(9)
KOŚCIÓŁ W CZERNIAKOWIE
25
K
f
■*
Ryc. 18. Przekrój podłużny. Skala 1:300. Pomiar T. O. n. Z. P.
Na planie widzimy budowlę wydłużoną, którą można (mniej więcej w 3/5
długości) podzielić na dwie części, jakby na dwie, niewielkie rozmiarami ka-
plice; są to: właściwy kościół i prezbiterium. Część jedna jest centralna, oparta
na krzyżu greckim o płytkich ramionach; druga — owalna, oparta na podłużnym
ośmiokącie. Obie te niby - kaplice mają na przeciwnych sobie krańcach ana-
logiczne przybudówki; kruchtę z jednej, sionkę między chórem i klasztorem
— z drugiej strony. Obie przeciwległymi do krucht bokami stapiają się z sobą,
tworząc jedną silnie wydłużoną całość (ryc. 17, 18).
Dwuczłonowość kościoła znajduje dla siebie wyraz w wielu dziedzinach.
Płytsze, zresztą z konieczności, są fundamenty prezbiterium; głębsze, mocniej-
sze są te, które mają dźwigać kopułę, te, między którymi sklepiono kaplicę
grobową Lubomirskich. Podobnie dadzą się zauważyć różnice w wiązaniu
dachów.
Ten składowy, dwudzielny charakter kościoła odbił się nawet w cyto-
wanych rachunkach z 1693 r. Czytamy tam: „Kościół z kopułą zapłacony
p. Izydorowi z grobami y fundamentami kosztuie fl. 25,000. Chór dla Xięży
ośmgraniasty kosztuie f. 8,000"x).
-1) Archivium s. 50.
KOŚCIÓŁ W CZERNIAKOWIE
25
K
f
■*
Ryc. 18. Przekrój podłużny. Skala 1:300. Pomiar T. O. n. Z. P.
Na planie widzimy budowlę wydłużoną, którą można (mniej więcej w 3/5
długości) podzielić na dwie części, jakby na dwie, niewielkie rozmiarami ka-
plice; są to: właściwy kościół i prezbiterium. Część jedna jest centralna, oparta
na krzyżu greckim o płytkich ramionach; druga — owalna, oparta na podłużnym
ośmiokącie. Obie te niby - kaplice mają na przeciwnych sobie krańcach ana-
logiczne przybudówki; kruchtę z jednej, sionkę między chórem i klasztorem
— z drugiej strony. Obie przeciwległymi do krucht bokami stapiają się z sobą,
tworząc jedną silnie wydłużoną całość (ryc. 17, 18).
Dwuczłonowość kościoła znajduje dla siebie wyraz w wielu dziedzinach.
Płytsze, zresztą z konieczności, są fundamenty prezbiterium; głębsze, mocniej-
sze są te, które mają dźwigać kopułę, te, między którymi sklepiono kaplicę
grobową Lubomirskich. Podobnie dadzą się zauważyć różnice w wiązaniu
dachów.
Ten składowy, dwudzielny charakter kościoła odbił się nawet w cyto-
wanych rachunkach z 1693 r. Czytamy tam: „Kościół z kopułą zapłacony
p. Izydorowi z grobami y fundamentami kosztuie fl. 25,000. Chór dla Xięży
ośmgraniasty kosztuie f. 8,000"x).
-1) Archivium s. 50.