DOI Artikel:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14278#0022
10 θεσσαλικοί έπιγραφαί' νπδ Ά. Άρβανιτοπούλου.
ΑΕ 1917
περαίνομεν ότι αί απελευθερώσεις αύται έτελέσθη- τής έμπροσθεν έδρας, έν ει/.. 3 έμα>ανής, είναι
σαν επί των αΰτών τη Δ αρχόντων. II Καρπώ νεωτερικός' 6 όλος κίων και ή παραστάς ήτο όρα-
συνάγεται άσοαλώς εξ ΰπολειφθέντων ιχνών. Αιά το; ελευθέρως και άΐίο των τεσσάρων έδρών.
της περιφράσεως οί περί δηλοϋται ό ελευθερωτής Διότι εφερεν έπιγραφάς και έπι των τεσσάρων
και οί νόμιμοι συγκύριοι, οντες μέλη της οίκογε- κάθετων έδρών, μετά δέ την κατάρριψιν του κτί-
νείας αύτοΟ. Του πατρός τοΟ Ήρακλείδον διακρί- σματος και του κίονος έχαράχθη και πέμπτη επί
νονται τα δύο πρώτα γράμματα ΡΙ (ούχί Ρ-|) και της επάνω επιφάνειας" έπι τής έμπροσθεν πλατείας
τά §ύο προτελευταία ΟΟ ή ΟΟ' μετά τά ούο έδρας α έχαράχθη το Οπ' αριθ. 304 ψήφισμα,
πρώτα ϋπάρχουσιν ίχνη ούο ή τριών γραμμάτων μετρίως βαθέως κα'ι σχεδόν επιμελώς, δια λίαν
ΔΙΚ ή ΛΙΚ ή ΑΝ, έςών ούδέν σύνηθες ούο' εύληπτον μικρών και πυκνών γραμμάτων, άτινα πολλαχοΟ,
όνομα σχηματίζεται ( Ριανοΰ;). Ό έν στ. "21 κατά το μέσον μάλιστα, άπετρίβησαν ύψ. αϋτών
απελεύθερος είναι πιθανώτατα Εντνχος. Οί ο' ελευ- 0007-0012, διάστιχ. 0004* έπ'ι της όπισθεν
θερωταί, πατήρ καϊ υίός, άπαντώσιν έν άριθ. 314" επιφανείας φαίνεται ό'τι ύπήρχεν όμοία έπιγραφή,
339, οπόθεν συνεπληρώσαμεν τά άνω, άπιδόντες ήτις, έπι μακρόν χρόνον πατουμένη, άπετρίβη τε-
καί εις τάς απαιτήσεις του /ώρου. λείως, μηδενός ύπολειφθέντος ίχνους ούτως, ώστε
νά άμφιβάλλη τις, άν όντως είχέ ::οτε επιγραφή·
έπ'ι της δε:ιάς στενής έδρας β έχαράχθη ή ύπ'
ΆρίΦ. 304-307 (είκ. 3-6 ΜΕ 120). Σπόν- άριθ. 303 ίπιγραφή, άοαθώς και σχεδόν καλώς·
δυλος παραστάδος παραλληλεπίπεδος, μαρμάρου δψ. γραμμ. 001 -001/, διάστιχ. 0000 έπ'ι της
ύπομέλανος κρυσταλλικού, κάτω μόνον έλλείπων αριστεράς γ ή ύπ άριθ. 306 ύπό τριών τεχνιτών
ούχί πολύ, κα'ι άνω αριστερά ί/.ανώς άποκοπείς' Α-Β-Ι,τά πολλά βαθέως καϊ καλώς· ύψ. γραμμ.
έπι του μέσου τής έπάνο; έπιφανείας διατηρείται 0 012-0 02, διάστιχ. 0005-0008" έπ'ι δετής
βαθύς, τετράγωνος τάρμος προς γόμφωσιν σιδήρου έπάνω έπιφανείας δ ή ύπ άριθ. 307 ύπο δύο τε-
καί έπίθεσιν δι' εγχύσεως μολύβδου έτερου όμοιου χνιτών Α-β, τά πολλά βαθέως καϊ έσχάτως άμε-
λίθου· ό μικρός κυκλοτερής τόρμος επί του μέσου λώς· ύψ. γραμμ. 0004-0015, διάστιχ. 0003.
304 (είκών 3)
Χυρετιέων] ο[ί τ]αγο[ί κ]α[ί ή ιτ]όλις, Όλοσσο[νί-
ων τοις ταγ]οΐς κα[ί] τή πόλει χα[ίρ]ειν άπεστ[άλ-
καμε]ν π[ρ]ός ΰμας πρεσ[β]ευ[τά]ς, Άντίσκ[ω]ν[α
Μελ]ανθίου, [Ά]λέξανδ[ρ]ο[ν Μ]ονί[μ]ου, Άσκληπ[ι]ά[δ]η[ν
5 Λεω]νί[δ]ου, το[ύ]ς άποδώσοντ[«]ς ΰ[μϊ]ν, ας [το ψ]ήφισ[μα έ-
χει τ]ιμ[ά]ς Έπίνω Σ[α>]π[άτ]ρου, [τ]ώ υμετέ[ρωι π]ο[λ]ίτη[ι,
α[ύτ]ώ τ[ε κ]αΙ έκγ[όν]οις, καϊ. πα[ρ]ακαλέσοντας πε[ρι ών
ε]χουσι [τ]άς έντο[λ]άς· ΰ[μ]εΐς ο[υν κ]αλώς ποή[σε]τ[ε τους
τε [πρ]ε[σβε]υτάς άποδε[ξ]άμενοι φ[ιλοφρό]νως [κ]α[ϊ
10 κα]τ[ακ|ο[λ]ουθήσαντες τοις π[α]ρακα[λ]ουμέ[ν]ο[ι]ς ύφ' α[ύ-
τ]ώ[ν]. νΕρρωσθ[ε]. [Στρ]α[τ]ηγοϋ[ντ]ος Θαυμ[ί]ου [τ]ο[ϋ Κ]ύ[φο]υ [Όλ]οσ[σονί-
ο[υ, ίερ]έ[ως δέ τ]οΰ ,Ασκλ[η];ιιο[ΰ έν] Χ[υ]ρε[τίαις Ά]λεξάνδρο [υ] το[ΰ
Μ]ο[νί]μου- [τ]«γευόντων Φι[λί]π[που] τοΰ [Βουλ]ίω[ν]ο[ς, ,Α]ρ[χ]ίπ-
[π]ο[υ τ]οϋ [Δι]οδ[ώ]ρου, Πολυ[ξέν]ο[υ τοΰ Λυσ]ιμ[άχ]ου· [ιιη]νό[ς
16 Αρτε]μ[ι]σίο[υ] τετράδι- έχ[λη]σ[ίας] ο[ΰ]σ[ης] έ[ν]νόμου, έν [ήι
και, τά άρ]χοσ[τάσ]ια σ[υντ]ε[λεΐ]τ[α]ι· [πρ]ο[στα]τοϋντο[ς] τής £[χλη-
σίας] Φι[λίπ]πο[υ το]ϋ [Β]ο[υ]λί[ων]ο[ς· συ]μπαρόντ[ων κ]αι [τ]ών έ[|ε-
τ]α[σ]τών Κλέων[ο]ς τοΰ Λυσι[μάχ]ου, ["Α]ρ[μοδί]ου του Λεω-
ΑΕ 1917
περαίνομεν ότι αί απελευθερώσεις αύται έτελέσθη- τής έμπροσθεν έδρας, έν ει/.. 3 έμα>ανής, είναι
σαν επί των αΰτών τη Δ αρχόντων. II Καρπώ νεωτερικός' 6 όλος κίων και ή παραστάς ήτο όρα-
συνάγεται άσοαλώς εξ ΰπολειφθέντων ιχνών. Αιά το; ελευθέρως και άΐίο των τεσσάρων έδρών.
της περιφράσεως οί περί δηλοϋται ό ελευθερωτής Διότι εφερεν έπιγραφάς και έπι των τεσσάρων
και οί νόμιμοι συγκύριοι, οντες μέλη της οίκογε- κάθετων έδρών, μετά δέ την κατάρριψιν του κτί-
νείας αύτοΟ. Του πατρός τοΟ Ήρακλείδον διακρί- σματος και του κίονος έχαράχθη και πέμπτη επί
νονται τα δύο πρώτα γράμματα ΡΙ (ούχί Ρ-|) και της επάνω επιφάνειας" έπι τής έμπροσθεν πλατείας
τά §ύο προτελευταία ΟΟ ή ΟΟ' μετά τά ούο έδρας α έχαράχθη το Οπ' αριθ. 304 ψήφισμα,
πρώτα ϋπάρχουσιν ίχνη ούο ή τριών γραμμάτων μετρίως βαθέως κα'ι σχεδόν επιμελώς, δια λίαν
ΔΙΚ ή ΛΙΚ ή ΑΝ, έςών ούδέν σύνηθες ούο' εύληπτον μικρών και πυκνών γραμμάτων, άτινα πολλαχοΟ,
όνομα σχηματίζεται ( Ριανοΰ;). Ό έν στ. "21 κατά το μέσον μάλιστα, άπετρίβησαν ύψ. αϋτών
απελεύθερος είναι πιθανώτατα Εντνχος. Οί ο' ελευ- 0007-0012, διάστιχ. 0004* έπ'ι της όπισθεν
θερωταί, πατήρ καϊ υίός, άπαντώσιν έν άριθ. 314" επιφανείας φαίνεται ό'τι ύπήρχεν όμοία έπιγραφή,
339, οπόθεν συνεπληρώσαμεν τά άνω, άπιδόντες ήτις, έπι μακρόν χρόνον πατουμένη, άπετρίβη τε-
καί εις τάς απαιτήσεις του /ώρου. λείως, μηδενός ύπολειφθέντος ίχνους ούτως, ώστε
νά άμφιβάλλη τις, άν όντως είχέ ::οτε επιγραφή·
έπ'ι της δε:ιάς στενής έδρας β έχαράχθη ή ύπ'
ΆρίΦ. 304-307 (είκ. 3-6 ΜΕ 120). Σπόν- άριθ. 303 ίπιγραφή, άοαθώς και σχεδόν καλώς·
δυλος παραστάδος παραλληλεπίπεδος, μαρμάρου δψ. γραμμ. 001 -001/, διάστιχ. 0000 έπ'ι της
ύπομέλανος κρυσταλλικού, κάτω μόνον έλλείπων αριστεράς γ ή ύπ άριθ. 306 ύπό τριών τεχνιτών
ούχί πολύ, κα'ι άνω αριστερά ί/.ανώς άποκοπείς' Α-Β-Ι,τά πολλά βαθέως καϊ καλώς· ύψ. γραμμ.
έπι του μέσου τής έπάνο; έπιφανείας διατηρείται 0 012-0 02, διάστιχ. 0005-0008" έπ'ι δετής
βαθύς, τετράγωνος τάρμος προς γόμφωσιν σιδήρου έπάνω έπιφανείας δ ή ύπ άριθ. 307 ύπο δύο τε-
καί έπίθεσιν δι' εγχύσεως μολύβδου έτερου όμοιου χνιτών Α-β, τά πολλά βαθέως καϊ έσχάτως άμε-
λίθου· ό μικρός κυκλοτερής τόρμος επί του μέσου λώς· ύψ. γραμμ. 0004-0015, διάστιχ. 0003.
304 (είκών 3)
Χυρετιέων] ο[ί τ]αγο[ί κ]α[ί ή ιτ]όλις, Όλοσσο[νί-
ων τοις ταγ]οΐς κα[ί] τή πόλει χα[ίρ]ειν άπεστ[άλ-
καμε]ν π[ρ]ός ΰμας πρεσ[β]ευ[τά]ς, Άντίσκ[ω]ν[α
Μελ]ανθίου, [Ά]λέξανδ[ρ]ο[ν Μ]ονί[μ]ου, Άσκληπ[ι]ά[δ]η[ν
5 Λεω]νί[δ]ου, το[ύ]ς άποδώσοντ[«]ς ΰ[μϊ]ν, ας [το ψ]ήφισ[μα έ-
χει τ]ιμ[ά]ς Έπίνω Σ[α>]π[άτ]ρου, [τ]ώ υμετέ[ρωι π]ο[λ]ίτη[ι,
α[ύτ]ώ τ[ε κ]αΙ έκγ[όν]οις, καϊ. πα[ρ]ακαλέσοντας πε[ρι ών
ε]χουσι [τ]άς έντο[λ]άς· ΰ[μ]εΐς ο[υν κ]αλώς ποή[σε]τ[ε τους
τε [πρ]ε[σβε]υτάς άποδε[ξ]άμενοι φ[ιλοφρό]νως [κ]α[ϊ
10 κα]τ[ακ|ο[λ]ουθήσαντες τοις π[α]ρακα[λ]ουμέ[ν]ο[ι]ς ύφ' α[ύ-
τ]ώ[ν]. νΕρρωσθ[ε]. [Στρ]α[τ]ηγοϋ[ντ]ος Θαυμ[ί]ου [τ]ο[ϋ Κ]ύ[φο]υ [Όλ]οσ[σονί-
ο[υ, ίερ]έ[ως δέ τ]οΰ ,Ασκλ[η];ιιο[ΰ έν] Χ[υ]ρε[τίαις Ά]λεξάνδρο [υ] το[ΰ
Μ]ο[νί]μου- [τ]«γευόντων Φι[λί]π[που] τοΰ [Βουλ]ίω[ν]ο[ς, ,Α]ρ[χ]ίπ-
[π]ο[υ τ]οϋ [Δι]οδ[ώ]ρου, Πολυ[ξέν]ο[υ τοΰ Λυσ]ιμ[άχ]ου· [ιιη]νό[ς
16 Αρτε]μ[ι]σίο[υ] τετράδι- έχ[λη]σ[ίας] ο[ΰ]σ[ης] έ[ν]νόμου, έν [ήι
και, τά άρ]χοσ[τάσ]ια σ[υντ]ε[λεΐ]τ[α]ι· [πρ]ο[στα]τοϋντο[ς] τής £[χλη-
σίας] Φι[λίπ]πο[υ το]ϋ [Β]ο[υ]λί[ων]ο[ς· συ]μπαρόντ[ων κ]αι [τ]ών έ[|ε-
τ]α[σ]τών Κλέων[ο]ς τοΰ Λυσι[μάχ]ου, ["Α]ρ[μοδί]ου του Λεω-