Kontrakty między ks. Janem Ewertowskim a toruńskim złotnikiem Jacobem Weintraubem 139
6. Jacob Weintraub, tacka na ampułki, kościół św. Tomasza Apostoła,
Nowe Miasto Lubawskie (obecnie zaginiona), 1 712-1713.
Fot. W Górski, ze zbiorów Fototeki IZiK UMK
aniołków, a powyżej znajduje się krzyż. W dekoracji wykorzystano uskrzydlone główki
anielskie, kwiaty oraz liście akantu. O okolicznościach fundacji sprzętu informuje in-
skrypcja na stopie: AD ECCLAM ARCHIPRESBITERALEM NEOFOREN IMPENSIS
FF MICHAELIS ET ANNAE FREYWALD CONIVGVM ANNO 171236. Bardziej szcze-
gółowe wiadomości na ten temat zapisano w inwentarzu świątyni37. Michael Freywald,
mieszczanin nowomiejski, po śmierci żony Anny w czasie zarazy ofiarował kościołowi
św. Tomasza 200 zł z przeznaczeniem na nową monstrancję38. W księdze metrykalnej tej
parafii udało się odnaleźć wzmiankę o ślubie Freywalda z Anną Gromlową, który odbył
się dnia 15 lutego 1700 r.39 Wiadomo też, że dnia 25 listopada 1710 r. ponownie zawarł on
związek małżeński, z Elżbietą Dywicką z Elbląga40.
W umowie z Weintraubem zaznaczono, że całkowity koszt ostensorium ma nie przekro-
czyć ofiarowanej przez Freywalda kwoty 200 zł41. Z tego względu - za wyjątkiem reservaculum
i melchizedecha - zrezygnowano z pozłoty, zapisano też, że stopa powinna być miedziana42.
36 Treść Inskrypcji za: GRADOWSKI, PIELAS, op. cit., s. 482, nr 365/2.
37 AADDT, JKK, sygn. D4, s. 29.
38 Michał Woźniak stwierdził przed laty, że oba nowomiejskie ostensoria ufundowane zostały z pieniędzy pozyskanych
przez Ewertowskiego od tamtejszych protestantów. W świetle zaprezentowanych ustaleń należy tę tezę odrzucić -
WOŹNIAK, Sztuka złotników..., s. 101.
Epidemia dżumy dziesiątkująca miejscową ludność panowała w Prusach Królewskich w latach 1708-1711 - Jarosław
PORAZIŃSKI, „Nowe Miasto Lubawskie w czasach Rzeczypospolitej szlacheckiej (1466-1772)", [w:] Nowe Miasto
Lubawskie..., s. 85.
39 AADDT, Akta metrykalne z parafii p.w. św. Tomasza Apostoła w Nowym Mieście Lubawskim, sygn. AA001, s. 136.
40 Ibid., s. 153.
41 AADDT, JKK, sygn. D4, s. 45.
42 Sprzęt wyzłocono w całości dopiero w 1765 r., o czym informuje odpowiedni napis - GRADOWSKI, PIELAS, op.
cit., s. 482, nr 365/2.
6. Jacob Weintraub, tacka na ampułki, kościół św. Tomasza Apostoła,
Nowe Miasto Lubawskie (obecnie zaginiona), 1 712-1713.
Fot. W Górski, ze zbiorów Fototeki IZiK UMK
aniołków, a powyżej znajduje się krzyż. W dekoracji wykorzystano uskrzydlone główki
anielskie, kwiaty oraz liście akantu. O okolicznościach fundacji sprzętu informuje in-
skrypcja na stopie: AD ECCLAM ARCHIPRESBITERALEM NEOFOREN IMPENSIS
FF MICHAELIS ET ANNAE FREYWALD CONIVGVM ANNO 171236. Bardziej szcze-
gółowe wiadomości na ten temat zapisano w inwentarzu świątyni37. Michael Freywald,
mieszczanin nowomiejski, po śmierci żony Anny w czasie zarazy ofiarował kościołowi
św. Tomasza 200 zł z przeznaczeniem na nową monstrancję38. W księdze metrykalnej tej
parafii udało się odnaleźć wzmiankę o ślubie Freywalda z Anną Gromlową, który odbył
się dnia 15 lutego 1700 r.39 Wiadomo też, że dnia 25 listopada 1710 r. ponownie zawarł on
związek małżeński, z Elżbietą Dywicką z Elbląga40.
W umowie z Weintraubem zaznaczono, że całkowity koszt ostensorium ma nie przekro-
czyć ofiarowanej przez Freywalda kwoty 200 zł41. Z tego względu - za wyjątkiem reservaculum
i melchizedecha - zrezygnowano z pozłoty, zapisano też, że stopa powinna być miedziana42.
36 Treść Inskrypcji za: GRADOWSKI, PIELAS, op. cit., s. 482, nr 365/2.
37 AADDT, JKK, sygn. D4, s. 29.
38 Michał Woźniak stwierdził przed laty, że oba nowomiejskie ostensoria ufundowane zostały z pieniędzy pozyskanych
przez Ewertowskiego od tamtejszych protestantów. W świetle zaprezentowanych ustaleń należy tę tezę odrzucić -
WOŹNIAK, Sztuka złotników..., s. 101.
Epidemia dżumy dziesiątkująca miejscową ludność panowała w Prusach Królewskich w latach 1708-1711 - Jarosław
PORAZIŃSKI, „Nowe Miasto Lubawskie w czasach Rzeczypospolitej szlacheckiej (1466-1772)", [w:] Nowe Miasto
Lubawskie..., s. 85.
39 AADDT, Akta metrykalne z parafii p.w. św. Tomasza Apostoła w Nowym Mieście Lubawskim, sygn. AA001, s. 136.
40 Ibid., s. 153.
41 AADDT, JKK, sygn. D4, s. 45.
42 Sprzęt wyzłocono w całości dopiero w 1765 r., o czym informuje odpowiedni napis - GRADOWSKI, PIELAS, op.
cit., s. 482, nr 365/2.