DOI Heft:
Nr. 4
DOI Artikel:Biegański, Piotr: Teoretyczne projekty kościołów Aignera
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.37718#0324
314
P. BIEGAŃSKI
(4)
Ryc. 197. Kolumna dorycka wg Witruwiusza, Palladia i Aignera.
podanych w pracy teoretycznej Aignera oraz związek lub ewentualne sprzecz-
ności jakie zachodzą między nim a teoretykami. Uzupełnieniem odpowiedzi
na to pytanie będzie porównanie teorii Aignera, z jednym z kościołów zre-
alizowanych po napisaniu jego pracy.
Kolumna porządku doryckiego podana przez Aignera*) jest wynikiem
proporcji przestudiowanych na podstawie Palladia2) i Witruwiusza3) (ryc. 197),
jednak w przeciwieństwie do nich jest niekanelowana i posiada bazę (o możli-
wości stosowania, której wspomina Palladio). Wszystkie trzy typy kolumny
doryckiej posiadają jednakowy układ kapiteli z tym, że wałeczek pod ka-
pitelem jest u Aignera węższy o jedną trzecią. Wyładowanie płyty cie-
mniejącej u Aignera wynosi 2 moduły, u Palladia zaś — 4/6 (ryc. 198). Tak
duża różnica niewątpliwie podyktowana była różnicą klimatu, innym kątem
padania słońca, a jednocześnie dążeniem do uzyskania efektu światłocienio-
wego podobnego do klasycznych przykładów. W rysunku Aignera architraw,
fryz i gzyms łącznie stanowią dwa moduły, Palladio zaś określa wymiar
-1) AIGNER. Budowy kościołów. Tabl IX.
2) PALLADIO. I Quatro Libri, Lib. I cap. XV.
3) YITRUYIO. Dell’ Architettura libri dieci, Lib. IV cap. III.
P. BIEGAŃSKI
(4)
Ryc. 197. Kolumna dorycka wg Witruwiusza, Palladia i Aignera.
podanych w pracy teoretycznej Aignera oraz związek lub ewentualne sprzecz-
ności jakie zachodzą między nim a teoretykami. Uzupełnieniem odpowiedzi
na to pytanie będzie porównanie teorii Aignera, z jednym z kościołów zre-
alizowanych po napisaniu jego pracy.
Kolumna porządku doryckiego podana przez Aignera*) jest wynikiem
proporcji przestudiowanych na podstawie Palladia2) i Witruwiusza3) (ryc. 197),
jednak w przeciwieństwie do nich jest niekanelowana i posiada bazę (o możli-
wości stosowania, której wspomina Palladio). Wszystkie trzy typy kolumny
doryckiej posiadają jednakowy układ kapiteli z tym, że wałeczek pod ka-
pitelem jest u Aignera węższy o jedną trzecią. Wyładowanie płyty cie-
mniejącej u Aignera wynosi 2 moduły, u Palladia zaś — 4/6 (ryc. 198). Tak
duża różnica niewątpliwie podyktowana była różnicą klimatu, innym kątem
padania słońca, a jednocześnie dążeniem do uzyskania efektu światłocienio-
wego podobnego do klasycznych przykładów. W rysunku Aignera architraw,
fryz i gzyms łącznie stanowią dwa moduły, Palladio zaś określa wymiar
-1) AIGNER. Budowy kościołów. Tabl IX.
2) PALLADIO. I Quatro Libri, Lib. I cap. XV.
3) YITRUYIO. Dell’ Architettura libri dieci, Lib. IV cap. III.