DOI Heft:
Rozprawy
DOI Artikel:Ratajczak, Tomasz: Podróże władcy i architektura: przebudowa królewskich rezydencji za panowania Zygmunta Starego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28196#0018
16
TOMASZ RATAJCZAK
W 1520 roku, wspomniany wyżej królewski architekt Benedykt roz-
począł wznoszenie wschodniego skrzydła, poprzedzone wyburzeniami
XIV-wiecznej zabudowy we wschodniej części wzgórza wawelskiego40.
Nawiązał do istniejących już skrzydeł rezydencji, jednak formy stosowa-
ne w jego warsztacie, zwłaszcza w dekoracyjnym detalu, były bardziej
wyrafinowane. Zespół kilkudziesięciu portali, jest jednym z ciekawszych
przykładów rzeźby architektonicznej tego czasu w Europie Środkowej
(ii. 2, 3). Ich kamieniarka łączy w sobie formy późnogotyckich laskowań
4. Wschodnie skrzydło zamku królewskiego na Wawelu, warsztat mistrza Benedykta
1520-1530, fot. T. Ratajczak
o proweniencji południowoniemieckiej, z dekoracjami zaczerpniętymi
z repertuaru renesansowej, północnowłoskiej ornamentyki. Jednak za-
sada gotycko-renesansowej kompozycji, obecna już w portalach skrzydła
zachodniego, jest tutaj odmienna; formy gotyckie i renesansowe nie są
odseparowane w poszczególnych członach portalu, lecz wzajemnie się
40 Z. Pianowski, op. cit., s. 66; MPH, 3, s. 99-100. Wyburzenia nie objęły Kurzej Nogi
oraz Wieży Duńskiej, przebudowanych po 1527 roku, oraz baszty Jordanki, do której
doprowadzono w 1520 roku fundament nowego skrzydła. Dalsze prace przy fundamentach
podjęto w roku następnym; wiązało się to z koniecznością wykonania potężnego nasypu,
gdyż baszta Jordanka stała na skraju wzgórza wawelskiego.
TOMASZ RATAJCZAK
W 1520 roku, wspomniany wyżej królewski architekt Benedykt roz-
począł wznoszenie wschodniego skrzydła, poprzedzone wyburzeniami
XIV-wiecznej zabudowy we wschodniej części wzgórza wawelskiego40.
Nawiązał do istniejących już skrzydeł rezydencji, jednak formy stosowa-
ne w jego warsztacie, zwłaszcza w dekoracyjnym detalu, były bardziej
wyrafinowane. Zespół kilkudziesięciu portali, jest jednym z ciekawszych
przykładów rzeźby architektonicznej tego czasu w Europie Środkowej
(ii. 2, 3). Ich kamieniarka łączy w sobie formy późnogotyckich laskowań
4. Wschodnie skrzydło zamku królewskiego na Wawelu, warsztat mistrza Benedykta
1520-1530, fot. T. Ratajczak
o proweniencji południowoniemieckiej, z dekoracjami zaczerpniętymi
z repertuaru renesansowej, północnowłoskiej ornamentyki. Jednak za-
sada gotycko-renesansowej kompozycji, obecna już w portalach skrzydła
zachodniego, jest tutaj odmienna; formy gotyckie i renesansowe nie są
odseparowane w poszczególnych członach portalu, lecz wzajemnie się
40 Z. Pianowski, op. cit., s. 66; MPH, 3, s. 99-100. Wyburzenia nie objęły Kurzej Nogi
oraz Wieży Duńskiej, przebudowanych po 1527 roku, oraz baszty Jordanki, do której
doprowadzono w 1520 roku fundament nowego skrzydła. Dalsze prace przy fundamentach
podjęto w roku następnym; wiązało się to z koniecznością wykonania potężnego nasypu,
gdyż baszta Jordanka stała na skraju wzgórza wawelskiego.