DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Szeląg, Marcin: Kolekcje muzealne współczesnego malarstwa i rzeźby polskiej: analiza porównawcza zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi, Museum Narodowego we Wrocławiu i Muzeum Narodowego w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28180#0317
KOLEKCJE MUZEALNE WSPÓŁCZESNEGO MALARSTWA I RZEŹBY POLSKIEJ
315
(ii. 10). Znajdujące się w kolekcji prace tych artystów z lat 80. bezpośred-
nio uwikłane były w kontekst polityczny Polski tego okresu. W stosunku
do kompozycji Dobkowskiego i Tchorzewskiego reprezentacja drugiego
obiegu ograniczona została do pojedynczych obrazów - Dobkowskiego
„Rok 1984”, Tchorzewskiego, „Golgota” (il. 11) - umieszczonych w więk-
szym zespole ich prac, stanowiła więc przede wszystkim egzemplifikację
twórczości jej autorów. Zainteresowanie alternatywnym obiegiem arty-
stycznym podkreślają również zbiory grafiki i rysunku, w których znaj-
dują się cykle Get-Stankiewicza, Mizerackiej i Waltosia, związane z kul-
turą opozycyjną.
12. Edward Dwurnik, Plac Dzierżyńskiego, 1982
Eksploracja sztuki lat 80. nie miała jednak charakteru jednowymiaro-
wego, związanego tylko z jednym aspektem tej sztuki. Zbiory muzeum
posiadają również prace artystów, których twórczość w pewnym sensie
była zbliżona do problematyki tzw. ekspresyjnego malarstwa. Specyficz-
ne jest jednak to, że przykłady tego typu malarstwa pochodzą od arty-
stów starszego pokolenia, głównie debiutujących w latach 70., ale i wcześ-
niej, jak: Bielawski, Ciecierski, Dwurnik (il. 12), Sempoliński (il. 13).
nych. O reakcji środowiska artystów i krytyków wywołanej postawą Dwurnika por. np.:
A. Wojciechowski, Czas smutku, czas nadziei, Warszawa 1992, s. 115.
315
(ii. 10). Znajdujące się w kolekcji prace tych artystów z lat 80. bezpośred-
nio uwikłane były w kontekst polityczny Polski tego okresu. W stosunku
do kompozycji Dobkowskiego i Tchorzewskiego reprezentacja drugiego
obiegu ograniczona została do pojedynczych obrazów - Dobkowskiego
„Rok 1984”, Tchorzewskiego, „Golgota” (il. 11) - umieszczonych w więk-
szym zespole ich prac, stanowiła więc przede wszystkim egzemplifikację
twórczości jej autorów. Zainteresowanie alternatywnym obiegiem arty-
stycznym podkreślają również zbiory grafiki i rysunku, w których znaj-
dują się cykle Get-Stankiewicza, Mizerackiej i Waltosia, związane z kul-
turą opozycyjną.
12. Edward Dwurnik, Plac Dzierżyńskiego, 1982
Eksploracja sztuki lat 80. nie miała jednak charakteru jednowymiaro-
wego, związanego tylko z jednym aspektem tej sztuki. Zbiory muzeum
posiadają również prace artystów, których twórczość w pewnym sensie
była zbliżona do problematyki tzw. ekspresyjnego malarstwa. Specyficz-
ne jest jednak to, że przykłady tego typu malarstwa pochodzą od arty-
stów starszego pokolenia, głównie debiutujących w latach 70., ale i wcześ-
niej, jak: Bielawski, Ciecierski, Dwurnik (il. 12), Sempoliński (il. 13).
nych. O reakcji środowiska artystów i krytyków wywołanej postawą Dwurnika por. np.:
A. Wojciechowski, Czas smutku, czas nadziei, Warszawa 1992, s. 115.