DOI issue:
Rozprawy
DOI article:Haake, Michał: Jednostka wobec historii: "Portret Generała Henryka Dembińskiego" Henryka Rodakowskiego
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.28180#0079
JEDNOSTKA WOBEC HISTORII
77
28. Theodore Gericault, Sceny angielskie, 1820
prostowaną nogą płynnie, po lekkim łuku przechodzącą w szpic buta.
Drugą wspiera na chodniku, który u Rodakowskiego „przekształca się” w
skałę - jego jakby nieociosaną, nieobrobioną wersję. Analogicznie do ska-
ły chodnik ucina się prostopadle tuż za końcem buta, pozostawiając nie-
wielki pas ziemi przed dolną granicą pola obrazowego. Rys podobieństwa
uwidacznia się także we wpisaniu prawej nogi postaci, jej boku, a dalej
kołnierza płaszcza i skosu parapetu okiennego we wspólną diagonalę, co
w lekturze płaszczyznowej „przytwierdza” postać do budynku - odpowia-
dającego strukturze namiotu na obrazie Rodakowskiego. Zespołu podo-
bieństw dopełnia znany już narzucony na ramiona postaci płaszcz z roz-
łożonym obszernym kołnierzem, rozchylony na piersiach i spływający
szeroką połą w lewo, oraz podziały w obrębie nóg na fragmenty ubioru
skrywające uda i kolana, łydki i stopy. Tworzą one zbieżności, których -
jak sądzę - nie tłumaczą jedynie realia kostiumologiczne.
77
28. Theodore Gericault, Sceny angielskie, 1820
prostowaną nogą płynnie, po lekkim łuku przechodzącą w szpic buta.
Drugą wspiera na chodniku, który u Rodakowskiego „przekształca się” w
skałę - jego jakby nieociosaną, nieobrobioną wersję. Analogicznie do ska-
ły chodnik ucina się prostopadle tuż za końcem buta, pozostawiając nie-
wielki pas ziemi przed dolną granicą pola obrazowego. Rys podobieństwa
uwidacznia się także we wpisaniu prawej nogi postaci, jej boku, a dalej
kołnierza płaszcza i skosu parapetu okiennego we wspólną diagonalę, co
w lekturze płaszczyznowej „przytwierdza” postać do budynku - odpowia-
dającego strukturze namiotu na obrazie Rodakowskiego. Zespołu podo-
bieństw dopełnia znany już narzucony na ramiona postaci płaszcz z roz-
łożonym obszernym kołnierzem, rozchylony na piersiach i spływający
szeroką połą w lewo, oraz podziały w obrębie nóg na fragmenty ubioru
skrywające uda i kolana, łydki i stopy. Tworzą one zbieżności, których -
jak sądzę - nie tłumaczą jedynie realia kostiumologiczne.