DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.49557#0191
de Natura Del 183
non in decretis ipsius adualibus, sed similiter mere
hypotheticis cognosci, ostendimus jam supra n. 166.:
& res creatas omnes absolute futuras a Deo ante om-
ne decretum aduale, atque adeo ante scientiam visio-
nis, ut hypothetice futuras cognosci debuisse, osten-
dimus in hoc ipso scholior & praeterea evidens est,
statum rei hypothetice futurae, live existentiam hy-
pothetice futuram, vel, si tantisper barbare loqui li-
ceat, futuritionem hypotheticam a statu rei tantum
possibilis, sive a sola possibilitate rei, atque a flatu
rei absolute futuras, sive ab existentia absolute futu-
ra, vel a futuritione absoluta prorsus differre: cum
igitur fundamentum distindionis , qua cognitiones
Divinas distinguimus, atque adeo quoque fundamen-
tum diftindionis, qua scientias Divinas distinguimus,
diversitas objedorum, atque adeo diversitas rationum
sufficientium objedivarum sit, nonne omnino evi-
dens est, Deo revera prster scientiam simplicis intel-
ligentiae & scientiam visionis, etiam scientiam medi-
am diredam ceu peculiarem quandam scientiam ratio-
ne a duabus illis distindam tribuendam effer1 Deinde
certissimum quoque est, multa effe, quz Deus age-
ret, si certa conditiones ponerentur, nunc vero nun-
quam agit, quia conditiones illse nunquam ponuntur:
& evidens quoque est, Deum etiam has suas adio-
nes mere hypotheticas cognoscere, easque praterea
omnino ab adionibus Dei tum mere pofsibilibus,
tum reipsa existentibus statu & veritate metaphysica
differre: si igitur scientia simplicisintelligentiae, qua
Deus adiones suas mere poffibiles , aut aduales
pracise ut posfibiles cognoscit, propter diversitatem
objedorum a scientia visionis, qua Deus adiones suas
«duales ut reipsa exiflentes cognoscit , distin-
guenda fit, nonne evidens est, Deo etiam scientiam
mediam ressexam ceu peculiarem fcientiam a scientia
simplicis intelligentiae, & scientia visionis distindam
M 4 tri-
non in decretis ipsius adualibus, sed similiter mere
hypotheticis cognosci, ostendimus jam supra n. 166.:
& res creatas omnes absolute futuras a Deo ante om-
ne decretum aduale, atque adeo ante scientiam visio-
nis, ut hypothetice futuras cognosci debuisse, osten-
dimus in hoc ipso scholior & praeterea evidens est,
statum rei hypothetice futurae, live existentiam hy-
pothetice futuram, vel, si tantisper barbare loqui li-
ceat, futuritionem hypotheticam a statu rei tantum
possibilis, sive a sola possibilitate rei, atque a flatu
rei absolute futuras, sive ab existentia absolute futu-
ra, vel a futuritione absoluta prorsus differre: cum
igitur fundamentum distindionis , qua cognitiones
Divinas distinguimus, atque adeo quoque fundamen-
tum diftindionis, qua scientias Divinas distinguimus,
diversitas objedorum, atque adeo diversitas rationum
sufficientium objedivarum sit, nonne omnino evi-
dens est, Deo revera prster scientiam simplicis intel-
ligentiae & scientiam visionis, etiam scientiam medi-
am diredam ceu peculiarem quandam scientiam ratio-
ne a duabus illis distindam tribuendam effer1 Deinde
certissimum quoque est, multa effe, quz Deus age-
ret, si certa conditiones ponerentur, nunc vero nun-
quam agit, quia conditiones illse nunquam ponuntur:
& evidens quoque est, Deum etiam has suas adio-
nes mere hypotheticas cognoscere, easque praterea
omnino ab adionibus Dei tum mere pofsibilibus,
tum reipsa existentibus statu & veritate metaphysica
differre: si igitur scientia simplicisintelligentiae, qua
Deus adiones suas mere poffibiles , aut aduales
pracise ut posfibiles cognoscit, propter diversitatem
objedorum a scientia visionis, qua Deus adiones suas
«duales ut reipsa exiflentes cognoscit , distin-
guenda fit, nonne evidens est, Deo etiam scientiam
mediam ressexam ceu peculiarem fcientiam a scientia
simplicis intelligentiae, & scientia visionis distindam
M 4 tri-