Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (49.1987)

IKONOGRAFIA KANONIZACYJNA ŚW. STANISŁAWA BISKUPA


II. 6. Asyż, bazylika św. Franciszka, kaplica św. Stanisława. Repr. wg Kleinschmidta.

gatów zamówił, przy współudziale czy też za pośrednictwem
Giovanniego Soldaniego, freski do kaplicy św. Stanisława
w tamtejszej bazylice.
Przy rozpatrywaniu treści fresków zwraca uwagę brak
sceny, która ilustrowałaby wydarzenia z historii męczeństwa
św. Stanisława istotniejsze niż jego pośmiertna kaźń, tj. wy-
obrażenie Zabójstwa lub Gloryfikacji męczeństwa (Cudu zroś-
nięcia ciala). Lukę tę można wytłumaczyć jedynie tym, iż

w skład programu ikonograficznego kaplicy wchodził wspom-
niany przez Długosza ołtarz ze sceną męczeństwa. Ołtarz ten
istniał w XIV w., gdyż Długosz widział go w kaplicy jeszcze
w stuleciu następnym43. Dodać trzeba, że brak jest jakich-
kolwiek przesłanek świadczących, że w obrębie bazyliki
znajdowały się inne — poza kaplicą — miejsca kultu św.
Stanisława.
Powyższe rozważania można następująco podsumować:

79