Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki i Kultury — 6.1938

DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:
Glinka, Jan: Choroszcz: letnia rezydencja hetmańska w XVIII stuleciu
DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.37718#0203

DWork-Logo
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
CHOROSZCZ

193

(o)


Fot. autora
Ryc. 119. Św. Maria Magdalena. Ryc. 120. Św. Jan Ewangelista.
Choroszcz, kościół, figury w ołtarzu głównym.

Inwentarz kościoła w Choroszczy, sporządzony 28 lutego 1839 r., wymie-
nia: „Na wierzchu organów statua Dawida, a po bokach cztery wyzłacanych
aniołów". Razem z wieżą pożar w r. 1915 strawił doszczętnie organy, lecz oko-
liczni mieszkańcy pamiętają, że była to konstrukcja budząca podziw urozmaice-
niem i bogactwem. W kościele nie ma i z pewnością być nie mogło więcej rzeźb
figuralnych, ponieważ zachowana z epoki dekoracja ścienna nie zostawiała wol-
nych miejsc, a wszystkie sześć głębokich wnęk zajmowały ołtarze boczne, rów-
nież zachowane. Nasuwa się domniemanie, że fundator powierzył zrobienie
struktury organowej autorowi figur ołtarzowych.
W Choroszczy osiemnastowiecznej umiano zespoły budowlane i przyrodę
zorganizować jako części w sobie skończone i zarazem podporządkować je cało-
ści, która z kolei stosowała się do planu nadrzędnego. Ośrodkiem planu jedno-
czącego był Białystok i dlatego pełna ocena walorów Choroszczy wymaga równo-
ległego badania obu miejscowości, jednak to przekracza ramy tematu obecnego.
 
Annotationen