528
Katarzyna Uchowicz
2. Bohdan Lachert, praca dyplomowa „ dom architekta na skarpie", 1926
Muzeum Architektury we Wrocławiu, sygn. MAt-IIIb-536
b. Dom rzeczywisty
Dom własny Lacherta przy Katowickiej powstał w krótkim czasie w latach 1928-1929
- młody architekt pragnął „[jak] najprędzej zobaczyć zrealizowane własne pomysły"6.
Cofnięty od osi ulicy, usytuowany na lekkim wzniesieniu i otoczony ogrodem skrajny
segment zabudowy szeregowej był trzykondygnacyjny, rozplanowany na rzucie zbliżo-
nym do trapezu, przekryty płaskim dachem z tarasem. Część parteru tworzyła wolna prze-
strzeń pod nadwieszonym piętrem, wspartym na podporach (pilotis). Każdą z elewacji
rozplanowano odmiennie, a narożna parcela umożliwiła orientację domu na trzy strony
świata: wschód (fasada), południe i zachód.
Od drugiej połowy lat 20. XX w. otwarty teren Saskiej Kępy stopniowo zamieniał się
w plac budowy7. Zabudowę nowej dzielnicy umożliwiła budowa Mostu Poniatowskiego
6 Bohdan LACHERT, „Budownictwo eksperymentalne", Architektura, 1948, nr 4 (2), s. 32.
7 „Saska Kępa, a nie było to przecież tak dawno, bo w r. 1933, miała zaledwie kilkanaście domków i willi ulicy Miedze-
szyńskiej [stała tam już willa Szyllerów projektu Lacherta i Szanajcy oraz willa Zalewskich projektowana przez Bohdana
Katarzyna Uchowicz
2. Bohdan Lachert, praca dyplomowa „ dom architekta na skarpie", 1926
Muzeum Architektury we Wrocławiu, sygn. MAt-IIIb-536
b. Dom rzeczywisty
Dom własny Lacherta przy Katowickiej powstał w krótkim czasie w latach 1928-1929
- młody architekt pragnął „[jak] najprędzej zobaczyć zrealizowane własne pomysły"6.
Cofnięty od osi ulicy, usytuowany na lekkim wzniesieniu i otoczony ogrodem skrajny
segment zabudowy szeregowej był trzykondygnacyjny, rozplanowany na rzucie zbliżo-
nym do trapezu, przekryty płaskim dachem z tarasem. Część parteru tworzyła wolna prze-
strzeń pod nadwieszonym piętrem, wspartym na podporach (pilotis). Każdą z elewacji
rozplanowano odmiennie, a narożna parcela umożliwiła orientację domu na trzy strony
świata: wschód (fasada), południe i zachód.
Od drugiej połowy lat 20. XX w. otwarty teren Saskiej Kępy stopniowo zamieniał się
w plac budowy7. Zabudowę nowej dzielnicy umożliwiła budowa Mostu Poniatowskiego
6 Bohdan LACHERT, „Budownictwo eksperymentalne", Architektura, 1948, nr 4 (2), s. 32.
7 „Saska Kępa, a nie było to przecież tak dawno, bo w r. 1933, miała zaledwie kilkanaście domków i willi ulicy Miedze-
szyńskiej [stała tam już willa Szyllerów projektu Lacherta i Szanajcy oraz willa Zalewskich projektowana przez Bohdana