DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Miscellanea
DOI Artikel:Karpowicz, Mariusz: Tak zwane "autoportrety" Tadeusza Kuntze-Konicza
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.47789#0057
TAK ZWANE „AUTOPORTRETY” T. KUNTZE-KONICZA
U. 4. M. La Tour, Portret J. Restouta. Paryż, Luwr,
repr. wg A. Besnard, G. Wildenstein, La Tour,
La vie et l’oeuvre de l’artiste. Parts 1928.
U. 5. Moitte, Portret J. Restouta, sztych wg La
Toura, repr. wg A. Besnard, G. Wildenstein. La
Tour, La vie et l’oeuvre de 1’artiste. Parts 1928.
szawski portret we fraku powtarza kompozycję por-
tretu Jeaurata19 (por. przyp. 3). W tym wypadku
obciął Konicz jedynie kompozycję z trzech stron, po-
minął widoczny na obrazie szweda szkic na sztalu-
gach, a lśnienia aksamitu oddał znacznie powściągliw-
szymi i mniej rozbielonymi smugami. Efekt całości
jest dużo lepszy niż w wypadku kopiowania pastelu.
Kopia stosunkowo niewiele ustępuje oryginałowi.
Drugi obraz, którym Roślin wywalczył sobie miej-
sce w Akademii został przez Kuntzego skopiowany
w r. 1756. Drugi obraz z Wilanowa jest właśnie kopią
Vermonta20. Znowu obciął Konicz dół i lewą stronę
obrazu, tak, że portretowanemu artyście brak palców
u prawej ręki. (Było to jednak zamierzone obcięcie,
19 Etienne JEAURAT, malarz sztycharz (1699—1789), uczeń
Nic. VLEUGHELSA. W latach 1724—30 Dyrektor akademii
Francuskiej w Rzymie. W 1733 przyjęty do Akademii Pa-
ryskiej (Pyram i Tysbe — Muzeum w Roanne). Od lipca
1743 był profesorem, od marca 1761 zastępcą rektora, w 1765
rektorem, w 1781 — kanclerzem Akademii. Początkowo upra-
wiał malarstwo mitologiczne, później rodzajowe. S. PUY-
CHEVRIER, Le peintre Etienne Jeaurat, Paris 1862; — E.
BENEZIT, Dictionnaire critiąue et documentaire des Pein-
tres, Sculpteurs, Dessinateurs..., t. V, Paris 1956, s. 139.
bo brak powtórzenia trzymanego przez Vermon.ta
ołówka). Pominął również sztalugi i zarys kompozycji
z Dianą na stojącym na nich płótnie.
Oba portrety Roślina były sztychowane, ale sztychy
wykonano w 1763, a więc znów pośrednictwo grafiki
jest wykluczone21.
Sam fakt kopiowania portretów przez Konicza
nie byłby niczym godnym specjalnej uwagi, gdyby
nie dwa wnioski o dużej doniosłości dla sylwetki
artystycznej naszego malarza.
1. Po pierwsze Kuntze w 1756 był na dłuższy
pobyt w Paryżu, gdzie kopiował portrety będące włas-
nością Akademii. Pierwiastek francuski bardzo silny
zarówno w zainteresowaniach jak i twórczości Taddeo
20 Gal. Wił., nr inw. 1114, oI. pł., 90,5 ;X 72 cm. — Hya-
cinthe Collin de VERMONT (1693—1761), uczeń JOWENETA
i RIGAUD, lata 1716—20 spędził we Włoszech, w 1725 został
przyjęty do Paryskiej Akademii (Narodziny Bachusa — Mu-
zeum w Tours). Profesorem Akademii był od 1740, zastępcą
rektora od lipca 1754. Producent masy Pyrrusów, Stratonik,
Scypionów. THIEME-BECKER, jw., t. IVII, Leipzig 1912, S. 23
(opr. J. LOCQUIN).
21 JEAURAT był sztychowany przez Louis LAMPEREUR,
VERMONT — przez M. Salvador CAREMONA W 1761.
49
U. 4. M. La Tour, Portret J. Restouta. Paryż, Luwr,
repr. wg A. Besnard, G. Wildenstein, La Tour,
La vie et l’oeuvre de l’artiste. Parts 1928.
U. 5. Moitte, Portret J. Restouta, sztych wg La
Toura, repr. wg A. Besnard, G. Wildenstein. La
Tour, La vie et l’oeuvre de 1’artiste. Parts 1928.
szawski portret we fraku powtarza kompozycję por-
tretu Jeaurata19 (por. przyp. 3). W tym wypadku
obciął Konicz jedynie kompozycję z trzech stron, po-
minął widoczny na obrazie szweda szkic na sztalu-
gach, a lśnienia aksamitu oddał znacznie powściągliw-
szymi i mniej rozbielonymi smugami. Efekt całości
jest dużo lepszy niż w wypadku kopiowania pastelu.
Kopia stosunkowo niewiele ustępuje oryginałowi.
Drugi obraz, którym Roślin wywalczył sobie miej-
sce w Akademii został przez Kuntzego skopiowany
w r. 1756. Drugi obraz z Wilanowa jest właśnie kopią
Vermonta20. Znowu obciął Konicz dół i lewą stronę
obrazu, tak, że portretowanemu artyście brak palców
u prawej ręki. (Było to jednak zamierzone obcięcie,
19 Etienne JEAURAT, malarz sztycharz (1699—1789), uczeń
Nic. VLEUGHELSA. W latach 1724—30 Dyrektor akademii
Francuskiej w Rzymie. W 1733 przyjęty do Akademii Pa-
ryskiej (Pyram i Tysbe — Muzeum w Roanne). Od lipca
1743 był profesorem, od marca 1761 zastępcą rektora, w 1765
rektorem, w 1781 — kanclerzem Akademii. Początkowo upra-
wiał malarstwo mitologiczne, później rodzajowe. S. PUY-
CHEVRIER, Le peintre Etienne Jeaurat, Paris 1862; — E.
BENEZIT, Dictionnaire critiąue et documentaire des Pein-
tres, Sculpteurs, Dessinateurs..., t. V, Paris 1956, s. 139.
bo brak powtórzenia trzymanego przez Vermon.ta
ołówka). Pominął również sztalugi i zarys kompozycji
z Dianą na stojącym na nich płótnie.
Oba portrety Roślina były sztychowane, ale sztychy
wykonano w 1763, a więc znów pośrednictwo grafiki
jest wykluczone21.
Sam fakt kopiowania portretów przez Konicza
nie byłby niczym godnym specjalnej uwagi, gdyby
nie dwa wnioski o dużej doniosłości dla sylwetki
artystycznej naszego malarza.
1. Po pierwsze Kuntze w 1756 był na dłuższy
pobyt w Paryżu, gdzie kopiował portrety będące włas-
nością Akademii. Pierwiastek francuski bardzo silny
zarówno w zainteresowaniach jak i twórczości Taddeo
20 Gal. Wił., nr inw. 1114, oI. pł., 90,5 ;X 72 cm. — Hya-
cinthe Collin de VERMONT (1693—1761), uczeń JOWENETA
i RIGAUD, lata 1716—20 spędził we Włoszech, w 1725 został
przyjęty do Paryskiej Akademii (Narodziny Bachusa — Mu-
zeum w Tours). Profesorem Akademii był od 1740, zastępcą
rektora od lipca 1754. Producent masy Pyrrusów, Stratonik,
Scypionów. THIEME-BECKER, jw., t. IVII, Leipzig 1912, S. 23
(opr. J. LOCQUIN).
21 JEAURAT był sztychowany przez Louis LAMPEREUR,
VERMONT — przez M. Salvador CAREMONA W 1761.
49