Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (6.1938)

(4)

ROZWAŻANIA KONSERWATORSKIE

333

Ryc. 213. Santa
Maria Novella
we Florencji. Fa-
sada.


od XIV do XVIII, udowadniając, że ani romantyzm, ani Viollet-le-Duc nie był
ojcem tej zasady. Na innym miejscu starałem się podkreślić, że błędy histo-
rycznych restauracyj w. XIX nie były wynikiem fałszywych założeń, lecz że
wypływały z braku konsekwencji i ścisłej metody. Konieczność odbudowy po
wielkiej wojnie wielu cennych zabytków, a nawet całych zespołów zabytkowych,
wysunęła siłą faktów zasadę historycznej restauracji i rekonstrukcji, a niechęć
do tej metody maleje w miarę posiadania ścisłych danych i operowania konkret-
nymi materiałami, a nie domysłami i fantazją, jak to działo się często przy restau-
racjach ,,historycznych" ubiegłego stulecia. Ewolucję jaką przeszły zapatry-
wania na konserwację, brak istotnej linii podziału między konserwacją a restau-
racją w praktyce i w technice, zmierza do zastanowienia się również nad kwestią
dobudowy czy rozbudowy gmachów zabytkowych. Jeżeli w pewnych wypadkach
godzimy się na rekonstrukcję możemy też godzić się na rozbudowę, kontynuującą