Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (2.Ser. 7.1914)

gedichte, door een spitsboog gedekte nis, eenige meters boven den toegang uit het zuidportaal.

Het choor is door een hooge, niet zeer breede, spitsboogvormig toeloopende opening
met het schip verbonden. Het heeft thans acht beglaasde, en, aan den kant der voormalige
sacristie, twee gedichte vensters, wier traceeringen zoowel in- als uitwendig nog zichtbaar
zijn. De traceeringen in de sluiting zijn in verband met de onlangs uitgevoerde restauratie
der brandschilderingen naar het oude model vernieuwd. Ook in de sluiting van den
noordbeuk zijn de oude harnassen grootendeels over. In den westwand van dezen beuk

Gezicht in de kerk naar het O.

zorgen twee slanke spitsboogvensters, gescheiden door een breeden stijl, voor de verlichting.
Zij vervangen één breed raam, waarvan nog sporen over zijn.

Zoowel schip als choor en zijbeuk zijn door houten tongewelven gedekt. Dat over
het schip werd in 1620 aangebracht, en in 1754 werd uitbesteed »het beschieten van de
noordkerk en kleyne koor, het wull met halfduyms eyke wagenschot.” Het choorgewelf
heeft drie kleine gesneden en gekleurde rosetten, waarin twee koppen en eene lastig te
onderscheiden voorstelling (van het Laatste Avondmaal ?)

Voor de dagteekening der hier besproken bouwdeelen gaan we van den toren uit,
dien we tot het eind der 14de eeuw meenen te kunnen rekenen, behoudens de bovenste

69