140 Αλεξανδρινά όοτέϊνα ανάγλυφα- ύπο 'Ά.
Ξνγγοπούλον.
ΑΕ 1915
περίπου, είναι τεταμμέναι, επ' αύτών δε πίπτουσι αύτη ή νηρηίς ϊχει ήδη λάβει τον καρπόν έκ τοΟ
τά άκρα τοΟ τοξοειδοΟς πέπλου, δ δποΐος κόλπου- κανίστρου του τρίτωνος, δστίς αναχωρεί στρέφων
ται όπισθεν της κεφαλής. ΈπΙ της όπισθίας οψέως την κεφαλήν προς αυτήν 5).
του* πλακιοίου διασώζεται άκόμη ή κολλητική ού-
σία οι ης συνεκρατειτο το αναγλυ.οον επι του επί-
πλου το όποιον έκόσμεί (εϊκ. 4).
.Κ». 4.
Είκ. 5.
Τεχνικώς το δεύτερον τοΟτο άνάγλυφον τοΟ ημε-
τέρου μουσείου είναι πολύ τελειότερον τοΟ προη-
γουμένου. Έν ώ εις το πρώτον αί λεπτομέρεια»,
καΐ τά περιγράμματα τείνουσι νά οηλωθώσι δι α-
πλών έγχαράκτων γραμμών, εις το δεύτερον κυ-
ριαρχεί το άνάγλυφον και ή στρογγυλότης- Έν
γένει δε εις το πρώτον παρατηρείται μεγάλη ςη-
ρότης γραμμών, ήτις εις το δεύτερον δεν είναι διό-
λου αισθητή, άντικαθιστωμένη ύπο εξαιρετικής
Μολονότι έκ ποώτης όψεως ή παοάστασις αύτη , ,
" ' Τ '. » ' απαλοτητος και πλαστικότητας.
μαίνεται διατ-οοετική της προηγουμένης, βαΟυτέρα .Ττ , «, ο « <ν> ϊ.,ί»,ΛΛ>.
γ ι ι ι π ι , V παραστασις -.ης νηρηιοος, ης ουο οιαφορα
έίέτασις αυτής αναγκάζει ήα,ας νά παραοενΟώμεν, » , , , , ,
* ^ 1 · " ' " παραοειγματα κατε/ει το ημετερον μουσειον, είναι
ό'τι και αύτη κατάγεται έκ τοΟ αύτοΰ ή παραπλη- , ~ __ει ~ *
11 , μ"* των μάλιστα συ/νων μεταςυ των μι/.ρων του-
σι'ου τύπου έξ ου και ή προηγουμένη παράστασις. .. , ΛΛ·τ * „~ιΛΛ„*
* ' γ ί ι γ ι των αναγλυοων. Με διαφόρους παραΛΛαγα, την
Έάν παραβάλλη τις το ύπο μελέτην άνάγλυφον 0, , , ...,λ,,;,^
« · * ~ 1 11 ρΛεποαεν συ/νοτατα απεικονι^ομενην.
προς £ν τοιούτον του μουσείου Αλεξανδρείας Οά §, ^ δσχο0 χ(χ1 έλεφαντόστου παρα-
παρατηρηση, ότι μεταξύ τών δύο τούτων έργων στάσεων> ών £ν τών καλλίτέρων παραδειγμάτων
μεγάλη υπάρχει σχέσις.ϊό άνάγλυφον όέ της Αλε- ^ ή ή παρ{στωμένγ] έπ> ^ τών έξ έλέ-
ξανδρείας άνήκει εις τύπον πιθανότατα, ώς νομίζω, ^ άλεξανδρινων πλακών τών προσηλωμένων
προελθόντα εκ του άρνικοΟ εκείνου τύπου ες ού ,' , „ „ ^ « . λ.:· ~, ;..,/■..„,'„, του·
ι ι /- £7ΐΐ του ααοωνος τ/]ς /.α^ο^ι/.^, ^.//.ΛΓ,σια, ιου
πάσαι αί παραστάσεις αύται προέκυψαν, ίσως δε Αϊχ-Ια-οϊιαρβίΐθ 2, εύρίσκομεν τήν παράστασιν
άποτελοΟντα και συνένειαν έκείνου καθ όσον έν ...... ι ;
2 βίηη/βοιοβΜ, Ηβΐίβηιβίΐδοΐιβ ιαηά Ιίορίιβοΐιβ ΚυηβΙ ε.
1 Βίτζνβου,ΒΜ, Ηβΐίβηΐβίΐβοΐιβ αηά Ιίορίϊβοΐιβ Κηηβί, 5. σ·λ. 48 χΙ. Όμβί»ς 81νζνϋοη>Βΐοί, Όβν Όοπι ζη Α3οίιβη.
Ινθ" άν. πίν. Ι-ΙΙ Ν° 2043. ίβίρζί§ 1904 α. 5 χέ..
Ξνγγοπούλον.
ΑΕ 1915
περίπου, είναι τεταμμέναι, επ' αύτών δε πίπτουσι αύτη ή νηρηίς ϊχει ήδη λάβει τον καρπόν έκ τοΟ
τά άκρα τοΟ τοξοειδοΟς πέπλου, δ δποΐος κόλπου- κανίστρου του τρίτωνος, δστίς αναχωρεί στρέφων
ται όπισθεν της κεφαλής. ΈπΙ της όπισθίας οψέως την κεφαλήν προς αυτήν 5).
του* πλακιοίου διασώζεται άκόμη ή κολλητική ού-
σία οι ης συνεκρατειτο το αναγλυ.οον επι του επί-
πλου το όποιον έκόσμεί (εϊκ. 4).
.Κ». 4.
Είκ. 5.
Τεχνικώς το δεύτερον τοΟτο άνάγλυφον τοΟ ημε-
τέρου μουσείου είναι πολύ τελειότερον τοΟ προη-
γουμένου. Έν ώ εις το πρώτον αί λεπτομέρεια»,
καΐ τά περιγράμματα τείνουσι νά οηλωθώσι δι α-
πλών έγχαράκτων γραμμών, εις το δεύτερον κυ-
ριαρχεί το άνάγλυφον και ή στρογγυλότης- Έν
γένει δε εις το πρώτον παρατηρείται μεγάλη ςη-
ρότης γραμμών, ήτις εις το δεύτερον δεν είναι διό-
λου αισθητή, άντικαθιστωμένη ύπο εξαιρετικής
Μολονότι έκ ποώτης όψεως ή παοάστασις αύτη , ,
" ' Τ '. » ' απαλοτητος και πλαστικότητας.
μαίνεται διατ-οοετική της προηγουμένης, βαΟυτέρα .Ττ , «, ο « <ν> ϊ.,ί»,ΛΛ>.
γ ι ι ι π ι , V παραστασις -.ης νηρηιοος, ης ουο οιαφορα
έίέτασις αυτής αναγκάζει ήα,ας νά παραοενΟώμεν, » , , , , ,
* ^ 1 · " ' " παραοειγματα κατε/ει το ημετερον μουσειον, είναι
ό'τι και αύτη κατάγεται έκ τοΟ αύτοΰ ή παραπλη- , ~ __ει ~ *
11 , μ"* των μάλιστα συ/νων μεταςυ των μι/.ρων του-
σι'ου τύπου έξ ου και ή προηγουμένη παράστασις. .. , ΛΛ·τ * „~ιΛΛ„*
* ' γ ί ι γ ι των αναγλυοων. Με διαφόρους παραΛΛαγα, την
Έάν παραβάλλη τις το ύπο μελέτην άνάγλυφον 0, , , ...,λ,,;,^
« · * ~ 1 11 ρΛεποαεν συ/νοτατα απεικονι^ομενην.
προς £ν τοιούτον του μουσείου Αλεξανδρείας Οά §, ^ δσχο0 χ(χ1 έλεφαντόστου παρα-
παρατηρηση, ότι μεταξύ τών δύο τούτων έργων στάσεων> ών £ν τών καλλίτέρων παραδειγμάτων
μεγάλη υπάρχει σχέσις.ϊό άνάγλυφον όέ της Αλε- ^ ή ή παρ{στωμένγ] έπ> ^ τών έξ έλέ-
ξανδρείας άνήκει εις τύπον πιθανότατα, ώς νομίζω, ^ άλεξανδρινων πλακών τών προσηλωμένων
προελθόντα εκ του άρνικοΟ εκείνου τύπου ες ού ,' , „ „ ^ « . λ.:· ~, ;..,/■..„,'„, του·
ι ι /- £7ΐΐ του ααοωνος τ/]ς /.α^ο^ι/.^, ^.//.ΛΓ,σια, ιου
πάσαι αί παραστάσεις αύται προέκυψαν, ίσως δε Αϊχ-Ια-οϊιαρβίΐθ 2, εύρίσκομεν τήν παράστασιν
άποτελοΟντα και συνένειαν έκείνου καθ όσον έν ...... ι ;
2 βίηη/βοιοβΜ, Ηβΐίβηιβίΐδοΐιβ ιαηά Ιίορίιβοΐιβ ΚυηβΙ ε.
1 Βίτζνβου,ΒΜ, Ηβΐίβηΐβίΐβοΐιβ αηά Ιίορίϊβοΐιβ Κηηβί, 5. σ·λ. 48 χΙ. Όμβί»ς 81νζνϋοη>Βΐοί, Όβν Όοπι ζη Α3οίιβη.
Ινθ" άν. πίν. Ι-ΙΙ Ν° 2043. ίβίρζί§ 1904 α. 5 χέ..