DOI article:
Arbanitopulos, Apostolos S.: Thessalikai epigraphai
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14363#0173
α ε 1924 ΘεσααλικαΙ έπιγραφαΐ 163
λώς το ανχοντος Δάζον, όπερ εμφανίζεται και έν άλλη επιγραφή τοϋ Πυθίου- τοΰτο βε-
βαίως δηλοΐ διαγωγήν δυσάρεστον και άποπνικτικήν έν τή οικογένεια (πρ6. χύ κοινώς
λεγόμενον «τους πνίγει ή γκρίνια», ήτοι αί ο'ικογενειακαΐ φιλονικίαι καΐ έριδες)· ?ιαμ-
<>άνεται λοιπόν νόμιμος μέριμνα, δπως ό νεωστι εισαγόμενος ε'ις την οίκογένειαν, κατ' έπι-
■Ηυμίαν τοΰ κοινοΰ πατρός βεβαίως, απελεύθερος, δεικνύη άρμόζουσαν διαγωγήν όμοΛ-οίας
και σύμπνοιας, άλλως νά χωρίζηται άπ' αυτής και να κατοική, ον αν βούληται, κατ' αλλάς
νομίμους διατάξεις, περί ών ειπον έν Άρχ. Έφημ. 192ο σελ. 129 καΐ 152-3" διό καθορί-
ζονται οί έν τοιαύταις μόνον περιστάσεσι παραμονής ύπύ όρους αναγραφόμενοι ξενο-
δόκοι καΐ Ιδιοξενοδόκοι. Τό έν στίχ. <ί Φίλαγρος είναι γνώριμον έν ταΐς Θεσσαλικαΐς
έπιγραφαϊς. Τους δ' έν στίχ. 7 δυο ϊδιοξενοδύκους, οϊτινες συνήθως είναι πατήρ
και υιός, δυνάμεθα νά σχετίσωμεν πρύς την έν αριθ. 400 Α στίχ. 33 Νικόπολιν
Ιππονίκου, και νά θεωρήσωιιεν τον ένθάδε Τππύνικον πατέρα, τον δέ (Νικό)οτρα-
τον άδελφόν αυτής. Περι ' τοϋ πιθανώς ιλλυρικού ονόματος Δρεβέλαος είπον έν
Αρχ. Έφημ. 1923 σελ. 131-2 τά δέοντα. Τά τέρματα τών στίχ. 7 και 8 συνέ-
πεσον έπι τών διαστίχων καί που έπ' αυτών τών γραμμάτων τών στίχ. 34 και 35
της ύπ' αριθ. 400 Α επιγραφής. Τό δλον 400 Β, άτόπως γραφέν, θά έπανελήφθη προ
τοϋ 400 Α στίχ. 1,
401· στίχ. [1]-3. Υπέρ τό σαφώς διαγιγνωσκόμενον οιν τοϋ άφιάαιν έν στίχ.
1 ύπέρκεινται κάτω ήμίσεα γραμμάτων, άτινα κατά το τυπικόν άνήκουσι τοις ύνόμασι
τών έ?ι,ευθερωτών. Έν στίχ. 2 διακρίνονται σκιώδη έχνη Ξ και Ο, έξ ών εμφαίνεται τό
όνομα τοϋ απελεύθερου Πολύ- Φιλό- κτλ. ξένον, ούχι δέ θηλυκόν.
401- στίχ. 3-7. Τής άπελευθερώσεως ταύτης Β άπετρίθησαν πολλά γράμματα
και μετά δυσχέρειας δύνανται νά συγκομισθώσι πλείονα τών τεθέντων ασφαλή και
βέβαια Τό όνομα τοϋ στρατηγού λανθάνει έν στίχ 3, ένθα τό Φιλοκλέονς, μετά με-
γίστης πιθανυτητος συγκομιζόμενον, παραμένει άγνωστον, άν πρέπει νά άποδοθή τω
•όνόματι ή τω πατρικώ αυτού· είναι δέ αμφότερα ταϋτα άγνωστα ώς στρατηγών ή πα-
τρικών αυτών ονόματα, διότι τό έν ΙΟ ΙΧ2 2ΰ(> Φιλοκ - - - ανήκει τώ στρατηγώ
Φιλοκράτει ένεκα τών πρύ αύτοϋ αναγραφομένων στρατηγών τής Β' μΧ έκατον-
ταετηρίδος. Τό έν στίχ. 5 όνομα τοϋ μηνός καθιστώσι πιθανώτατον όιαγνωσθέντα ιχνη
Η μ. Έν στίχ. 6 διακρίνεται τι - - κράτον, ούχι σαφές, ανήκον τώ πατρικώ τοΰ έλευ-
θερωτοΰ βεΰαίως.
401· στίχ. Χ- 12. Στρατηγός Φίλων νϋν τό πρώτον καθίσταται γνωστός- έπειδή
ορίζεται ώς Λαρισαίος, ανήκει βεβαίως σπουδαία οικογένεια της Ααρίσης, ής εΐναι γνω-
στός Φίλων Φίλωνος ταγός έν τοϊς ολίγον πΧ χούνοις, ΙΧ2 531, όστις πιθανώτατα
ίϊΐναι ό αύτύς τώ ένθάδε στρατηγώ· διότι και ό ταγός Εύθίοτος αναφέρεται και ώς
στρατηγός έν 'Αρχ. Έφημ. 1917 σελ. 28- έπειδή δέ αναγράφεται μετ' αύτοϋ στρατηγός
ΊΙγησίας, δν έθεώρησα έν Άρχ. Έφ. 1917 σελ, 28 ανήκοντα, τινι τών έτών 30-27
.πΧ, συμπεραίνω δτι ύ Φίλων ούτος, ετη τινά μετά τήν ταγείαν αύτοϋ, έξελέγη στρα-
τηγός, έσχε δέ υιόν ήδη έν τή ταγεία αύτοϋ δις νικητήν Φίλωνα Φίλωνος τον νεώ-
τερον. Τοΰ έν στίχ. 9 Αδμήτου έγραψεν ύ χαράκτης τό Δ ώς Α1 ύ ελευθερωτής ούτος
υπήρξε γυμνασίαρχος έπι στρατηγού Αέοντος, ώς δεικνύει ό αριθμ. 402 στίχ. 25-26.
Ή έν στίχ. 10 Αντοδίκη φαίνεται σχεδόν ασφαλής έ/. τών ιχνών υπάρχει όμως
λώς το ανχοντος Δάζον, όπερ εμφανίζεται και έν άλλη επιγραφή τοϋ Πυθίου- τοΰτο βε-
βαίως δηλοΐ διαγωγήν δυσάρεστον και άποπνικτικήν έν τή οικογένεια (πρ6. χύ κοινώς
λεγόμενον «τους πνίγει ή γκρίνια», ήτοι αί ο'ικογενειακαΐ φιλονικίαι καΐ έριδες)· ?ιαμ-
<>άνεται λοιπόν νόμιμος μέριμνα, δπως ό νεωστι εισαγόμενος ε'ις την οίκογένειαν, κατ' έπι-
■Ηυμίαν τοΰ κοινοΰ πατρός βεβαίως, απελεύθερος, δεικνύη άρμόζουσαν διαγωγήν όμοΛ-οίας
και σύμπνοιας, άλλως νά χωρίζηται άπ' αυτής και να κατοική, ον αν βούληται, κατ' αλλάς
νομίμους διατάξεις, περί ών ειπον έν Άρχ. Έφημ. 192ο σελ. 129 καΐ 152-3" διό καθορί-
ζονται οί έν τοιαύταις μόνον περιστάσεσι παραμονής ύπύ όρους αναγραφόμενοι ξενο-
δόκοι καΐ Ιδιοξενοδόκοι. Τό έν στίχ. <ί Φίλαγρος είναι γνώριμον έν ταΐς Θεσσαλικαΐς
έπιγραφαϊς. Τους δ' έν στίχ. 7 δυο ϊδιοξενοδύκους, οϊτινες συνήθως είναι πατήρ
και υιός, δυνάμεθα νά σχετίσωμεν πρύς την έν αριθ. 400 Α στίχ. 33 Νικόπολιν
Ιππονίκου, και νά θεωρήσωιιεν τον ένθάδε Τππύνικον πατέρα, τον δέ (Νικό)οτρα-
τον άδελφόν αυτής. Περι ' τοϋ πιθανώς ιλλυρικού ονόματος Δρεβέλαος είπον έν
Αρχ. Έφημ. 1923 σελ. 131-2 τά δέοντα. Τά τέρματα τών στίχ. 7 και 8 συνέ-
πεσον έπι τών διαστίχων καί που έπ' αυτών τών γραμμάτων τών στίχ. 34 και 35
της ύπ' αριθ. 400 Α επιγραφής. Τό δλον 400 Β, άτόπως γραφέν, θά έπανελήφθη προ
τοϋ 400 Α στίχ. 1,
401· στίχ. [1]-3. Υπέρ τό σαφώς διαγιγνωσκόμενον οιν τοϋ άφιάαιν έν στίχ.
1 ύπέρκεινται κάτω ήμίσεα γραμμάτων, άτινα κατά το τυπικόν άνήκουσι τοις ύνόμασι
τών έ?ι,ευθερωτών. Έν στίχ. 2 διακρίνονται σκιώδη έχνη Ξ και Ο, έξ ών εμφαίνεται τό
όνομα τοϋ απελεύθερου Πολύ- Φιλό- κτλ. ξένον, ούχι δέ θηλυκόν.
401- στίχ. 3-7. Τής άπελευθερώσεως ταύτης Β άπετρίθησαν πολλά γράμματα
και μετά δυσχέρειας δύνανται νά συγκομισθώσι πλείονα τών τεθέντων ασφαλή και
βέβαια Τό όνομα τοϋ στρατηγού λανθάνει έν στίχ 3, ένθα τό Φιλοκλέονς, μετά με-
γίστης πιθανυτητος συγκομιζόμενον, παραμένει άγνωστον, άν πρέπει νά άποδοθή τω
•όνόματι ή τω πατρικώ αυτού· είναι δέ αμφότερα ταϋτα άγνωστα ώς στρατηγών ή πα-
τρικών αυτών ονόματα, διότι τό έν ΙΟ ΙΧ2 2ΰ(> Φιλοκ - - - ανήκει τώ στρατηγώ
Φιλοκράτει ένεκα τών πρύ αύτοϋ αναγραφομένων στρατηγών τής Β' μΧ έκατον-
ταετηρίδος. Τό έν στίχ. 5 όνομα τοϋ μηνός καθιστώσι πιθανώτατον όιαγνωσθέντα ιχνη
Η μ. Έν στίχ. 6 διακρίνεται τι - - κράτον, ούχι σαφές, ανήκον τώ πατρικώ τοΰ έλευ-
θερωτοΰ βεΰαίως.
401· στίχ. Χ- 12. Στρατηγός Φίλων νϋν τό πρώτον καθίσταται γνωστός- έπειδή
ορίζεται ώς Λαρισαίος, ανήκει βεβαίως σπουδαία οικογένεια της Ααρίσης, ής εΐναι γνω-
στός Φίλων Φίλωνος ταγός έν τοϊς ολίγον πΧ χούνοις, ΙΧ2 531, όστις πιθανώτατα
ίϊΐναι ό αύτύς τώ ένθάδε στρατηγώ· διότι και ό ταγός Εύθίοτος αναφέρεται και ώς
στρατηγός έν 'Αρχ. Έφημ. 1917 σελ. 28- έπειδή δέ αναγράφεται μετ' αύτοϋ στρατηγός
ΊΙγησίας, δν έθεώρησα έν Άρχ. Έφ. 1917 σελ, 28 ανήκοντα, τινι τών έτών 30-27
.πΧ, συμπεραίνω δτι ύ Φίλων ούτος, ετη τινά μετά τήν ταγείαν αύτοϋ, έξελέγη στρα-
τηγός, έσχε δέ υιόν ήδη έν τή ταγεία αύτοϋ δις νικητήν Φίλωνα Φίλωνος τον νεώ-
τερον. Τοΰ έν στίχ. 9 Αδμήτου έγραψεν ύ χαράκτης τό Δ ώς Α1 ύ ελευθερωτής ούτος
υπήρξε γυμνασίαρχος έπι στρατηγού Αέοντος, ώς δεικνύει ό αριθμ. 402 στίχ. 25-26.
Ή έν στίχ. 10 Αντοδίκη φαίνεται σχεδόν ασφαλής έ/. τών ιχνών υπάρχει όμως