DOI issue:
Nr. 4
DOI article:Artykuły
DOI article:Średniowieczny skarbiec ko¬ścioła klasztornego w Trzemesznie
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.71009#0679
Średniowieczny skarbiec kościoła klasztornego w Trzemesznie
663
23. Trzemeszno, kościół kanoników
regularnych.
Kielich z daru króla Kazim ierza
Wielkiego, 1351 r.
emalii oraz sześć odlewanych rozetek, a na wierzchu i spodzie - repusowane, wirujące
gałązki dębu z liśćmi i żołędziami oraz repusowane płatki z ażurowymi motywami mas-
werkowymi (il. 23-25).
W notatce do XVI-wiecznej kroniki trzemeszneńskiej i następnie w kronice z 2. poło-
wy wieku XVII dar Kazimierza Wielkiego określano jako specjalny i razem z pateną zło-
żony na ręce prepozyta Jana: Casimirus rex ecclesiam Tremesnensem speciali donario
exornat videlicet calice iusti ponderis cum patena deaurato, quern loanni preposito obtu-
lit; legitur ad pedem calicis haec inscriptio: Kasimirus rex Poloniae comparavit anno M.
CCCLI47.
Prepozyt Jan, nazywany niekiedy także Janem II, sprawował swój urząd przez dwa-
dzieścia lat, od 1338 do 1358 r. W tym okresie zakonnicy trzemeszneńscy zmagali się
chyba z jakimiś finansowymi kłopotami, bo w roku 1347 zmuszeni zostali do wydzier-
żawienia połowy wsi Brzyskorzystew dziekanowi gnieźnieńskiemu, Wincentemu z Ko-
szanowa, a dwa lata później książę łęczycki i dobrzyński, Władysław, dokonał
z prepozytem Janem zamiany części dawnej rycerskiej wsi Rogulice na część klasztornej
wsi Góra koło Łęczycy48. Oznaką ekonomicznej słabości klasztoru mogło być również
mianowanie po śmierci Jana, komendatoryjnego prepozyta Mikołaja (1358-1360), który
piastował jednocześnie godność biskupa pomocniczego archidiecezji gnieźnieńskiej oraz
47 Zob. wyżej, przyp. 34. Por. też Chronologica descriptio, k. 24.
48 Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski, t. VI: 1174-1400, wyd. Antoni GĄSIOROWSKI i Henryk KOWALEWICZ,
Poznań 1982, nr 143. Zob. też DORSZEWSKI 2013, s. 176.
663
23. Trzemeszno, kościół kanoników
regularnych.
Kielich z daru króla Kazim ierza
Wielkiego, 1351 r.
emalii oraz sześć odlewanych rozetek, a na wierzchu i spodzie - repusowane, wirujące
gałązki dębu z liśćmi i żołędziami oraz repusowane płatki z ażurowymi motywami mas-
werkowymi (il. 23-25).
W notatce do XVI-wiecznej kroniki trzemeszneńskiej i następnie w kronice z 2. poło-
wy wieku XVII dar Kazimierza Wielkiego określano jako specjalny i razem z pateną zło-
żony na ręce prepozyta Jana: Casimirus rex ecclesiam Tremesnensem speciali donario
exornat videlicet calice iusti ponderis cum patena deaurato, quern loanni preposito obtu-
lit; legitur ad pedem calicis haec inscriptio: Kasimirus rex Poloniae comparavit anno M.
CCCLI47.
Prepozyt Jan, nazywany niekiedy także Janem II, sprawował swój urząd przez dwa-
dzieścia lat, od 1338 do 1358 r. W tym okresie zakonnicy trzemeszneńscy zmagali się
chyba z jakimiś finansowymi kłopotami, bo w roku 1347 zmuszeni zostali do wydzier-
żawienia połowy wsi Brzyskorzystew dziekanowi gnieźnieńskiemu, Wincentemu z Ko-
szanowa, a dwa lata później książę łęczycki i dobrzyński, Władysław, dokonał
z prepozytem Janem zamiany części dawnej rycerskiej wsi Rogulice na część klasztornej
wsi Góra koło Łęczycy48. Oznaką ekonomicznej słabości klasztoru mogło być również
mianowanie po śmierci Jana, komendatoryjnego prepozyta Mikołaja (1358-1360), który
piastował jednocześnie godność biskupa pomocniczego archidiecezji gnieźnieńskiej oraz
47 Zob. wyżej, przyp. 34. Por. też Chronologica descriptio, k. 24.
48 Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski, t. VI: 1174-1400, wyd. Antoni GĄSIOROWSKI i Henryk KOWALEWICZ,
Poznań 1982, nr 143. Zob. też DORSZEWSKI 2013, s. 176.