ΑΕ 1917
4-ΟΙΚΟΝΑΠΑ0ΤΡΑΠΤΟΝΤΑΘΥΧΑΡΙΝ6ΜΘΑΚεΝ
δηματοκαικο0μη06καιαγλαιηνπορ6πα0
αν
ΔΟΥΜ6ΤΙΟ0Π6ΡΐπΥ0ΤΟ0ΑΜωΜΗΤωΝΙ€ΡΗωΝ
ΑΡΧΙ6Ρ€ΥΟΠΑΝΑΡΙΟΤΟΟΟΛΗθπΑΤΡΗΟΜ6ΓΑφ6
μεν μήκος ταύτη: ξΊνε 1 92, το δέ πλ. Ο 49, εχει κος εινε το έν τώ ήμικυκλίω προς Ν, ίπου ή πτέρυξ
δέ ώοε: αύτη άπολήγει εις άγ>4(ϊα, ή; ή κατακόρυφος επί της
ύποτεινούσης το τόξον αύτη; άκτ'ις (το βέλος) εΐνε
θα 2,10 (είχ. 121). Κν τω ήμικυκλίω τούτω τμήματι
του δαπέδου παρίστανται εύΟυς μ,έν παρά τά χρά-
σπεδα τοΟ τοί/ου όιπιδοειδώς διατεταγμένοι εννέα
γον ταω μετ' άναπεπταμένου εις τέλειον κύχλον πτε-
ρώματος ιστάμενοι -άντες ύπο άψΐδας στηριζομέ-
+ οίκον απαστράπτοντα 9((εο))ϋ χάριν ένθα κ((αί)) ένθα νας έπί κιονίσκων, ώστε έκαστος ταώς ί'σταται ύπο
δήματο και κόσμησε και άγλαΐην πόρε πάσαν μίαν άψΐδα, ένώ κάτωθεν τών ποδών αύτου -ληροϊ
Δουμέτιος περίπυστος άμωμήτων ίερήων το κενόν κλάδος φυτοΟ άνευ φύλλων εν δέ ταΤς
άρχιερεύς πανάριστος, δλης πάτρης μέγα φένγο[ς. γωνίαις άνωθεν μεταξύ τών τόξων τών αψίδων Απει-
κονίζονται έναλλάξ πτηνά καΐ φυτά (είχ. 18-19).
Λιά της έπιγραφής ταύτης διαπιστοΟται το τρί- Γό τττέρωμα τών ταών είνε έςό/ως άρμονικόν, ό δέ
τον ήδη ότι ιδρυτής και διακοσμητής του λαμπρό- καλλιτέχνης εγνω μετά μοναδικής τέχνης νά συν-
τάτου τούτου ναοΰ ήν ό άρχιερεύς Λουμέτιος. ουάση τους χρωματισμούς, ποικίλλων τούτους
Άλλ'ή κορωνϊςτών ψηφιδωτών του όλου νάρθη- αμα,*ώστε}ό οφθαλμός τοΟ θεατού νά καταθέλγηται
18: ϊν τφ μέσο) άμφορενς. ί'ΐ οδ έχφύεται διαχλαδονμενον έχατέρω&εν χα'ι άνω χλήμα αμπέλου μετα βοτρνων.
ον ραμφίζονοι πτηνά.
4-ΟΙΚΟΝΑΠΑ0ΤΡΑΠΤΟΝΤΑΘΥΧΑΡΙΝ6ΜΘΑΚεΝ
δηματοκαικο0μη06καιαγλαιηνπορ6πα0
αν
ΔΟΥΜ6ΤΙΟ0Π6ΡΐπΥ0ΤΟ0ΑΜωΜΗΤωΝΙ€ΡΗωΝ
ΑΡΧΙ6Ρ€ΥΟΠΑΝΑΡΙΟΤΟΟΟΛΗθπΑΤΡΗΟΜ6ΓΑφ6
μεν μήκος ταύτη: ξΊνε 1 92, το δέ πλ. Ο 49, εχει κος εινε το έν τώ ήμικυκλίω προς Ν, ίπου ή πτέρυξ
δέ ώοε: αύτη άπολήγει εις άγ>4(ϊα, ή; ή κατακόρυφος επί της
ύποτεινούσης το τόξον αύτη; άκτ'ις (το βέλος) εΐνε
θα 2,10 (είχ. 121). Κν τω ήμικυκλίω τούτω τμήματι
του δαπέδου παρίστανται εύΟυς μ,έν παρά τά χρά-
σπεδα τοΟ τοί/ου όιπιδοειδώς διατεταγμένοι εννέα
γον ταω μετ' άναπεπταμένου εις τέλειον κύχλον πτε-
ρώματος ιστάμενοι -άντες ύπο άψΐδας στηριζομέ-
+ οίκον απαστράπτοντα 9((εο))ϋ χάριν ένθα κ((αί)) ένθα νας έπί κιονίσκων, ώστε έκαστος ταώς ί'σταται ύπο
δήματο και κόσμησε και άγλαΐην πόρε πάσαν μίαν άψΐδα, ένώ κάτωθεν τών ποδών αύτου -ληροϊ
Δουμέτιος περίπυστος άμωμήτων ίερήων το κενόν κλάδος φυτοΟ άνευ φύλλων εν δέ ταΤς
άρχιερεύς πανάριστος, δλης πάτρης μέγα φένγο[ς. γωνίαις άνωθεν μεταξύ τών τόξων τών αψίδων Απει-
κονίζονται έναλλάξ πτηνά καΐ φυτά (είχ. 18-19).
Λιά της έπιγραφής ταύτης διαπιστοΟται το τρί- Γό τττέρωμα τών ταών είνε έςό/ως άρμονικόν, ό δέ
τον ήδη ότι ιδρυτής και διακοσμητής του λαμπρό- καλλιτέχνης εγνω μετά μοναδικής τέχνης νά συν-
τάτου τούτου ναοΰ ήν ό άρχιερεύς Λουμέτιος. ουάση τους χρωματισμούς, ποικίλλων τούτους
Άλλ'ή κορωνϊςτών ψηφιδωτών του όλου νάρθη- αμα,*ώστε}ό οφθαλμός τοΟ θεατού νά καταθέλγηται
18: ϊν τφ μέσο) άμφορενς. ί'ΐ οδ έχφύεται διαχλαδονμενον έχατέρω&εν χα'ι άνω χλήμα αμπέλου μετα βοτρνων.
ον ραμφίζονοι πτηνά.