Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Historii Sztuki <Posen> [Hrsg.]
Artium Quaestiones — 12.2001

DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:
Piotrowski, Piotr: Krytyka obrazu: w stronę neoawangardy Europy Środkowej lat sześćdziesiątych XX wieku
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.28180#0215
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
KRYTYKA OBRAZU

213

zu. Nieco późniejsze są jego „Antyhappeningi” i „antyobrazy”. Pierwszy
przykład {Gra malarska, 1967, wł. prywatna) to plama białej farby z wi-
docznymi zaciekami jakby rozlana na rdzawo-czerwonym tle lub - inny -
na czerwonym tle namalowany białą farbą znak zapytania {Znak zapyta-
nia, 1969, wł. prywatna), (ił. 33) obraz wywieszony zresztą przez artystę
jak flaga umocowana na ramieniu prysznica w otwartej, publicznej pły-
walni. Z kolei Słowacki obraz (1968, wł. prywatna) to naniesiony w rzędach
tytułowy napis (powtarzany w jednym ciągu jakby w nieskończoność):
„...słowackiobrazsłowacki...”. Powstaje naturalnie tautologia, tożsamość
opisu i przedstawienia, przy czym jest ona budowana jednocześnie środ-
kami malarskimi (farba) i tekstem (napis). W pracy Kultura odpadu
(1967-1970, wł. prywatna) artysta eksponuje słoiki z farbą i inne przed-
mioty służące do malowania obrazu, tytułowe odpady, pozostałości po
malowaniu, pomija jednocześnie samo malowanie obrazu. Interesujący
był też „antyhappening” wykonany na kortach tenisowych w Bratysławie
w 1968 roku, gdzie Koller w swoim działaniu artystycznym (happeningo-
wym i malarskim?) niejako powtórzył namalowaną na powierzchni kor-
tów strukturę pola gry w tenisa: granice i podziały kortu. W tym geście
można odnaleźć krytyczne odniesienia do innej praktyki modernistyczne-

OZNAMENIE:

NEDOROZ



JtUlUS KOLLER


34. Julius Koller, nedorozUMENIE [nieporozUMIENIE/SZTUKI], 1971; repr. wg: Akce,
Slouo, Pohyb..., op. cit.
go malarstwa, mianowicie do neokonstruktywizmu, jako że powierzchnia
kortu „malowana” jest przecież według wzorów geometrycznych. Z koń-
cem lat sześćdziesiątych natomiast Koller rozsyłał rozmaite „antyarty-
styczne” i „antyinformacyjne” anonse stanowiące przejaw skomplikowa-
nej niekiedy gry słów, np.: Niezaproszenie na niewystawę (1969),
nedorozUMENIE (gra słów: „nieporozUMIENIE/SZTUKI” słowo „umeni”
znaczy sztuka) z 1971 roku (il. 34), Nic (nieoficjalna informacja o czaso-
 
Annotationen