DOI Heft:
Nr. 1
DOI Artikel:Makowiecki, Tadeusz: Kościół w Czerniakowie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37718#0030
22
T. MAKOWIECKI
(6)
et posteriori Jacie ex duobus Alta-
ribus compositum“. — Dalej nastę-
puje wykaz ofiarowanych relikwij
i spis obrazów, oraz wyszczegól-
nienie w jakich ołtarzach i komu
poświęconych zostały one umiesz-
czone; (co wszystko, z wyjątkiem
kilku relikwij, zostało do naszych
czasów na dawnych miejscach ■—
ryc. 16). Dalej — ofiarowuje fun-
dator prócz wyłożenia drzewem,
prócz ołtarzy, złoceń, drzwi, krat,
organów — również obrazy święte,
monstrancje, lampy srebrne, ba,
nawet naczynia i sprzęty do refek-
tarza i kuchni; wszystko jak piszą
braciszkowie: materno providit af-
Jectu1).
Świadczy to, że kościół był cał-
kowicie wykończony już we wrześ-
niu r. 1693. W aktach konsekracyj-
nych z dnia 28 listopada i 11 gru-
dnia 1693 roku pisze biskup
W i t w i c k i o wykończonym
całkowicie kościele z wnętrzem
„wspaniałymi ornamentami ozdo-
bionym" 2).
Z uwag powyższych wynika więc, że budowa kościoła czerniakowskiego
zamyka się w latach 1690—1693.
Nasuwa się pytanie czy kościół był później przebudowywany, czy podlegał
zmianom w ciągu wieków następnych ? Z góry można zaznaczyć, że zmiany te nie
mogły być poważne, obecny bowiem wygląd kościoła przedstawia się tak jedno-
licie, że wyłącza możliwość ważniejszych przekształceń. Kronika potwierdza to
w zupełności; nigdzie nie spotykamy wspomnień, kwitów, rachunków, które by
świadczyły o większych robotach przy kościele. Można spotkać tylko drobiazgi.
W r. 1759 gwardian Jarochowski,,aedificavit cathedram novum de ąuercu ad
praedicandum verbum dei“ 3), którą gwardian Dobrowolski około 1824 zmienił na
Ryc. 16. Projekt ołtarza bocznego.
(Szkic z Archiwum Planów Architektonicznych
Tylmana).
x) Archivium s. 3—7.
2) Archivium s. 8—18.
3) Archivium s. 95.
T. MAKOWIECKI
(6)
et posteriori Jacie ex duobus Alta-
ribus compositum“. — Dalej nastę-
puje wykaz ofiarowanych relikwij
i spis obrazów, oraz wyszczegól-
nienie w jakich ołtarzach i komu
poświęconych zostały one umiesz-
czone; (co wszystko, z wyjątkiem
kilku relikwij, zostało do naszych
czasów na dawnych miejscach ■—
ryc. 16). Dalej — ofiarowuje fun-
dator prócz wyłożenia drzewem,
prócz ołtarzy, złoceń, drzwi, krat,
organów — również obrazy święte,
monstrancje, lampy srebrne, ba,
nawet naczynia i sprzęty do refek-
tarza i kuchni; wszystko jak piszą
braciszkowie: materno providit af-
Jectu1).
Świadczy to, że kościół był cał-
kowicie wykończony już we wrześ-
niu r. 1693. W aktach konsekracyj-
nych z dnia 28 listopada i 11 gru-
dnia 1693 roku pisze biskup
W i t w i c k i o wykończonym
całkowicie kościele z wnętrzem
„wspaniałymi ornamentami ozdo-
bionym" 2).
Z uwag powyższych wynika więc, że budowa kościoła czerniakowskiego
zamyka się w latach 1690—1693.
Nasuwa się pytanie czy kościół był później przebudowywany, czy podlegał
zmianom w ciągu wieków następnych ? Z góry można zaznaczyć, że zmiany te nie
mogły być poważne, obecny bowiem wygląd kościoła przedstawia się tak jedno-
licie, że wyłącza możliwość ważniejszych przekształceń. Kronika potwierdza to
w zupełności; nigdzie nie spotykamy wspomnień, kwitów, rachunków, które by
świadczyły o większych robotach przy kościele. Można spotkać tylko drobiazgi.
W r. 1759 gwardian Jarochowski,,aedificavit cathedram novum de ąuercu ad
praedicandum verbum dei“ 3), którą gwardian Dobrowolski około 1824 zmienił na
Ryc. 16. Projekt ołtarza bocznego.
(Szkic z Archiwum Planów Architektonicznych
Tylmana).
x) Archivium s. 3—7.
2) Archivium s. 8—18.
3) Archivium s. 95.