secundô dicit, miles qui certo tempore ſtetit,
emerito, id eſt ſtipendio priuatur. Tertiô dicit ſi plures milites
ſimul primipilum deſeruerint, & poſtea intra certum tempus re-
uerſi fuerint: dignitate priuati, in diuerſa loca mandantur. parci-
tur autem tironibus, niſi bis hoc admiſerint. IS QV1.Qui
ad hoſtes confugit, & rediit: ad beſtias damnatur, vel ad fur-
cam. & hoc in paganis. Item qui cœpit fugere ad hoſtes, ſi appre-
henſus fuit in via, capite punitur. ſi autem aliquis cum iret ad vil-
lam ſuam, captus eſt ab hoſtibus: inſpicitur ſi antea erat bonus
homo: vt ſic non ſit veriſimile quod ſtudiose fecerit ſe capi, &
parcitur ci & ſi redeat ab hoſtibus expleto tempore intra quo!
erat aſſumptus ad militiam: vt veteranus dicetur, & priuilegia
veteranorum habebit, & emerita accipiet.MILESJMiles qui
in bello arma amiſir illicité, vel ea alienauit, capite punitur:
hoc de rigore: ſed de æquitate militiam perdit. Item miles ſurri-
piens aliena arma, perdit militiam. Item miles qui duci belli non
obedit, aut eius mandata non ſeruat, capite punitur: licet bene ei
acciderit. Item miles qui agmen exceſſerit: vel fuſtibus caditur,
vel mutat militiam. Item qui vallum tranſcendit: aut per
murum
caſtra ingreditur capite punitur. Irem qui foſſam tranſilit, perdit
militiam-
(QV
,nA?.
exiſtimandu.
lIn hunc ta-
ctatum, Alez.
ab Alex lib.i.
Gen dier, cap.
12.
b Deliſti mi-
litare augetut
qualitate per-
lona.
c Perlone qua,
litate delicta
& poœnz va-
riantur.
a Retinemus
facilius à no-
bis quâm ab
aliis quaſita.
b Quod virtu-
te noſtra que-
(
& Ci d lab hoſtibus. & diyi ſupr.l ſi captiuus.S.j.
a J Redit. niſi prius aliduius noſtrum fuerit.
b Erat. ne ſit prœda duorum. Et ſic not. quodrfirmis. a oc-
cupata prius quam ſua propria ſeruantur er: & ita magis eſt b
meum quod per meam probitateim quro, quàm id quod per
anteceſſores. ad quod
S. de inter. & releg. l. iij.
ſiuimus, magis AcCVRS.
noſtrum eſt,
c Pace facta de primo
quam quod à pello ante ſecundum.
maioribug-ac-
ceptu nde
Poëta de vir-
tute loquens,
Et qua non fe-
eimus ipſ, vix
oa oſtra vooe
dRedderentur. facit
S.eo.l.in bello.s. facta &
de pactis.ll conuentionum.
AcCVRS.
Sl A.
SVS. Captus ab ho-
ſtibus, & reuerſus, ni-
hil potuit interim vſu-
capere, niſi per ſeruum
qui nomine peculiari
aliquid poſſediſſet: cõ
& eo modo, ſcilicet
per ſeruun ea igne
rans dominus vſuca-
pit. & hereditas capti
capto defuncto, & nõ-
dum nato poſthumo,
per talem ſeruum po-
teſt augeriFRANC.
e Vſucapere e J Potuisti ad hoce
poreſt qui in
oſtium pote-
ſtate eſt. ve in
dicitur.
Vſucapere
captiuus per
ſerunm ſuum S. l. in bello. S. factæ. &
quibus ex cau. ma. l. aitt
prator.S hi plane.
i Inſcientes. id eſt.
poteſt.
J. de regu iu. l qui in
ſeruituie. & j.l in bello..
Gloſſa preximis facta.
a Peculij nomine. L.t.
Sitem adquirimus.S. de
adquir poſſeſſ. CVIAC.
f Siatu. id eſt in ca-
puuitate.
g Ideoaliàs medio.
h Vſucapere dVt S.
de vſucap. l, iuſtoS fi &
e Vſucapere ignorantes e:vt & ſupr,
inſcij & igno- de vſucap.l.Labeo. & pro
rantes poſſu- emptore l.ij. S. Celſus. &
mus.
pro ſolu l. ij.
e Hereditas. ſcilicet
fHereditãs ca- capti. & ffac. ſuprà de
ptiui augeri
per,, ſeruun
ereditarium
poteſt.
vſucap.liuſto. Snondum.
& ſuprà eo. bona. pen.
& l.in bello. S.j.
Augeri per ſeruum
hereditarium. Vide ſeri-
pta ad l.9. Cod. depoſiti.
CVIAc.
IHereditarium. ſe-
cundum quoſdam lo-
quitur de inchoata an-
te captiuitatem domi-
ni. Nec ob Sde vſucap.
t¬
Imô ſi in bello captus, pace fa-
cta demum refugit, deinde reno-
uato bello capitur: poſtliminio
redit? ad eum à quo priore bello
captus erat t: ſi modô non con-
uenerit in pace, vt captiui red-
derentur d.
Captus ab hostibus, per ſe nihil
poteſt vſucapere: ſed per ſeruum
ſuum ſic ſi ſeruus aliquid poſſidet pe-
culiari nomine. & ponit ſimile in fin
leg.
XxIX.IDEM libro ſexto Pithanon à
Paulo epitomatorum.
Sa poſtliminio redſti: nihil
dum in hoſtium poteſtate fui-
ſti, vſucapere potuiſti S. PAVL.
Imô ſi quid ſeruus tuus peculij
nomine a dum in eo ſtatu i eſſes,
poſſederit: ideo é quoque tem-
pore vſucapere l poteris: quo-
niam eas res etiam inſcientes!
vſucapere ſolemus: & eo modo
etiam hereditas * nondum nato
poſthumo, aut nondum adita, au-
geri per ſeruum hereditarium l
ſolet.
Seruus captus abhoſtibus, licet in-
tr- fines populi Romani venerit, non
tamen intelligitur poſtliminio reuer-
ſus:niſi venerit in poteſtatem domini,
vel alicui ſeruiat. hoc dicit.
xx.IIEEM libro octaus Pithanon à
Paulo epitomatorum.
Sl id quod noſtrum hoſtes ce-
perunt, eius generis eſt, vt
poſtliminio redire poſſit: ſimul
atque ad nos redeundi cauſa pro-
fugit ab hoſtibus, & intra fines
imperij noſtri eſſe cœpit, poſtli-
minio rediſſe exiſtimandum eſt.
PAVL Imô cum ſeruus ciuis no-
Lf. S fin contra. quibus ob. in eo titu. l iuſte. S fi. vbi dicit inchoari. vnde
dic vt not.S. l. in bello S facta. 2. Vel ibi de hereditate non capti. hic
capti. AcCVRS.
Lid quod CASVS. Seruus meus captus ab hoſtibus, inde au-
fugit ſtatim cum extuit manum hoſtium, & intra fines no-
ſtros venit, dicitur poſtliminio reuerſus. ſed Paulus contra. ſi
enim ſeruus meus captus ab hoſtibus fugit abeis, & iuit Romam,
neque ſub poteſtare mea domini ſit, neque vlli ſeruiat: non dici-
tur reuerſus poſtlimini FRANc.
mJ Redire nam aliqua ſunt quæ non poſſunt:vt SL-iij. & l poſtli-
miun ſ a & aias ie uliss nnnuleis legib huius tit Aecvves.
n Poteſtate ſit. tunc enim eſſet poſtliminio reuerſus: vt S eo.l.in
bello.S manumittendo. contra. habet ergo poſtlimivt liber: vt C.eo l.
ſicut qua eſt contra. ſed non tam cit vt liber.AccVRS.
DE
RE MILITARI.
ſi Iles.CAAVS. Qui ſtererat cum principe: habita licentia
M reeedendi ſinon reuertitur non dieitur amodo abeſſe cau-
ſa reipublica.FRANe.
0 JAgit. vagando.vt non obſt. ſuprà qui.ex cau mal.qui mittun-
tur. S j. & fac.l. ſi cui. S tamdiu eo tit.
Mlnm s e as V, Deiſta mitun aut ſunt propria, aut
*N communia: & ſic pena aut propria eſt, aut communis.
& propriõ delictum militare eſt quod quis vti miles facit. 2. Se-
cundô dicit:miles ſi dat ſe cui non licet, id eſt deputat ſe, vt con-
Digeſtorum Liber xlix. Titxvj.
tur qualitate perſon.vt magnus miles grauius puniatur,
paruus. AcevRS.
ducendo agros, vel ſimilia inhibita militibus faciat, grauiter pu
nitur. 3. Tertiô dicit: Delictum proprium id eſt militare, auge-
e¬
quam
p Et perſecutio i. pœna. & eſt propria: vt j. hat l.& j. l. proxi.
ſtri ab hoſtibus captus, inde au-
fugit, & vel in vrbe Roma ita
eſt, vt neque in domini ſui pore-
ſtate ſitP, neque vlli ſeruiat: non-
dum poſtliminio rediſſe exiſti-
mandum * eſt.
DE RE MILITA-
R I .
TITVLVS XVI.
Iuribus captiuitatum & poſtliminiorum
nemo non videt proximam eſſe tracta-
tionem de re militari. id eſt diſciplina mi-
litari, & de delictis peeniſque militum.
CVIACIVS.
I. VLPIANVS libre ſexto ad
Edictum.
agit,
non videtur rei-
publice cauſa ab-
eſſe.
Enumerat militum delicta, vſque
adl. qui cum vno. & plana eſt li-
ter.
II. ARRIVS MENANDER
libro primo de re militari.
Ilitum delicta ſiue ad-
miſſa, aut propria ſunt, aut
cum cteris communia:vnde &
perſecutioPaut propria, aut com-
munis eſt. Proprium militare eſt
delictum, quod quis vri miles
admittit.
q Daret ſe militem cui non
licet, graue crimen habetur: &
augeturs, vt in cœteris deli-
ctis dignitate, gradu*, ſpecie
militiæ.
per totum.
qVti pro vt. Ace
r Dare. a pone ve
S.tit.j. l. poſtliminio ea
rent. & l potliminium..
ranfuge. . Vel ve; d
eoll qui cum. S j-ij, & iij
3. Vel largé, id eſt de-
putare. ad quod C.loca.
l milites. & lfi. & de con-
dict. ob ca . l. ſi militem.
& per totum hunc ti-
tulum.
ſ Augetur. ſcilicet
hoc crimen, vt det ſe
cui non licet, & quod
ſubiicit, vt in cæteris,
ſcilicet militaribus de-
lictis. 2. Vel die deli-
ctum militare, ſiue
proprium, augetur
qualitate perſone. ſicut
& communia varian-
tur qualitate perſo-
n c. illa tamen mi-
nuuntur:vt . de pœnl.
aut facta.S perſona hæc
augéntur, vt hic, &
arg. C. de epiſe. & cleril.
presbyteri. & fac. j.eodl.
non omnes, in prine.
t Gradu. nam tironi
parcitur:vt j. ol iij Sſi
plures.
Eſertorem. JCA-
D’nrtr il les d¬
lertor accuſatus corã
prſide, remittendus
eſt ad iudicem ſuum:
niſi graue ſit delictum.
tune enim ipſe praſes
puniet eum. Secundô
dicit qua poenæ poſ-
ſunt imponi. Tertiô
dicit quis ſit emanſor,
& quis ſit deſertor.
Quartô dicit, qui iuit
videre hoſtes contra
prohibitionem, ſine
dolo tamen, aut qui à
foſſato recedit, capite
punitur. Quintô dicit:
qui munus ſiue offi-
cium ſtationis reli-
quit: pro modo delicti
punitur. & ſtationis
officium habet miles
deputatus ad tuendam
popularium quietem: qui per ciuitatem diſeurrit ad ſciendum in
qua parte ciuitatis ſit rixa. Sextô dicit: qui non obedit pracepto
præſidis vel poreſtatis, pœna deſertoris tenetur.
Sr AD DIEM. J Dic caſum vt in glo. quae incipit, id eſt
die poſito, &c. Secundô dicit, miles qui certo tempore ſtetit,
emerito, id eſt ſtipendio priuatur. Tertiô dicit ſi plures milites
ſimul primipilum deſeruerint, & poſtea intra certum tempus re-
uerſi fuerint: dignitate priuati, in diuerſa loca mandantur. parci-
tur autem tironibus, niſi bis hoc admiſerint. IS QV1.Qui
ad hoſtes confugit, & rediit: ad beſtias damnatur, vel ad fur-
cam. & hoc in paganis. Item qui cœpit fugere ad hoſtes, ſi appre-
henſus fuit in via, capite punitur. ſi autem aliquis cum iret ad vil-
lam ſuam, captus eſt ab hoſtibus: inſpicitur ſi antea erat bonus
homo: vt ſic non ſit veriſimile quod ſtudiose fecerit ſe capi, &
parcitur ci & ſi redeat ab hoſtibus expleto tempore intra quo!
erat aſſumptus ad militiam: vt veteranus dicetur, & priuilegia
veteranorum habebit, & emerita accipiet.MILESJMiles qui
in bello arma amiſir illicité, vel ea alienauit, capite punitur:
hoc de rigore: ſed de æquitate militiam perdit. Item miles ſurri-
piens aliena arma, perdit militiam. Item miles qui duci belli non
obedit, aut eius mandata non ſeruat, capite punitur: licet bene ei
acciderit. Item miles qui agmen exceſſerit: vel fuſtibus caditur,
vel mutat militiam. Item qui vallum tranſcendit: aut per
murum
caſtra ingreditur capite punitur. Irem qui foſſam tranſilit, perdit
militiam-
(QV
,nA?.
exiſtimandu.
lIn hunc ta-
ctatum, Alez.
ab Alex lib.i.
Gen dier, cap.
12.
b Deliſti mi-
litare augetut
qualitate per-
lona.
c Perlone qua,
litate delicta
& poœnz va-
riantur.