DOI issue:
Nr. 4
DOI article:Artykuły
DOI article:Baliszewski, Mikołaj: Polski artysta w tempio del vero gusto: Uwagi do rzymskiej biografii Franciszka Smuglewicza
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.71009#0734
718
Mikołaj Baliszewski
7. Franciszek Smuglewicz,
Józef w więzieniu
tłumaczący sny, 1766,
kredka czarna i biała. Rzym,
Archivio Storico, Accademia
di San Luca
ukazane na obrzeżach głównej sceny przedstawione zostały w manierze rzymskiego baro-
ku, o tyle sama scena w centrum kompozycji nosi już znamiona wczesnego stylu neokla-
sycznego. Uwagę zwraca przede wszystkim wyważona harmonia póz dwóch głównych
protagonistów. Zastosowanie kontrapostu i zdecydowany modelunek postaci wyraźnie
wskazują na inspirację artysty rzeźbą rzymską, dzięki której z pracy wręcz emanuje owa
Winckelmanowska „spokojna wielkość".
W Archivio Storico Akademii św. Łukasza znajdują się również trzy rysunki próbne,
wykonane 20 listopada 1766 r. w ramach procedury dopuszczenia do konkursu45. Pomimo
braku podpisów, z dużym prawdopodobieństwem możemy wskazać niepublikowaną
wcześniej kompozycję autorstwa Polaka (il. 7). O jego autorstwie przekonuje przede
wszystkim potraktowanie głów obu postaci siedzących, analogiczne stylistycznie do in-
nych, późniejszych szkiców artysty. Także tym razem w modelunku postaci głównego
bohatera sceny wyraźnie widać inspiracje antycznymi wzorami - przedstawieniami typu
adlocutio popularnymi w rzymskiej rzeźbie pełnoplastycznej i reliefach historycznych.
Gest i układ nóg Józefa powtórzył Smuglewicz w ilustracji do tej samej sceny z Księgi
Rodzaju w albumie przechowywanym obecnie w Muzeum Narodowym w Warszawie
45 Rzym, Archivio Storico dell'Accademia di S. Luca, Orazione e Componimenti Poetici..., s. 11. Prace próbne przed-
stawione przez późniejszych zdobywców pierwszej, drugiej i trzeciej nagrody archiwizowano po zakończeniu konkursu
razem ze zwycięskimi rysunkami.
Mikołaj Baliszewski
7. Franciszek Smuglewicz,
Józef w więzieniu
tłumaczący sny, 1766,
kredka czarna i biała. Rzym,
Archivio Storico, Accademia
di San Luca
ukazane na obrzeżach głównej sceny przedstawione zostały w manierze rzymskiego baro-
ku, o tyle sama scena w centrum kompozycji nosi już znamiona wczesnego stylu neokla-
sycznego. Uwagę zwraca przede wszystkim wyważona harmonia póz dwóch głównych
protagonistów. Zastosowanie kontrapostu i zdecydowany modelunek postaci wyraźnie
wskazują na inspirację artysty rzeźbą rzymską, dzięki której z pracy wręcz emanuje owa
Winckelmanowska „spokojna wielkość".
W Archivio Storico Akademii św. Łukasza znajdują się również trzy rysunki próbne,
wykonane 20 listopada 1766 r. w ramach procedury dopuszczenia do konkursu45. Pomimo
braku podpisów, z dużym prawdopodobieństwem możemy wskazać niepublikowaną
wcześniej kompozycję autorstwa Polaka (il. 7). O jego autorstwie przekonuje przede
wszystkim potraktowanie głów obu postaci siedzących, analogiczne stylistycznie do in-
nych, późniejszych szkiców artysty. Także tym razem w modelunku postaci głównego
bohatera sceny wyraźnie widać inspiracje antycznymi wzorami - przedstawieniami typu
adlocutio popularnymi w rzymskiej rzeźbie pełnoplastycznej i reliefach historycznych.
Gest i układ nóg Józefa powtórzył Smuglewicz w ilustracji do tej samej sceny z Księgi
Rodzaju w albumie przechowywanym obecnie w Muzeum Narodowym w Warszawie
45 Rzym, Archivio Storico dell'Accademia di S. Luca, Orazione e Componimenti Poetici..., s. 11. Prace próbne przed-
stawione przez późniejszych zdobywców pierwszej, drugiej i trzeciej nagrody archiwizowano po zakończeniu konkursu
razem ze zwycięskimi rysunkami.