DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.50150#0224
210
Tract. I. Pars II. De Deo.
Inst. 2do. Tam spiratio adiva in Pa-
tre mediante paternitate opponitur filia-
tioni , quam filiatio mediante spiratio-
ne adiva opponitur spirationi passivs.
Ergo , &c.
Refp. neg. ant. & paritatem. Dispa-
ritas est, quod Filius, mediante spiratio-
ne adiva producat Spiritum sandum :
contra vero Pater, mediante spiratione
adiva non producat Filium ; atque ita
nulla inter relationes illas elTe potest
oppositio nec immediata , nec mediata.
§. IU.
W Quodnam sit relationum in Deo of-
sicium , quce -partes ? An &■’ quomodo
divinas personas constituant, E/ dfe
invicem distinguant ?
Ad meliorem dicendorum intelligen-
tiam sequentia lunt observanda: imo. In
Patre Filium generante haec considerari
poliunt: imo Edentia, qua; est princi-
* pium quo remotum gestejationis. 2do.
Intelledus, qui est principium quo pro-
ximum. jtio. Intelledio , qua; est ipsa
adio generans, seu ipsa generatio. 410.
Persona Patris, qua; est principium quod.
yto. denique, relatio Patris ad Filium,
qua; & ipsa duobus modis spedari potest,
nempe vel ut est formaliter & explici-
te relatio referens Patrem ad Filium ,
vel ut est forma (za) hypostatica con-
stituens Patrem in ratione commmuni
personae.
Observandum 2do. Relationes, cum
personis inhaereant simul, easque refe-
rant ad alias personas, sub duplici respe-
du concipi posie, imo secundum effe iny
seu quatenus inhaerent. ado secundum
effe ad, seu quatenus alias rcspiciunt,
prout jam alibi diximus (®).
Observandum jtio. Relationes divi-
nas, si ut in se re ipsa sunr, consideren-
tur, easdem tribus simul officiis fungi,
imo. constituunt divinas personas. 2do.
adus notionales determinant ad produ-
dionem , & ad eam requiruntur, jtio
personas ad se invicem referunt, v. g.
Paternitas imo. Patrem constituit. 2do.
Patris intelledionem ad generationem
determinat. jtio. Patrem refert ad Fi-
lium.
Verum cum ha;c omnia per mentem
distingui possint ac debeant, hinc rela-
tiones ilis juxta nostrum concipiendi
modum per inadaequatos conceptus spe-
dantur , imo. ut forma; qusdam hypo-
statica; , seu quatenus personas consti-
tunt. ado. ut origines ; seu quatenus
adus notionales ad produdionem deter-
minant. jtio. ut sunt formaliter rela-
tiones ; seu quatenus adu personas ad
se invicem referunt.
Observandum denique , nomine pro-
prietatis personalis nihil aliud hic intel-
ligi, .quam specialem ac lingularem for-
mam , quae cuilibet divina; persbns in-
est, eamque in se constituit, & ab alia
relative opposita distinguit.
His praenotatis , duo hic in qusstio-
nem apud Theologos veniunt, imum. An
sint in divinis personis proprietates qua;*
dam speciales ae personales, quibus il-
is in se constituantur, & ab aliis di-
stinguantur: an absblutx sint, vel rela-
tivae. adum. Quomodo relationes di-
vina; constituant personas ; an quatenus
sunt forma: hypostatica;, & secundum
effe in : an quatenus sunt formaliter re-
lationes , & secundum esse ad ?
Quamvis pro stabilita hadenus a no-416
bis circa hujusmodi Scholae controver-
sias in Theologia nostra agendi ratione
nulli
(w) Hypostasis idem est ac subsistentia seu suppositum. Vide dicta in nostra Metaphysica, part,
s.-, c 3. («; Initio hujus cap. nuin. 3^2.
Tract. I. Pars II. De Deo.
Inst. 2do. Tam spiratio adiva in Pa-
tre mediante paternitate opponitur filia-
tioni , quam filiatio mediante spiratio-
ne adiva opponitur spirationi passivs.
Ergo , &c.
Refp. neg. ant. & paritatem. Dispa-
ritas est, quod Filius, mediante spiratio-
ne adiva producat Spiritum sandum :
contra vero Pater, mediante spiratione
adiva non producat Filium ; atque ita
nulla inter relationes illas elTe potest
oppositio nec immediata , nec mediata.
§. IU.
W Quodnam sit relationum in Deo of-
sicium , quce -partes ? An &■’ quomodo
divinas personas constituant, E/ dfe
invicem distinguant ?
Ad meliorem dicendorum intelligen-
tiam sequentia lunt observanda: imo. In
Patre Filium generante haec considerari
poliunt: imo Edentia, qua; est princi-
* pium quo remotum gestejationis. 2do.
Intelledus, qui est principium quo pro-
ximum. jtio. Intelledio , qua; est ipsa
adio generans, seu ipsa generatio. 410.
Persona Patris, qua; est principium quod.
yto. denique, relatio Patris ad Filium,
qua; & ipsa duobus modis spedari potest,
nempe vel ut est formaliter & explici-
te relatio referens Patrem ad Filium ,
vel ut est forma (za) hypostatica con-
stituens Patrem in ratione commmuni
personae.
Observandum 2do. Relationes, cum
personis inhaereant simul, easque refe-
rant ad alias personas, sub duplici respe-
du concipi posie, imo secundum effe iny
seu quatenus inhaerent. ado secundum
effe ad, seu quatenus alias rcspiciunt,
prout jam alibi diximus (®).
Observandum jtio. Relationes divi-
nas, si ut in se re ipsa sunr, consideren-
tur, easdem tribus simul officiis fungi,
imo. constituunt divinas personas. 2do.
adus notionales determinant ad produ-
dionem , & ad eam requiruntur, jtio
personas ad se invicem referunt, v. g.
Paternitas imo. Patrem constituit. 2do.
Patris intelledionem ad generationem
determinat. jtio. Patrem refert ad Fi-
lium.
Verum cum ha;c omnia per mentem
distingui possint ac debeant, hinc rela-
tiones ilis juxta nostrum concipiendi
modum per inadaequatos conceptus spe-
dantur , imo. ut forma; qusdam hypo-
statica; , seu quatenus personas consti-
tunt. ado. ut origines ; seu quatenus
adus notionales ad produdionem deter-
minant. jtio. ut sunt formaliter rela-
tiones ; seu quatenus adu personas ad
se invicem referunt.
Observandum denique , nomine pro-
prietatis personalis nihil aliud hic intel-
ligi, .quam specialem ac lingularem for-
mam , quae cuilibet divina; persbns in-
est, eamque in se constituit, & ab alia
relative opposita distinguit.
His praenotatis , duo hic in qusstio-
nem apud Theologos veniunt, imum. An
sint in divinis personis proprietates qua;*
dam speciales ae personales, quibus il-
is in se constituantur, & ab aliis di-
stinguantur: an absblutx sint, vel rela-
tivae. adum. Quomodo relationes di-
vina; constituant personas ; an quatenus
sunt forma: hypostatica;, & secundum
effe in : an quatenus sunt formaliter re-
lationes , & secundum esse ad ?
Quamvis pro stabilita hadenus a no-416
bis circa hujusmodi Scholae controver-
sias in Theologia nostra agendi ratione
nulli
(w) Hypostasis idem est ac subsistentia seu suppositum. Vide dicta in nostra Metaphysica, part,
s.-, c 3. («; Initio hujus cap. nuin. 3^2.