DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Guerquin, Bohdan: Zamki na planie trójkąta z XVI w.
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.37718#0314
304
B. GUERQUIN
(2)
Ryc. 189.
niała ona więc podwójną funkcję: nie tylko zapewniała obronę boczną kurtyn,
lecz zarazem ogniem czołowym mogła zamknąć ciasny suchy dostęp, położony
na przedpolu.
Zamek w Kozianach (Białoruś sowiecka, pow. horodecki) ■— ryc. 189 —
był umieszczony w pętlicy rzeki Obol. Tu również, tak jak w Krasnem narożny
element obrony miał panować nad kierunkiem bezpośredniego dostępu do zamku,
z tą różnicą, że w baszcie umieszczona była brama wjazdowa.
Na podstawie rycin których wiarogodności nie można sprawdzić (oba zamki
dziś nie istnieją1) trudno kusić się o jakiekolwiek rozważania naukowe. Umożli-
wia je dopiero uwzględnienie innych, pewniejszych danych: dokładnych pomia-
rów i istniejących zabytków.
Jedynym dziś znanym i zachowanym w Polsce przykładem założenia trój-
kątnego jest zamek z końca XVI st. w Tokach (pow. zbaraski) 2) — ryc. 190.
Stoi on na skalistym cyplu, wydłużonego półwyspu, otoczonego dawnym kory-
tem Zbrucza. Środkiem półwyspu i dziś jeszcze prowadzi droga do zamku.
Zapewne warunki terenowe —- ograniczona powierzchnia skalistego wzgórza —
x) E. BREŻGO. Zamki Vicebśćyny, Wilno 1933 s. 26, 36.
2) Do r. 1772 zamek ten nazywano Ożehowce, tak jak miasteczko leżące po drugiej stro-
nie Zbrucza — P. W. DOWOSSER, Zamek w Tokach, Teka konserwatorska Galicji Wsch.
T. II, Lwów 1900 s. 65; A. CZOŁOWSKI i B. JANUSZ. Przeszłość i zabytki woj. tarno-
polskiego. Tarnopol 1926 s. 100, no, iii.
B. GUERQUIN
(2)
Ryc. 189.
niała ona więc podwójną funkcję: nie tylko zapewniała obronę boczną kurtyn,
lecz zarazem ogniem czołowym mogła zamknąć ciasny suchy dostęp, położony
na przedpolu.
Zamek w Kozianach (Białoruś sowiecka, pow. horodecki) ■— ryc. 189 —
był umieszczony w pętlicy rzeki Obol. Tu również, tak jak w Krasnem narożny
element obrony miał panować nad kierunkiem bezpośredniego dostępu do zamku,
z tą różnicą, że w baszcie umieszczona była brama wjazdowa.
Na podstawie rycin których wiarogodności nie można sprawdzić (oba zamki
dziś nie istnieją1) trudno kusić się o jakiekolwiek rozważania naukowe. Umożli-
wia je dopiero uwzględnienie innych, pewniejszych danych: dokładnych pomia-
rów i istniejących zabytków.
Jedynym dziś znanym i zachowanym w Polsce przykładem założenia trój-
kątnego jest zamek z końca XVI st. w Tokach (pow. zbaraski) 2) — ryc. 190.
Stoi on na skalistym cyplu, wydłużonego półwyspu, otoczonego dawnym kory-
tem Zbrucza. Środkiem półwyspu i dziś jeszcze prowadzi droga do zamku.
Zapewne warunki terenowe —- ograniczona powierzchnia skalistego wzgórza —
x) E. BREŻGO. Zamki Vicebśćyny, Wilno 1933 s. 26, 36.
2) Do r. 1772 zamek ten nazywano Ożehowce, tak jak miasteczko leżące po drugiej stro-
nie Zbrucza — P. W. DOWOSSER, Zamek w Tokach, Teka konserwatorska Galicji Wsch.
T. II, Lwów 1900 s. 65; A. CZOŁOWSKI i B. JANUSZ. Przeszłość i zabytki woj. tarno-
polskiego. Tarnopol 1926 s. 100, no, iii.