Sztuka Ameryki Łacińskiej (3.2013)

158 CARLOS DIMEO



a szaleñstwem. Ukazany swiat jest przepojony religijnością, magia, przesądami.
W obrazowaniu ważne jest ukazanie rzeczywistości w ujęciu podwójnej per-
spektywy, w dziełach odnajdujemy plany dwuwymiarowe i trójwymiarowe za-
mknięte w jednym przedstawieniu. Poetyka plastyczna Bárbaro Rivasa to ele-
menty sprzeczne, nieprzystawalne prima facie, mające jednakże w swej istocie
elementy rudymentarne zakorzenione w wyobraźni ludowej, wierzeniach re-
ligijnych itp. Świat, będący mieszaniną elementów, staje się swoistym mety-
sażem, wyrażony zostaje prostotą prymitywizmu w kontekście wynajdywania
i opowiadania o nowych światach i doświadczeniach. Artykuł ma na celu nie
tylko wyjaśnienie, w jaki sposób wenezuelski artysta wyobraża sobie i planu-
je sztukę, lecz także jaki był jego stosunek do elementów ludowych i lokalnych
w Wenezueli, które następnie rozprzestrzeniły się na całą Amerykę Łacińską
jako formy artystycznego wyrazu.