LIBIDALNE ALEGORIE

259

towana Lacanem twórczość ustępuje miejsca sztuce rozumianej poprzez
teksty Klein z lat 40. i 50. Natomiast obok wszechobecnej dotychczas sek-
sualności wyłania się instynkt śmierci. Zatem obok poststrukturalnych
analiz ciała i jego rozkoszy, coraz intensywniej powraca kleinowski model
ciała popędu agresji i śmierci opartego na relacji „obiektów częściowych”
i niezapośredniczonego przez język38. Omawiane w tym tekście prace He-
len Chadwick sytuują się na pograniczu tych dwóch tendencji, skłaniając
się ku prelingwistycznej i niezróżnicowanej sferze seksualnych popędów
oraz decentralizowanego przez nie ciała.
Kolejną rzeźbą Chadwick inspirowaną formą fontanny jest „Glossola-
lia” (ił. 11) pochodząca z serii dzieł zatytułowanej „Trophies” 199339. Du-
ży owalny drewniany stół pokryty został brązowo-złotymi lisimi futrami
połączonymi w taki sposób, iż formują one lśniącą gwiazdę, futrzane słoń-


38 Ibidem, s. 72-74.
W skład serii „Trophies” 1993 wchodzą następujące dzieła: „Glossolalia”, „I Thee
Wed , „Diaphragma , „Mister Pum Pum”. „Glossolalia” została zaprezentowana wyłącznie
w ramach niemieckiej wersji wystawy „Effluvia” w Musemn Folkwang w Essen w 1994 roku.