DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Henneberg, Wilhelm Karol: Kościół św. Idziego w Inowłodzu
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.37718#0017
(9)
KOŚCIÓŁ W INOWŁODZU
9
Fot. M. Moraczewska.
Ryc. 8. Stan robót jesienią 1937.
kryciem było znalezienie funda-
mentu dawnego słupa empory,
znajdującego się na osi kościoła
w odległości ok. 252 cm od
ścian}'- zachodniej nawy. Przy
samej ścianie znaleziono szczupły
fundament pilastra przyścien-
nego. Fundamenty te jak i fun-
damenty resztek bocznych pila-
strów empory, wykute są w skale,
będącej naturalnym podfunda-
mentowaniem zachodniej części
kościółka. Przy kopaniu tak we-
wnątrz jak i zewnątrz kościółka,
poza drobiazgami w postaci
żelaznych grotów, oraz drobnych
skorup naczyń glinianych zebrano
niewątpliwie rewelacyjny zbiór
tafelek ceramicznych o bogatej
dekoracji powierzchni w 8 od-
mianach. Ilość tych płytek w po-
staci gruzu, z którego z całą do-
kładnością można odtworzyć wzory dekoracji, stanowią w płaszczyźnie około 4 m2.
Płytki o wymiarach 12x12 cm 1 grubości około 3 cm wykonane są prawdo-
podobnie z tej gliny, która warstwą grubości około 10 cm pokrywa wielki
obszar złoży piaskowca szarego wewnątrz góry na której stoi kościół. Polewa
na płytkach różni się gatunkiem i barwą. Wzory części płytek, prawdopo-
dobnie wcześniejszych, oparte są na motywie splecionych ze sobą kół, wzbo-
gaconym na jednym rysunkiem jelenia. Pełny wzór uzyskuje się przy zestawie-
niu 4—16 jednakowych płytek. W dekoracji innych płytek zastosowano motyw
stylizowanej lilii. Linie geometryczne użyte do dekoracji w formie wypukłych
wstęg mają szerokość ok. 9 mm, wysokość ok. 4 mm. Wstęgi te w wielu płyt-
kach są zniszczone przez starcie z nich nie tylko polewy ale i części ceramiki.
Uprawnia to do przypuszczeń, że płytki te stanowiły materiał, którym wyłożona
była podłoga kościoła. Potwierdza to fakt znalezienia szczątków tych płytek
równomiernie na przestrzeni całej nawy kościelnej, a nawet zakrystii, wówczas
gdy na zewnątrz kościoła znaleziono płytki tylko jako skupiska wyniesionych
i wrzuconych do dołu gruzów.
Pierwszy etap badań uzupełniono ścisłymi pomiarami (w skali 1 : 20)
z obrysowaniem kamieni wątku romańskiego.
Już w czasie pierwszego okresu badań znaleziono wiele szczątków jakichś
obrabianych kamieni. Znalezienie w murze szczytowym nad presbiterium
KOŚCIÓŁ W INOWŁODZU
9
Fot. M. Moraczewska.
Ryc. 8. Stan robót jesienią 1937.
kryciem było znalezienie funda-
mentu dawnego słupa empory,
znajdującego się na osi kościoła
w odległości ok. 252 cm od
ścian}'- zachodniej nawy. Przy
samej ścianie znaleziono szczupły
fundament pilastra przyścien-
nego. Fundamenty te jak i fun-
damenty resztek bocznych pila-
strów empory, wykute są w skale,
będącej naturalnym podfunda-
mentowaniem zachodniej części
kościółka. Przy kopaniu tak we-
wnątrz jak i zewnątrz kościółka,
poza drobiazgami w postaci
żelaznych grotów, oraz drobnych
skorup naczyń glinianych zebrano
niewątpliwie rewelacyjny zbiór
tafelek ceramicznych o bogatej
dekoracji powierzchni w 8 od-
mianach. Ilość tych płytek w po-
staci gruzu, z którego z całą do-
kładnością można odtworzyć wzory dekoracji, stanowią w płaszczyźnie około 4 m2.
Płytki o wymiarach 12x12 cm 1 grubości około 3 cm wykonane są prawdo-
podobnie z tej gliny, która warstwą grubości około 10 cm pokrywa wielki
obszar złoży piaskowca szarego wewnątrz góry na której stoi kościół. Polewa
na płytkach różni się gatunkiem i barwą. Wzory części płytek, prawdopo-
dobnie wcześniejszych, oparte są na motywie splecionych ze sobą kół, wzbo-
gaconym na jednym rysunkiem jelenia. Pełny wzór uzyskuje się przy zestawie-
niu 4—16 jednakowych płytek. W dekoracji innych płytek zastosowano motyw
stylizowanej lilii. Linie geometryczne użyte do dekoracji w formie wypukłych
wstęg mają szerokość ok. 9 mm, wysokość ok. 4 mm. Wstęgi te w wielu płyt-
kach są zniszczone przez starcie z nich nie tylko polewy ale i części ceramiki.
Uprawnia to do przypuszczeń, że płytki te stanowiły materiał, którym wyłożona
była podłoga kościoła. Potwierdza to fakt znalezienia szczątków tych płytek
równomiernie na przestrzeni całej nawy kościelnej, a nawet zakrystii, wówczas
gdy na zewnątrz kościoła znaleziono płytki tylko jako skupiska wyniesionych
i wrzuconych do dołu gruzów.
Pierwszy etap badań uzupełniono ścisłymi pomiarami (w skali 1 : 20)
z obrysowaniem kamieni wątku romańskiego.
Już w czasie pierwszego okresu badań znaleziono wiele szczątków jakichś
obrabianych kamieni. Znalezienie w murze szczytowym nad presbiterium