DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:Wojciechowski, Jaroslaw: Stary zamek w Grodnie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.37718#0143
(i5)
GRODNO
133
Ryc. 64, Oba zamki grodzieńskie. Wycinek miedziorytu w dziele Brauna 1577.
prawdopodobnie dopiero po nadaniu temu księciu zamku grodzieńskiego przez
Władysława Jagiełłę, tj. po roku 1385. Ostateczne ukształtowanie się zamku
musiało nastąpić na przełomie XIV i XV w. W r. 1390 bowiem zamek był
zdobyty przez Władysława Jagiełłę, po czym odebrany przez Witolda, był
w r. 1392 oblegany przez Krzyżaków; był więc parokrotnie burzony. Odbu-
dowany przez Witolda padł pastwą wielkiego pożaru w r. 1398 i był znowu
odbudowywany. W roku 1402 wytrzymał ponowne oblężenie Krzy-
żaków. Po roku 1413, tj. po unii horodelskiej, kiedy Grodno przestało być
stolicą udzielnego Księstwa i weszło w skład W. Ks. Litewskiego jako miasto
powiatowe województwa trockiego, zaczął tracić swe dawne znaczenie. Po śmierci
Witolda był jeszcze przez czas jakiś siedzibą książąt litewskich. Od czasów Ka-
zimierza Jagiellończyka, któremu w r. 1445 przybyłe z Krakowa do Grodna
poselstwo ofiarowało tu koronę polską, stał się zamkiem królewskim. Dziś ten
średniowieczny zamek słusznie jest zwany zamkiem Witoldowym, gdyż nie
tylko przez tego księcia został wzniesiony, ale za jego też czasów odegrał istotną
swą rolę jako budowla — rolę groźnej i potężnej twierdzy, trzymającej straż
nad Niemnem.
GRODNO
133
Ryc. 64, Oba zamki grodzieńskie. Wycinek miedziorytu w dziele Brauna 1577.
prawdopodobnie dopiero po nadaniu temu księciu zamku grodzieńskiego przez
Władysława Jagiełłę, tj. po roku 1385. Ostateczne ukształtowanie się zamku
musiało nastąpić na przełomie XIV i XV w. W r. 1390 bowiem zamek był
zdobyty przez Władysława Jagiełłę, po czym odebrany przez Witolda, był
w r. 1392 oblegany przez Krzyżaków; był więc parokrotnie burzony. Odbu-
dowany przez Witolda padł pastwą wielkiego pożaru w r. 1398 i był znowu
odbudowywany. W roku 1402 wytrzymał ponowne oblężenie Krzy-
żaków. Po roku 1413, tj. po unii horodelskiej, kiedy Grodno przestało być
stolicą udzielnego Księstwa i weszło w skład W. Ks. Litewskiego jako miasto
powiatowe województwa trockiego, zaczął tracić swe dawne znaczenie. Po śmierci
Witolda był jeszcze przez czas jakiś siedzibą książąt litewskich. Od czasów Ka-
zimierza Jagiellończyka, któremu w r. 1445 przybyłe z Krakowa do Grodna
poselstwo ofiarowało tu koronę polską, stał się zamkiem królewskim. Dziś ten
średniowieczny zamek słusznie jest zwany zamkiem Witoldowym, gdyż nie
tylko przez tego księcia został wzniesiony, ale za jego też czasów odegrał istotną
swą rolę jako budowla — rolę groźnej i potężnej twierdzy, trzymającej straż
nad Niemnem.