Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (2.Ser. 7.1914)

AANWINSTEN NEDERLANDSCH MUSEUM VOOR
GESCHIEDENIS EN KUNST.

Afb. I. Bakje van Perzisch aardewerk.

Bij het verzamelen en rangschikken van aardewerk staat men telkens voor onopgeloste
vragen. Dit geldt wel in het bizonder voor de Oostersche ceramiek, het aardewerk van Perzië,
Mesopotamië, Klein-Azië, Egypte e. a.

Een oorzaak hiervan is allicht te vinden
in het feit, dat de belangstelling in de
geschiedenis van dit aardewerk nog vrij
jong is. Immers eerst in 1876 werd
Perzisch aardewerk als zoodanig tentoon-
gesteld. En pas sinds 1885 zijn er, te
beginnen met een publicatie van Wallis
naar aanleiding van een tentoonstelling
in »the Burlington fme Arts club” te
Londen, meerdere boeken, waaronder
vooral publicaties van materiaal, over
Perzisch aardewerk verschenen. Hierbij komt nog dat de studie van deze soort van ceramiek

steeds met groote moeilijkheden
gepaard is gegaan. Een van de
voornaamste bezwaren is wel
het gemis aan geschreven docu-
menten en het feit, dat de be-
wijsstukken, voor zoover ze er
zijn, immers vaak voor verschil-
lende uitlegging vatbaar zijn, of
door andere documenten of door
de feiten worden weersproken.
Ik denk hier bijv. aan wat we
uit de documenten over het ont-
staan en de verbreiding der luster-
ceramiek weten, of eigenlijk niet
weten. Men heeft dus feitelijk
de geschiedenis der Oostersche
ceramiek moeten lezen uit de
opgravingen in steden, wier ge-
schiedenis men min of meer
kende. En nog moeten gravingen
ons zeer veel leeren. Immers pas
sinds korten tijd worden deze
op inderdaad zorgvuldig wetenschappelijke wijze uitgevoerd. De waarnemingen toch, in

Afb. II. Kom van Perzisch aardewerk.

240